The chat will start when you send the first message.
1Potem Mojżesz poszedł i w tych słowach przemówił do całego Izraela:[#31:1 Lub: na zakończenie Mojżesz przemówił : i poszedł , hbr. וַיֵּלֶךְ: wg 1QDeutb: i skończył , hbr. וַיְכַל, pod. G: καὶ συνετέλεσεν Μωυσῆς λαλῶν πάντας τοὺς λόγους.]
2Mam dzisiaj sto dwadzieścia lat. Nie jestem już w stanie pełnić mych obowiązków. Ponadto PAN mi zapowiedział: Nie przekroczysz Jordanu.[#31:2 Idiom: wychodzić i przychodzić , hbr. לֹא־אוּכַל עוֹד לָצֵאת וְלָבוֹא: idiom: pełnić obowiązki , pełnić funkcje przywódcy , por. Joz 14:11; 1Sm 18:13; 1Krl 3:7; 2Krn 1:10 .]
3PAN , twój Bóg — On przeprawi się przed tobą! On wytępi przed tobą narody, które ty wydziedziczysz. Zgodnie z zapowiedzią PANA przewodzić ci będzie Jozue.
4PAN postąpi z tymi narodami tak, jak postąpił z Sychonem i Ogiem, królami Amorytów, oraz z ich ziemią, kiedy ich pokonał.
5PAN wyda ich wam zatem i wówczas macie z nimi postąpić dokładnie tak, jak wam nakazałem.
6Bądźcie mocni! Nabierzcie odwagi! Nie bójcie się i nie drżyjcie przed nimi, ponieważ PAN , twój Bóg, On sam pójdzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści!
7Następnie Mojżesz przywołał Jozuego i powiedział do niego na oczach całego Izraela: Bądź mocny! Nabierz odwagi, gdyż ty wejdziesz z tym ludem do ziemi, którą PAN przysiągł dać ich ojcom, i ty dasz im ją w dziedzictwo.[#31:7 Wg kilku mss i PS: wprowadzisz , hbr. תבִיא, zob. w. 23.]
8A PAN , On będzie Tym, który pójdzie przed tobą. On, PAN , będzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści. Nie bój się i nie lękaj się!
9Mojżesz spisał to Prawo i przekazał je kapłanom, synom Lewiego, tym, którzy noszą skrzynię Przymierza z PANEM , oraz wszystkim starszym Izraela.
10Wydał im też Mojżesz takie polecenie: Zawsze, kiedy upłynie siedem lat, w roku umorzenia długów, w Święto Szałasów,
11gdy cały Izrael przyjdzie pokazać się przed obliczem PANA , twojego Boga, w miejscu, które On wybierze, odczytywać będziesz to Prawo w obecności całego Izraela.[#31:11 , hbr. בְּאָזְנֵיהֶם (), idiom: przy ich uszach , lub: w ich uszy .]
12Zgromadzisz wówczas lud, mężczyzn, kobiety i dzieci oraz cudzoziemców mieszkających w obrębie twoich bram, po to, by usłyszeli i uczyli się bojaźni PANA , waszego Boga, i pilnowali spełniania wszystkich słów zawartych w tym Prawie.
13Niech słuchają również ich synowie, którzy tego Prawa jeszcze nie znają. Niech oni także uczą się bojaźni PANA , waszego Boga, po wszystkie dni waszego życia w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją przejąć na własność.
14Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Zbliża się chwila twojej śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w namiocie spotkania. Tam wydam mu rozkazy. Mojżesz i Jozue stawili się zatem w namiocie spotkania.
15Wtedy, w słupie obłoku, w namiocie ukazał się PAN . Słup obłoku stanął u wejścia do namiotu.
16A PAN powiedział do Mojżesza: Gdy ty spoczniesz z twoimi ojcami, lud ten powstanie i zacznie uprawiać nierząd, idąc za innymi bogami, bóstwami obcej ziemi, do której wchodzi. Lud ten Mnie opuści i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem.[#31:16 , hbr. שֹׁכֵב, lub: zaśniesz , idiom odnoszący się do śmierci, por. Rdz 25:8 , 17; 35:29; 49:29, 33; Lb 27:13 ; 31:2; Pwt 32:50 .]
17Gdy to się stanie, zapłonę na nich moim gniewem i opuszczę ich. Zakryję przed nimi moje oblicze i wystawię ich na żer licznym nieszczęściom i niedolom. Wówczas lud ten zauważy: Czy nie dlatego spotkały mnie te nieszczęścia, że mojego Boga nie ma pośród nas?
18Lecz Ja w tym czasie całkowicie zakryję moje oblicze przed nimi z powodu całego ich zła, które popełnili, kierując się ku innym bogom.
19Teraz więc spisz sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, po to, by ta pieśń była dla Mnie świadkiem przeciw nim.
20Kiedy wprowadzę ten lud do ziemi opływającej w mleko i miód, którą przysiągłem dać ich ojcom, i lud ten naje się, nasyci i utyje, wówczas zwróci się do innych bogów! Im będzie służył, a Mną pogardzi i złamie moje przymierze.
21A gdy spotkają go liczne nieszczęścia i niedole, niech zabrzmi przed nimi ta pieśń, jako świadek. Gdyż nie zapomni jej ich potomstwo. Bo od dawna, zanim wprowadziłem ten lud do ziemi, którą mu przysiągłem, znam ich zamiary, które w końcu spełnią.
22I Mojżesz spisał tę pieśń tego dnia, i nauczył jej synów Izraela.
23Jozuemu zaś, synowi Nuna, rozkazał: Bądź mocny! Nabierz odwagi, bo to ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im przysiągłem, Ja zaś będę z tobą.
24Gdy Mojżesz zakończył spisywanie słów tego Prawa na zwoju,
25wówczas polecił Lewitom noszącym skrzynię Przymierza z PANEM :
26Weźcie zwój tego Prawa i złóżcie go z boku skrzyni Przymierza z PANEM , waszym Bogiem. Niech tam będzie świadectwem przeciw tobie.
27Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Teraz, gdy wciąż żyję wśród was, jesteście oporni wobec PANA , a co będzie po mojej śmierci?
28Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych plemion i waszych urzędników. Chcę w ich obecności przekazać te słowa i wezwać niebo i ziemię na świadków przeciw nim.[#31:28 Wg G: sędziów , gr. καὶ τοὺς κριτὰς ὑμῶν, hbr. וְשֹׁפְטֵיכֶם, por. Pwt 29:9 .]
29Wiem bowiem, że po mojej śmierci zupełnie się stoczycie i zejdziecie z drogi, którą wam wskazałem. Wiem, że w przyszłości spotka was nieszczęście, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach PANA , drażniąc Go dziełami swych rąk.[#31:29 Lub: (1) w przyszłych dniach ; (2) przy końcu dni .]
30Potem, w obecności całej wspólnoty Izraela, Mojżesz przekazał słowa całej tej pieśni: