Izajasza 23

Izajasza 23

Zapowiedź upadku Tyru

¹Wyrok o Tyrze.

Zapłaczcie, okręty Tarsziszu!

Bo Tyr jest spustoszony: bez domu,

bez portu, bez ziemi! Cypryjczycy

mu to ogłosili.

²Zaniemówcie, mieszkańcy wybrzeża,

wy, kupcy Sydonu,

wyprawiający swych posłańców

³przez rozległe morza!

Ziarno Szichoru ich żniwem,

z Nilu czerpią plony —

kwitnie w nim handel narodów.

⁴Wstydź się, Sydonie, bo powiedziało

morze,

twierdza nadmorska tak rzekła:

Nie miałam bólów i nie rodziłam,

nie wychowałam młodzieńców

i nie wypiastowałam dziewic.

⁵Gdy ta wieść dotrze do Egiptu,

zadrży, słysząc o Tyrze.

⁶Przeprawcie się do Tarszisz,

płaczcie, mieszkańcy wybrzeża!

⁷Czy wasze to miasto rozbawione,

którego początek sięga dni

zamierzchłych?

Nosiły je jego nogi,

aby się z dala osiedlać?

⁸Kto powziął ten plan

przeciw Tyrowi, który rozdaje korony,

którego kupcy byli książętami,

a handlarze dostojnikami tej ziemi?

⁹PAN Zastępów tak postanowił:

Poniżyć pychę,

ukrócić wszelką wyniosłość

u wszystkich dostojników ziemi.

¹⁰Przepraw się do swej ziemi jak przez Nil,

córko Tarsziszu,

bo nie ma już portu!

¹¹PAN swą rękę wyciągnął

nad morzem

i wstrząsnął królestwami,

a co do Kanaanu, rozkazał

zburzyć jego twierdze.

¹²Powiedział: Już nie będziesz się cieszyć,

zhańbiona dziewico córki Sydonu!

Powstań, przepraw się na Cypr!

Lecz tam też nie zaznasz spokoju.

¹³Oto ziemia chaldejska —

lud, którego nie było;

Asyryjczyk założył ją

dla żeglarzy.

Ustawili tarany,

zburzyli jego pałace —

zamienili je w ruiny!

¹⁴Płaczcie, okręty Tarsziszu!

Zburzona jest wasza twierdza!

¹⁵I stanie się w tym dniu, że Tyr będzie zapomniany na siedemdziesiąt lat, na czas przypadający na jednego króla. Po upływie siedemdziesięciu lat będzie z Tyrem tak, jak w pieśni o nierządnicy:

¹⁶Weź lutnię, obchodź miasto,

bo o tobie zapomnieli!

Brzdąkaj dobrze, śpiewaj dużo,

by cię sobie przypomnieli!

¹⁷Bo po upływie siedemdziesięciu lat PAN nawiedzi Tyr, a ten znów zacznie zarabiać na swym nierządzie. Będzie uprawiał nierząd ze wszystkimi królestwami świata, po całej ziemi.

¹⁸A jego zysk i zarobek za nierząd będzie świętością dla PANA . Nie będzie się go gromadzić ani odkładać. Korzystać z niego będą mieszkający blisko PANA , by mogli się najeść do syta i okazale ubrać.