The chat will start when you send the first message.
1Słowo, które skierował PAN do Ozeasza, syna Beeriego, w czasach Uzjasza, Jotama, Achaza i Hiskiasza, królów Judy, oraz w czasach Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela.[#1:1 , hbr. הוֹשֵׁעַ (), czyli: zbawił! Być może krótsza forma Ozajasz , הושעיה, czyli: zbawił!]
2To powiedział PAN przez Ozeasza na początku.
PAN powiedział do Ozeasza:
Idź, pojmij za żonę kobietę skorą
do nierządu
i dzieci [zrodzone z] nierządu,
gdyż kraj w strasznym nierządzie
odwraca się od PANA .
3Poszedł więc i pojął Gomer, córkę Diblaima. Poczęła ona i urodziła mu syna.[#1:3 , hbr. גֹּמֶר (), czyli: dość! l. dopełnienie ; być może krótsza forma גְּמַרְיָהוּ (): dopełnił .; #1:3 , hbr. דִּבְלַיִם (), czyli: dwie figi .]
4Wówczas PAN powiedział do niego:
Daj mu na imię Boże-zasiej,
bo już wkrótce nawiedzę dom Jehu
za krew przelaną w Jizreelu
i położę kres królestwu domu Izraela.
5W tym dniu złamię łuk Izraela
na równinie Jizreel.
6Potem znów Gomer poczęła i urodziła córkę.
I powiedział do niego:
Daj jej na imię Litości-jej-odmówiono,
bo już dłużej nie będę litował się
nad domem Izraela,
bo Mnie bezwstydnie zdradzili.
7Jednak zmiłuję się nad domem Judy
i wybawię ich przez PANA , ich Boga,
lecz nie stanie się to za pomocą łuku,
miecza, wojny, koni ani rydwanów!
8A gdy odstawiła od piersi Litości-jej-odmówiono, znów poczęła i urodziła syna.
9I powiedział:
Daj mu na imię Nie-mój-lud,
bo wy nie jesteście moim ludem,
a Ja nie będę waszym JESTEM.