Job 10

¹“Kinasusuklaman ko ang buhay ko,

kaya dadaing ako hanggaʼt gusto ko.

Sasabihin ko ang aking sama ng loob.

²Ito ang sasabihin ko sa Diyos:

Huwag nʼyo akong hatulan

na masama ako.

Sabihin nʼyo sa akin kung ano

ang aking kasalanan sa inyo.

³Natutuwa ba kayong

pinahihirapan nʼyo ako?

Bakit nʼyo itinatakwil ang inyong nilikha,

at sinasang-ayunan naman

ang binabalak ng masama?

⁴Ang paningin ba ninyoʼy

tulad ng paningin ng tao?

Nakikita ba ninyo ang mga bagay

kung paano ito nakikita ng tao?

⁵Ang buhay nʼyo baʼy

kasing-ikli ng buhay ng tao,

⁶at pilit nʼyo akong hinahanapan

ng kamalian at kasalanan?

⁷Alam ninyong wala akong kasalanan,

ngunit sinoʼng makapagtatanggol sa akin

mula sa inyong kamay?

⁸“Kayo ang gumawa at humubog sa akin,

at ngayon kayo rin ang sisira sa akin.

⁹Alalahanin ninyong akoʼy hinubog ninyo mula sa lupa[#10:9 : O hinubog mo mula sa putik.]

at ngayon baʼy ibabalik nʼyo na ako sa lupa?

¹⁰Hindi baʼt kayo ang humubog sa akin

mula sa sinapupunan ng aking ina

na parang kesong hinubog

mula sa gatas?

¹¹Binuo nʼyo ang aking mga buto at litid,

at saka binalutan ng laman at balat.

¹²Pagkatapos, binigyan nʼyo ako ng buhay,

pinakitaan ng kabutihan at iningatan.

¹³“Ngunit nalaman ko

na ang tunay ninyong plano sa akin

¹⁴ay ang bantayan ako

kung magkakasala ako

at kapag nangyari iyon,

hindi nʼyo ako patatawarin.

¹⁵Kung nagkasala ako,

kahabag-habag ako!

At kung hindi,

hindi ko rin maiangat ang ulo ko,

sapagkat labis ang aking kahihiyan

at nalulunod ako sa aking paghihirap.

¹⁶Pinagsisikapan kong bumangon,

ngunit para kayong leon

na nakaabang sa akin.

Ginagamit nʼyo ang inyong kapangyarihan

laban sa akin.

¹⁷Patuloy nʼyo akong isinasakdal

at lalo kayong nagagalit sa akin.

Walang tigil nʼyo akong nilulusob.

¹⁸“Bakit niloob nʼyo pa na isilang ako?

Sanaʼy namatay na lang ako

at wala nang nakakita sa akin.

¹⁹Hindi na lang sana ako nilikha.

Namatay na lang sana ako

bago isinilang

at itinuloy sa libingan.

²⁰Maikling panahon na lang

ang natitira sa akin,

kaya hayaan nʼyo na lang ako

upang kahit saglit man lang

ay sumaya naman ako,

²¹bago ako pumunta sa lugar

na malungkot at madilim,

at hindi na ako makakabalik pa rito.

²²Napakadilim sa lugar na iyon;

palaging gabi at walang liwanag,

at naghahari doon ang kaguluhan.”