Objawienie 7

Objawienie św. Jana 7

Wizja 144.000 odkupionych

¹Potem zobaczyłem czterech aniołów. Stali oni na czterech krańcach ziemi i powstrzymywali cztery jej wiatry, tak by nie wiał wiatr ani na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo.

²Zobaczyłem też kolejnego anioła. Wznosił się od wschodu i miał przy sobie pieczęć żywego Boga. Zawołał on donośnym głosem w stronę czterech aniołów, którym zezwolono szkodzić ziemi oraz morzu:

³Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie odciśniemy pieczęci na czołach sług naszego Boga.

⁴I usłyszałem liczbę opieczętowanych ze wszystkich plemion synów Izraela — sto czterdzieści cztery tysiące:

⁵Dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Judy, dwanaście tysięcy z plemienia Rubena,

dwanaście tysięcy z plemienia Gada,

⁶dwanaście tysięcy z plemienia Aszera,

dwanaście tysięcy z plemienia Naftalego,

dwanaście tysięcy z plemienia Manassesa,

⁷dwanaście tysięcy z plemienia Symeona,

dwanaście tysięcy z plemienia Lewiego,

dwanaście tysięcy z plemienia Issachara,

⁸dwanaście tysięcy z plemienia Zebulona,

dwanaście tysięcy z plemienia Józefa,

dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Beniamina.

Odkupieni spośród narodów

⁹Patrzę dalej: Przed tronem i przed Barankiem zobaczyłem wielki tłum ludzi, niemożliwy do policzenia. Pochodzili z każdego narodu, plemienia, ludu i języka. Stali ubrani w białe szaty. W rękach trzymali gałązki palmowe

¹⁰i donośnie ogłaszali:

Zbawienie jest w naszym Bogu,

który siedzi na tronie, oraz w Baranku.

¹¹A wszyscy aniołowie otoczyli tron, starszych i cztery istoty, po czym upadli na twarz przed tronem i pokłonili się Bogu.

¹²Wyznali:

Amen! Sława i chwała, mądrość i wdzięczność,

cześć i moc, i potęga naszemu Bogu — na wieki. Amen.

¹³Jeden ze starszych zadał mi pytanie: Kim są ci ludzie ubrani w białe szaty? Skąd przychodzą?

¹⁴Ty wiesz, mój Panie — odpowiedziałem. A on do mnie:

To są ci, którzy przeszli wielki ucisk.

Wyprali oni swoje szaty,

wybielili je we krwi Baranka.

¹⁵Dlatego właśnie są przed tronem Boga.

Służą Mu w Jego przybytku dniami i nocami.

A Ten, który siedzi na tronie,

rozciągnie nad nimi namiot.

¹⁶Nie będą już głodni .

Nie dokuczy im pragnienie .

Nie spiecze ich słońce .

Nie wycieńczy upał.

¹⁷Bo Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł.

On ich poprowadzi do źródeł żywych wód,

a Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu .