Księga Psalmów 44

¹Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.

²Boże, na własne uszy słyszeliśmy, nasi przodkowie opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za ich dni, w dawnych czasach.

³Ty, Twoją dłonią wygnałeś ludy, a ich zasadziłeś; wytraciłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.

⁴Gdyż nie swym mieczem posiedli ową ziemię, ani ich ramię im nie pomogło; ale Twoja prawica, Twoje ramię i światło Twojego oblicza; bo ich sobie upodobałeś.

⁵Ty sam jesteś moim Królem; Boże, wyznacz zbawienie Jakóbowi.

⁶Tobą odeprzemy naszych gnębicieli; Twoim Imieniem zdepczemy naszych przeciwników.

⁷Bo nie polegam na moim łuku, ani mój miecz mnie nie ocali.

⁸Lecz Ty nas ocalasz od naszych gnębicieli, a naszych nieprzyjaciół pohańbisz.

⁹Codziennie chlubimy się Bogiem, a Twe Imię będziemy wysławiać na wieki. Sela.

¹⁰Ale nas porzuciłeś, zawstydziłeś; nie wystąpiłeś w naszych szeregach.

¹¹Dałeś się nam cofnąć wobec wroga, więc do woli nas grabili nasi nieprzyjaciele.

¹²Podałeś nas na żer jak trzodę; rozproszyłeś nas wśród narodów.

¹³Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie chciałeś zyskać z ich ceny.

¹⁴Naszym sąsiadom podałeś nas na wzgardę; naszemu otoczeniu na pośmiewisko i urąganie.

¹⁵Uczyniłeś nas przysłowiem pośród ludów, przedmiotem politowania pomiędzy narodami.

¹⁶Cały dzień jest przede mną Moja hańba, a wstyd mojego oblicza mnie okrywa

¹⁷z powodu głosu bluźniercy i potwarcy, wobec wroga oraz mściciela.

¹⁸To wszystko nas spotkało, a przecież Cię pamiętamy i nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu.

¹⁹Nie cofnęło się wstecz nasze serce; nasze kroki nie zboczyły z Twej ścieżki.

²⁰Chociaż nas zgniotłeś wśród szakali i rozciągnąłeś nad nami cień śmierci.

²¹Gdybyśmy zapomnieli Imienia naszego Boga, a nasze dłonie wyciągnęli do cudzego bóstwa,

²²czyżby Bóg nie dowiedział się o tym? Przecież On zna skrytości serca.

²³Lecz dla Ciebie co dzień bywamy zabijani, jesteśmy uważani za owce rzeźni.

²⁴Ocuć się! Czemu śpisz, Panie? Przebudź się i nie porzucaj na zawsze.

²⁵Czemu zakrywasz Twe oblicze? Zapominasz naszą nędzę i ucisk?

²⁶Nasza dusza jest poniżona aż do prochu; nasze życie przylgnęło aż do ziemi.

²⁷Powstań nam na pomoc i nas odkup z powodu Twojego miłosierdzia.