Księga Psalmów 146

1HALLELUJA! Chwal duszo moja WIEKUISTEGO.

2Będę chwalił BOGA dopóki jestem żywy, będę Go wysławiał dopóki jest mój czas.

3Nie polegajcie na możnych; ani na synu człowieka, u którego nie ma pomocy

4Jego duch ujdzie, a on wróci do swojego prochu; w ów dzień znikną jego zamysły.

5Szczęśliwy ten, którego pomocą jest Bóg Jakóba, którego nadzieja w WIEKUISTYM, jego prawdziwym Bogu.

6On stworzył Niebo, ziemię, morza i wszystko co w nich jest; On pilnuje prawdy na wieki.

7Pokrzywdzonym wymierza sprawiedliwość, łaknącym daje chleb oraz wyzwala uwięzionych.

8WIEKUISTY, który otwiera oczy ociemniałych; WIEKUISTY, który podnosi poniżonych; WIEKUISTY, który miłuje prawych.

9WIEKUISTY obrońca przybyszów, co sierotę i wdowę wspiera, a gubi drogę niegodziwych.

10WIEKUISTY króluje na wieki, twój Bóg, Cyonie, z pokolenia w pokolenie. HALLELUJA!

Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.
Published by: Śląskie Towarzystwo Biblijne