Pierwszy list św. Pawła do Tesaloniczan 2

Praca misyjna Pawła

¹Albowiem sami wiecie, bracia, jakie było przyjście nasze do was, że nie było ono daremne,[#I Tes. 1,5.9; II Tes. 3,7]

²Ale chociaż przedtem, jak wiecie, w Filippi ucierpieliśmy i byliśmy znieważeni, to jednak w Bogu naszym nabraliśmy odwagi, by w ciężkim boju głosić wam ewangelię Bożą.[#Dz. 16,20—24; 17,1—5]

³Albowiem kazanie nasze nie wywodzi się z błędu ani z nieczystych pobudek i nie kryje w sobie podstępu,

⁴Lecz jak zostaliśmy przez Boga uznani za godnych, aby nam została powierzona ewangelia, tak mówimy, nie aby się podobać ludziom, lecz Bogu, który bada nasze serca.[#Jer. 11,20; Gal. 1,10; I Tym. 1,11]

⁵Albowiem nigdy nie posługiwaliśmy się pochlebstwami, jak wiecie, ani też nie kierowaliśmy się pod jakimkolwiek pozorem chciwością; Bóg tego świadkiem,[#Dz. 20,33; Mar. 12,40; II Piotra 2,3]

⁶Nie szukaliśmy też chwały u ludzi ani u was, ani u innych,[#Jan 5,41.44]

⁷Chociaż jako apostołowie Chrystusa mogliśmy być w wielkim poważaniu; przeciwnie, byliśmy pośród was łagodni jak żywicielka, otaczająca troskliwą opieką swoje dzieci.

⁸Żywiliśmy dla was taką życzliwość, iż gotowi byliśmy nie tylko użyczyć wam ewangelii Bożej, ale i dusze swoje oddać, ponieważ was umiłowaliśmy.

⁹Wszak pamiętacie, bracia, trud nasz i mozół; pracując nocą i dniem, aby dla nikogo z was nie być ciężarem, głosiliśmy wam ewangelię Bożą.[#I Kor. 4,12; Dz. 20,34]

¹⁰Wy jesteście świadkami i Bóg, jak świątobliwe i sprawiedliwe, i nienaganne było postępowanie nasze między wami, wierzącymi.

¹¹Wszak wiecie, że każdego z was, niczym ojciec dzieci swoje,[#Dz. 20,31]

¹²Napominaliśmy i zachęcali, i zaklinali, abyście prowadzili życie godne Boga, który was powołuje do swego Królestwa i chwały.[#Efez. 4,1; Fil. 1,27; II Tes. 1,5; I Piotra 5,10]

Prześladowania

¹³A przeto i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście Słowo Boże, które od nas słyszeliście nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa.[#I Tes. 1,2; Gal. 1,11; II Tes. 2,13]

¹⁴Albowiem wy, bracia, staliście się naśladowcami zborów Bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, bo i wy doznaliście tych samych cierpień od swoich rodaków, jak i oni od Żydów,

¹⁵Którzy i Pana Jezusa zabili, i proroków, i nas prześladowali, i Bogu się nie podobają i wszystkim ludziom są przeciwni;[#Dz. 2,23; 7,52]

¹⁶A żeby dopełnić miary grzechów swoich, przeszkadzają nam w zwiastowaniu poganom zbawiennej wieści. Ale gniew Boży spadł na nich na dobre.[#I Mojż. 15,16; Mat. 23,32—33]

¹⁷My zaś, bracia, odłączeni od was na jakiś czas ciałem, lecz bynajmniej nie sercem, z tym większym pragnieniem staraliśmy się ujrzeć wasze oblicze.[#Rzym. 1,11; 13]

¹⁸Dlatego chcieliśmy przyjść do was, ja, Paweł, i raz i drugi, ale przeszkodził nam szatan.

¹⁹Bo któż jest naszą nadzieją albo radością, albo koroną chwały przed obliczem Pana naszego Jezusa Chrystusa w chwili jego przyjścia? Czy nie wy?[#Fil. 2,16; 4,1; II Tes. 1,4]

²⁰Zaiste, wy jesteście chwałą naszą i radością.