Księga Psalmów 59

¹Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida; gdy Saul posłał i pilnowali domu, aby go zabić.

²Ocal mnie od mych wrogów, mój Boże, obroń mnie od moich przeciwników.

³Ocal mnie od złoczyńców oraz wybaw mnie od łaknących krwi.

⁴Bo oto czyhają na me życie; zuchwali zbierają się przeciw mnie, chociaż nie zawiniłem, nie zgrzeszyłem, WIEKUISTY.

⁵Zbiegają się i szykują na niewinnego; powstań wobec mnie i spójrz.

⁶Zbudź się, Ty, WIEKUISTY, Boże Zastępów, Boże Israela, by nawiedzić te wszystkie ludy; nie ulituj się nad żadnym z występnych zdrajców. Sela.

⁷Wychodzą wieczorem, warczą jak psy i okrążają miasto.

⁸Oto plują swoimi ustami, a miecze są na ich wargach. Mówią: Czy ktoś usłyszy?

⁹Lecz Ty, WIEKUISTY, szydzisz z nich, urągasz wszystkim narodom.

¹⁰Twojej potęgi, Ciebie wyglądam, gdyż Bóg jest moją twierdzą.

¹¹Mój litościwy Bóg mnie poprzedza; Bóg pozwoli mi oglądać pomstę nad moimi prześladowcami.

¹²Nie zabijaj ich, aby mój lud nie zapomniał; ale wstrząśnij ich Twoją mocą oraz strąć ich, o Panie, nasza tarczo.

¹³Słowo ich warg jest grzechem ich ust; więc niech się uwikłają w swojej pysze, w złorzeczeniu i kłamstwie, które głoszą.

¹⁴W gniewie ich zgładź; wygładź ich, aż ich nie będzie; i niech poznają, że aż do krańców ziemi Bóg włada nad Jakóbem. Sela.

¹⁵Będą chodzili wieczorem, warczeli jak psy i okrążali miasto.

¹⁶Będą się błąkać za żerem i chociaż się nie nasycą – do snu się pokładą.

¹⁷A ja będę wysławiał Twą potęgę i co rano wychwalał Twoje miłosierdzie; bo byłeś mi twierdzą, ucieczką w dzień mej niedoli.

¹⁸Ma potęgo, Tobie zaśpiewam; gdyż Bóg jest moją twierdzą, mój miłosierny Bóg.