1Nie ma przeto usprawiedliwienia dla ciebie, kimkolwiek jesteś, człowiecze, który sądzisz; albowiem, sądząc drugiego, siebie samego potępiasz, ponieważ ty, sędzia, czynisz to samo.[#Mat. 7,2; Jan 8,7]
2Bo wiemy, że sąd Boży słusznie spada na tych, którzy takie rzeczy czynią.
3Czy mniemasz, człowiecze, który osądzasz tych, co takie rzeczy czynią, a sam je czynisz, że ujdziesz sądu Bożego?
4Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi?[#II Piotra 3,15]
5Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,
6Który odda każdemu według uczynków jego:[#Ps. 62,12; Przyp. 24,12; Mat. 16,27; Jan 5,29; II Kor. 5,10]
7Tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i czci, i nieśmiertelności, da żywot wieczny;
8Tych zaś, którzy o uznanie dla siebie zabiegają i sprzeciwiają się prawdzie, a hołdują nieprawości, spotka gniew i pomsta.[#II Tes. 1,8]
9Tak, utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka, który popełnia złe, najprzód Żyda, potem i Greka,[#Rzym. 1,16; 3,9]
10A chwała i cześć, i pokój każdemu, który czyni dobrze, najpierw Żydowi, a potem i Grekowi.
11Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.[#Dz. 10,34; I Piotra 1,17]
12Bo ci, którzy bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu też poginą; a ci, którzy w zakonie zgrzeszyli, przez zakon sądzeni będą;
13Gdyż nie ci, którzy zakonu słuchają, są sprawiedliwi u Boga, lecz ci, którzy zakon wypełniają, usprawiedliwieni będą.[#Mat. 7,21; I Jana 3,7; Jak. 1,22.25]
14Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają;[#Dz. 10,35]
15Dowodzą też oni, że treść zakonu jest zapisana w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich oraz myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę;[#Rzym. 1,32]
16Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa.[#II Tym. 2,8]
17Jeśli tedy ty mienisz się Żydem i polegasz na zakonie, i chlubisz się Bogiem,[#Jak. 2,19]
18I znasz wolę jego, i umiesz rozróżnić dobre od złego, będąc pouczonym przez zakon,[#Fil. 1,10]
19I uważasz siebie samego za wodza ślepych, za światłość dla tych, którzy są w ciemności,[#Mat. 15,14; Łuk. 18,9]
20Za wychowawcę nierozumnych, za nauczyciela dzieci, mającego w zakonie ucieleśnienie wiedzy i prawdy,[#II Tym. 3,5]
21Ty więc, który uczysz drugiego, siebie samego nie pouczasz? Który głosisz, żeby nie kradziono, kradniesz?[#Ps. 50,16—21; Mat. 23,3—4]
22Który mówisz, żeby nie cudzołożono, cudzołożysz? Który wstręt czujesz do bałwanów, dopuszczasz się świętokradztwa?
23Który się chlubisz zakonem, przez przekraczanie zakonu bezcześcisz Boga?
24Albowiem z waszej winy, jak napisano, poganie bluźnią imieniu Bożemu.[#Izaj. 52,5; Ez. 36,20]
25Bo obrzezanie jest pożyteczne, jeśli przestrzegasz zakonu; jeśli jednak jesteś przestępcą zakonu, obrzezanie twoje stało się nieobrzezaniem.[#Jer. 4,4; 9,24—25]
26Jeśli więc ten, który nie ma obrzezania, zachowuje przykazania zakonu, czyż jego nieobrzezanie nie będzie po czytane za obrzezanie?[#Gal. 5,6]
27Przeto ten, który cieleśnie jest nieobrzezany, a wypełnia zakon, będzie sądził ciebie, który mimo litery zakonu i obrzezania jesteś przestępcą zakonu.
28Albowiem nie ten jest Żydem, który jest nim na zewnątrz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele,[#Jan 8,15.39; 7,24]
29Ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga.[#I Mojż. 49,8; Fil. 3,3; Kol. 2,11]