Joba 28

Joba 28

Pytanie o mądrość

¹Tak, srebro ma swoje kopalnie

i są miejsca, gdzie oczyszcza się

złoto.

²Wydobywa się z ziemi żelazo

i z rudy wytapia się miedź.

³Człowiek rozświetla ciemności

i dociera do najdalszych

zakątków —

w mroku i ciemności poszukuje

cennych kamieni.

⁴Drąży szyby tam, gdzie nikt z ludzi

nie mieszka,

w miejscach jeszcze nietkniętych

stopami człowieka,

kołysze się przy pracy, zawieszony

na linach.

⁵Oto i ziemia — na niej

rodzi się chleb,

ale pod swą powierzchnią płonie

niczym ogień.

⁶W jej kamieniach kryją się

szafiry,

przy nich trafiają się okruchy złota.

⁷Ścieżki do tych skarbów

nie zna nawet sęp,

nie znajduje jej oko sokoła.

⁸Nie kroczą po niej dumne bestie,

nie paraduje tamtędy lew.

⁹Za to człowiek wyciąga swą rękę

po krzemienie,

góry wywraca od podstaw,

¹⁰wykuwa w skałach sztolnie

i swym okiem dostrzega to wszystko,

co cenne.

¹¹Potrafi zbadać źródła rzek

i obnażyć światłem największe

skrytości.

¹²A mądrość — gdzie można ją

znaleźć?

I gdzie jest siedziba rozumu?

¹³O, jej ścieżek śmiertelnik

już nie zna,

nie da się jej znaleźć

w krainie żyjących.

¹⁴Otchłań mówi: We mnie jej nie ma,

morze wtóruje: U mnie też nie.

¹⁵Nie można jej dostać za szczere złoto

ani na wadze odmierzyć za nią srebra.

¹⁶Nie da się odważyć za nią

złota z Ofiru,

szafiru ani drogocennego onyksu.

¹⁷Nie można jej porównać ze złotem

ani szkłem,

nie da się wymienić na złote naczynia.

¹⁸Korale? Kryształy? Nie warto

wspominać —

dla nabycia mądrości nie wystarczy

pereł.

¹⁹Przewyższa swą wartością nawet

topaz z Etiopii,

jej równoważnikiem nie jest

choćby najczystsze złoto!

²⁰Mądrość zatem — skąd się ona

bierze?

I gdzie mieści się siedziba rozumu?

²¹Oczy żyjących jej nie wyśledzą

i zakryta jest przed ptactwem niebios.

²²Śmierć i kraina zniszczenia mówią:[#28:22 Lub: Abaddon i śmierć .]

My na własne uszy słyszałyśmy

tylko wieść o niej.

²³Jedynie Bóg rozpoznaje jej ścieżki,

tylko On zna jej siedzibę,

²⁴ponieważ On widzi krańce ziemi

i wie o wszystkim, co się dzieje

pod niebem.

²⁵Gdy określał wagę dla wiatru

i wyznaczał miarę dla wód,

²⁶gdy ustalał zasady dla deszczu

i błyskawicom wytyczał szlak,

²⁷wtedy zgłębił ją i przemyślał,

ustalił i wypróbował —

²⁸i powiedział człowiekowi tak:

Mądrość to bojaźń Pana;

rozum to unikanie zła.