The chat will start when you send the first message.
1A na sześć dni przed Paschą poszedł Jezus do Betanii, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego Jezus wzbudził z martwych.[#Jan 11,1.43]
2Tam więc przygotowali mu wieczerzę, a Marta posługiwała, Łazarz zaś był jednym z tych, którzy z nim siedzieli przy stole;[#Łuk. 10,40]
3A Maria wzięła funt czystej, bardzo drogiej maści nardowej, namaściła nogi Jezusa i otarła je swoimi włosami, a dom napełnił się wonią maści.[#Łuk. 7,38]
4A Judasz Iskariot, jeden z uczniów jego, syn Szymona, który miał go wydać, rzekł:
5Czemu nie sprzedano tej wonnej maści za trzysta denarów i nie rozdano ubogim?
6A to rzekł nie dlatego, iż się troszczył o ubogich, lecz ponieważ był złodziejem, i mając sakiewkę, sprzeniewierzał to, co wkładano.[#Łuk. 8,3]
7Tedy rzekł Jezus: Zostaw ją; chowała to na dzień mojego pogrzebu.
8Albowiem ubogich zawsze u siebie mieć będziecie, lecz mnie nie zawsze mieć będziecie.[#V Mojż. 15,11]
9A wielu z ludu żydowskiego dowiedziało się, że tam jest, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wzbudził z martwych.
10A arcykapłani naradzali się, aby i Łazarza zabić,
11Gdyż wielu Żydów z powodu niego odeszło i uwierzyło w Jezusa.
12Nazajutrz liczna rzesza, która przybyła na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy,
13Nabrała gałązek palmowych i wyszła na jego spotkanie, i wołała:[#Ps. 118,25.26]
Hosanna!
Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim, król Izraela!
14A Jezus znalazłszy oślę, wsiadł na nie, jak napisano:[#Zach. 9,9]
15Nie bój się, córko syjońska!
Oto król twój przychodzi,
siedząc na źrebięciu oślicy.
16Tego początkowo nie zrozumieli uczniowie jego, lecz gdy Jezus został uwielbiony, wtedy przypomnieli sobie, że to było o nim napisane i że to uczynili dla niego.[#Jan 7,39]
17Świadczyła więc o nim rzesza, która z nim była, gdy Łazarza wywołał z grobu i wzbudził z martwych.
18Dlatego lud wyszedł na jego spotkanie, ponieważ usłyszeli, że On dokonał tego cudu.
19Tedy mówili faryzeusze między sobą: Widzicie, że nic nie wskóracie, oto cały świat poszedł za nim.[#Jan 11,48]
20A byli niektórzy Grecy wśród tych, którzy pielgrzymowali do Jerozolimy, aby się modlić w święto.[#Jan 7,35; 11,55]
21Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.[#Jan 1,44; Łuk. 19,3; 23,8]
22Poszedł Filip i powiedział Andrzejowi, Andrzej zaś i Filip powiedzieli Jezusowi.
23A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy.
24Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ziarnko pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumrze, pojedynczym ziarnem zostaje; lecz jeśli obumrze, obfity owoc wydaje.[#Rzym. 14,9; I Kor. 15,36]
25Kto miłuje życie swoje, utraci je, a kto nienawidzi życia swego na tym świecie, zachowa je ku żywotowi wiecznemu.[#Mat. 10,39; Łuk. 14,26; 17,33]
26Jeśli kto chce mi służyć, niech idzie za mną, a gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie; jeśli kto mnie służy, uczci go Ojciec mój.[#Jan 14,3; 17,24]
27Teraz dusza moja jest zatrwożona, i cóż powiem? Ojcze, wybaw mnie teraz od tej godziny? Przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę.[#Ps. 6,3; 42,5; Mat. 26,38]
28Ojcze, uwielbij imię swoje! Odezwał się więc głos z nieba: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię.[#Jan 1,51; 5,37; Mat. 3,17; 17,5]
29Lud więc, który stał i słyszał, mówił, że zagrzmiało, inni mówili: Anioł do niego przemówił.[#Łuk. 22,43]
30Jezus, odpowiadając, rzekł: Nie gwoli mnie odezwał się ten głos, ale gwoli was.[#Jan 11,42]
31Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata będzie wyrzucony.[#Jan 14,30; 16,11; Łuk. 10,18]
32A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę.[#Jan 8,28]
33A to powiedział, by zaznaczyć, jaką śmiercią umrze.
34Ale lud mu odpowiedział: Słyszeliśmy z zakonu, że Chrystus trwa na wieki; jakże więc możesz mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Kimże jest ów Syn Człowieczy?[#Ps. 110,4; Izaj. 9,7; Dan. 7,14]
35Na to rzekł im Jezus: Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie.[#Jan 8,12; 9,5; 11,10]
36Wierzcie w światłość, póki światłość macie, abyście się stali synami światła. To Jezus powiedział, i odszedłszy, ukrył się przed nimi.[#Efez. 5,8; Mat. 23,39]
37A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich, nie wierzyli w niego,
38Aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział:[#Izaj. 53,1; Rzym. 10,16]
Panie, któż uwierzył wieści naszej,
a komu objawiło się ramię Pana?
39Dlatego nie mogli uwierzyć, że znowu rzekł Izajasz:[#Izaj. 6,9—10; Mat. 13,14.15]
40Zaślepił oczy ich
I zatwardził serce ich,
Aby nie widzieli oczami swymi
I nie rozumieli sercem swym,
I żeby się nie nawrócili,
I żebym ich nie uzdrowił.
41To powiedział Izajasz, gdyż ujrzał chwałę jego i mówił o nim.[#Izaj. 6,1]
42Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego, ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi;[#Jan 7,48; 9,22]
43Umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą.[#Jan 5,44]
44A Jezus zawołał donośnym głosem: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.[#Mat. 10,40]
45Kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał.[#Jan 14,9]
46Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie.[#Jan 8,12; 12,35]
47A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić.[#Jan 3,17; 8,15; Łuk. 9,56]
48Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;[#Hebr. 4,12; Obj. 19,15]
49Bo Ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić.
50I wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym. Przeto, co Ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.[#Jan 8,26.28]