The chat will start when you send the first message.
1Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmiej. Przecież i ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.[#Ps. 94,14; I Sam. 12,22; Jer. 31,37; Fil. 3,5]
2Nie odrzucił Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył. Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarża przed Bogiem na Izraela:[#I Król. 19,10.14]
3Panie, proroków twoich pozabijali, ołtarze twoje poburzyli; i zostałem tylko ja sam, lecz i na moje życie nastają.
4Ale co mu mówi wyrocznia Boża? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.[#I Król. 19,18]
5Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski.[#Rzym. 9,27]
6A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.[#Gal. 3,18]
7Cóż więc? Czego Izrael szukał, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości,[#Rzym. 9,31]
8Jak napisano:[#Izaj. 29,10; V Mojż. 29,4]
Zesłał Bóg na nich ducha znieczulenia,
Dał im oczy, które nie widzą,
I uszy, które nie słyszą,
Aż do dnia dzisiejszego.
9A Dawid powiada:[#Ps. 69,23.24; 35,8]
Niechaj stół ich stanie się dla nich
Sidłem i siecią,
I zgorszeniem, i zapłatą;
10Niech zaćmią się ich oczy,
Aby nie widzieli,
A grzbiet ich pochyl na zawsze.
11Mówię tedy: Czy się potknęli, aby upaść? Bynajmniej. Wszak wskutek ich upadku zbawienie doszło do pogan, aby w nich wzbudzić zawiść.[#V Mojż. 32,21; Dz. 13,46; Rzym. 10,19]
12Bo jeśli ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem pogan, to o ileż bardziej ich pełnia?
13Do was zaś, którzy jesteście z pogan, mówię: Skoro już jestem apostołem pogan, służbę moją chlubnie wykonuję;
14Może w ten sposób pobudzę do zawiści rodaków moich i zbawię niektórych z nich.[#I Tym. 4,16]
15Jeśli bowiem odrzucenie ich jest pojednaniem świata, to czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem do życia z martwych?
16A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.[#IV Mojż. 15,17—21]
17Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,[#Efez. 2,11—19]
18To nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.[#Jan 4,22]
19Powiesz tedy: Odłamane zostały gałęzie, abym ja był wszczepiony.
20Słusznie! Odłamane zostały z powodu niewiary, ty zaś trwasz dzięki wierze; wzbijaj się w pychę, ale się strzeż.[#Rzym. 12,16]
21Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, nie oszczędzi też ciebie.
22Zważ tedy na dobrotliwość i surowość Bożą — surowość dla tych, którzy upadli, a dobrotliwość Bożą względem ciebie, o ile wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz odcięty.[#Jan 15,2.4; Hebr. 3,14]
23Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.[#II Kor. 3,16]
24Bo jeżeli ty, odcięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ileż pewniej zostaną wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego należą.
25A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,[#Łuk. 21,24; Jan 10,16; Rzym. 12,16]
26I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano:[#Mat. 23,39; Ps. 14,7; Izaj. 59,20; 27,9]
Przyjdzie z Syjonu wybawiciel
I odwróci bezbożność od Jakuba.
27A to będzie przymierze moje z nimi,[#Jer. 31,33.34; Izaj. 27,9]
Gdy zgładzę grzechy ich.
28Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców.
29Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
30Bo jak i wy byliście niegdyś nieposłuszni Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa,
31Tak i oni teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, stali się nieposłuszni, ażeby i oni teraz miłosierdzia dostąpili.
32Albowiem Bóg poddał wszystkich w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować.[#Gal. 3,22; I Tym. 2,4]
33O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego![#Rzym. 9,23; 10,12; Izaj. 45,15]
34Bo któż poznał myśl Pana?[#Izaj. 40,13; Job 15,8; Jer. 23,18; I Kor. 2,16]
Albo któż był doradcą jego?
35Albo któż wpierw dał mu coś,
Aby za to otrzymać odpłatę?
36Albowiem z niego i przez niego i ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.