List św. Pawła do Rzymian 4

Przykład Abrahama i świadectwo Dawida

¹Cóż tedy powiemy, co osiągnął Abraham, praojciec nasz według ciała?

²Bo jeśli Abraham z uczynków został usprawiedliwiony, ma się z czego chlubić, ale nie przed Bogiem.

³Bo co mówi Pismo? Uwierzył Abraham Bogu i poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.[#I Mojż. 15,6; Gal. 3,6; Jak. 2,23]

⁴A gdy kto spełnia uczynki, zapłaty za nie nie uważa się za łaskę, lecz za należność;[#Rzym. 11,6; Mat. 20,7.14]

⁵Gdy zaś kto nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, wiarę jego poczytuje mu się za sprawiedliwość,

⁶Jak i Dawid nazywa błogosławionym człowieka, któremu Bóg udziela usprawiedliwienia, niezależnie od uczynków;[#Ps. 32,1.2]

⁷Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości

I których grzechy są zakryte;

⁸Błogosławiony mąż,

Któremu Pan grzechu nie poczyta.

⁹Czy więc to błogosławieństwo odnosi się tylko do obrzezanych, czy też i do nieobrzezanych? Mówimy bowiem: Wiara została poczytana Abrahamowi za sprawiedliwość.[#I Mojż. 15,6]

¹⁰W jakich więc okolicznościach została poczytana? Było to po obrzezaniu czy przed obrzezaniem? Nie po obrzezaniu, lecz przed obrzezaniem.

¹¹I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć usprawiedliwienia z wiary, którą miał przed obrzezaniem, aby był ojcem wszystkich wierzących nieobrzezanych i aby im to zostało poczytane za sprawiedliwość,[#I Mojż. 17,10—11]

¹²I aby był ojcem obrzezanych, którzy nie tylko są obrzezani, ale też wstępują w ślady wiary ojca naszego Abrahama z czasów przed obrzezaniem.[#Mat. 3,9; I Piotra 2,21; II Kor. 12,18]

Obietnice spełniają się przez wiarę

¹³Albowiem nie na podstawie zakonu była dana obietnica Abrahamowi bądź jego potomstwu, że ma być dziedzicem świata, lecz na podstawie usprawiedliwienia z wiary.[#I Mojż. 18,18; 22,17—18]

¹⁴Bo jeśli dziedzicami są tylko ci, którzy polegają na zakonie, tedy wiara jest daremna i obietnica wniwecz się obróciła;

¹⁵Gdyż zakon pociąga za sobą gniew; gdzie bowiem nie ma zakonu, nie ma też przestępstwa.[#Rzym. 3,20; 5,13; 7,8; 10]

¹⁶Przeto obietnica została dana na podstawie wiary, aby była z łaski i aby była zapewniona całemu potomstwu, nie tylko temu, które polega na zakonie, ale i temu, które ma wiarę Abrahama, ojca nas wszystkich,

¹⁷Jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, zapewniona przed Bogiem, któremu zaufał, który ożywia umarłych i który to, czego nie ma, powołuje do bytu.[#I Mojż. 17,5; Izaj. 48,13]

¹⁸Abraham wbrew nadziei, żywiąc nadzieję, uwierzył, aby się stać ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co powiedziano: Takie będzie potomstwo twoje.[#I Mojż. 15,5]

¹⁹I nie zachwiał się w wierze, choć widział obumarłe ciało swoje, mając około stu lat, oraz obumarłe łono Sary;[#I Mojż. 17,17]

²⁰I nie zwątpił z niedowiarstwa w obietnicę Bożą, lecz wzmocniony wiarą dał chwałę Bogu,[#Hebr. 11,7.11.34]

²¹Mając zupełną pewność, że cokolwiek On obiecał, ma moc i uczynić.

²²I dlatego poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.[#I Mojż. 15,6]

²³A nie napisano tego, że mu poczytano tylko ze względu na niego,[#Rzym. 15,4]

²⁴Ale ze względu na nas, którym ma to być poczytane i którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jezusa, Pana naszego, z martwych,

²⁵Który został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego.[#Izaj. 53,4—5; I Kor. 15,17]