Sofoniasza 1

Sofoniasza 1

Wstęp

¹Słowo, które PAN skierował do Sofoniasza, syna Kusziego, syna Gedaliasza, syna Amariasza, syna Hiskiasza, w czasach Jozjasza, syna Amona, króla Judy.[#1:1 , hbr. (וּ)צְפַנְיָה (), czyli: chroniony przez .]

Przyszły sąd nad Judą

²Zmiotę z powierzchni ziemi

wszystko, i na pewno —

oświadcza PAN .

³Zmiotę ludzi i bydło,

zmiotę spod nieba ptactwo,

wymiotę ryby morskie,

ruiny i bezbożnych —

wytępię z tej ziemi człowieka —

oświadcza PAN .

⁴Wyciągnę rękę przeciw Judzie

i przeciw wszystkim mieszkańcom

Jerozolimy

i wytępię z tego miejsca

to, co zostało z kultu Baala,

imiona jego gorliwców

razem z kapłanami,

⁵i tych, co zastępom nieba

na dachach biją pokłony,

i tych, którzy tak się kłaniając,

przysięgają na PANA ,

a jednocześnie czynią to —

na Milkoma;

⁶i tych, co przestają podążać

za PANEM ,

nie szukają PANA

ani o Niego nie pytają.

⁷Milczcie przed obliczem

Wszechmocnego PANA ,

gdyż bliski jest dzień PANA !

Tak! PAN przygotował ofiarę,

poświęcił także swoich gości.

⁸I przyjdzie dzień tej ofiary PANA ,

ukarzę książąt

i synów królewskich,

i wszystkich, którzy przywdziewają

cudzoziemskie stroje!

⁹Ukarzę w tym dniu wszystkich

przeskakujących przez próg,

napełniających dom swoich panów

gwałtem i oszustwem.

¹⁰W tym dniu —

oświadcza PAN —

wzniesie się krzyk rozpaczy

od strony Bramy Rybnej

i lament od strony Drugiej

[Dzielnicy].

Ogromny wyłom w murach zrobią

od strony pagórków.

¹¹Lamentujcie, mieszkańcy Moździerza![#1:11 : dzielnica Jerozolimy.]

Zniszczeni są wszyscy handlarze,

wytępieni wszyscy odważający srebro!

¹²Gdy przyjdzie ten czas,

przeszukam Jerozolimę przy świetle lamp

i ukarzę siedzących

drętwo nad resztkami wina,

myślących w swoim sercu:

Nie uczyni PAN nic dobrego,

ale także nic złego.

¹³Ich mienie stanie się łupem,

a ich domy ruiną;

wybudują je, lecz w nich

nie zamieszkają,

zasadzą winnice, lecz nie

napiją się wina.

¹⁴Bliski jest wielki dzień PANA —

bliski i rychło nastąpi!

Odgłos dnia PANA jest straszny!

Najśmielsi będą w nim

wołać o ratunek.

¹⁵Dniem gniewu ten dzień,

dniem troski i ucisku,

dniem zniszczenia i spustoszenia,

dniem ciemności i mroku,

dniem chmur i gęstych ciemności,

¹⁶dniem trąby i okrzyków wojny

przeciw miastom niedostępnym

i przeciw basztom wyniosłym.

¹⁷I udręczę człowieka,

będą chodzić jak niewidomi,

gdyż zgrzeszyli przeciwko PANU .

Ich krew będzie rozbryzgana jak proch,

ich wnętrzności rozrzucone jak odchody.

¹⁸Ani ich srebro, ani ich złoto

nie zdoła ich uchronić

w dniu gniewu PANA !

Ogień Jego żarliwości

pochłonie całą ziemię!

O, jak przerażającą zagładę

sprawi On wszystkim jej mieszkańcom!