The chat will start when you send the first message.
1Dawid odszedł stamtąd i przemknął się do jaskini Adullam. A gdy usłyszeli o tym jego bracia oraz cały dom jego ojca, zeszli tam do niego.[#22:1 Lub: schronił się .; #2Sm 23:13; 1Krn 11:15; #22:1 : w połowie drogi między Gat a Betlejem, 914 m n.p.m.; #Ps 57:1; 142:1]
2I zgromadzili się wokół niego wszyscy ludzie uciśnieni i wszyscy ludzie, którzy mieli wierzyciela, i wszyscy ludzie rozgoryczonej duszy, a on został ich przywódcą. I było przy nim około czterystu mężczyzn.[#1Sm 23:5; 27:8; #22:2 , שַׂר (): słowo ozn. przywódczą pozycję, np. .]
3Stamtąd Dawid udał się do Mispy Moabskiej i powiedział do króla Moabu: Proszę, czy mój ojciec i matka mogliby wyjść [od siebie] do was, dopóki się nie dowiem, co Bóg ze mną uczyni?[#Rt 4:17-22; #22:3 , יֵצֵא: wg hbr. cytatów MT: , ישב, por. S; em. na: , ינח; , יצג.]
4I zaprowadził ich przed oblicze króla Moabu, i zamieszkali u niego przez wszystkie dni pozostawania Dawida w warowni.[#22:4 Wg G: , καὶ παρεκάλεσεν.; #22:4 Wybór Moabu mógł się łączyć z więzami rodzinnymi Dawida. Moabitka Rut była jego prababką, zob. Rt 4:17-22.; #22:4 warownia , מְצוּדָה (), l. (?).]
5Ale Gad, prorok, powiedział do Dawida: Nie pozostawaj w tej warowni. Idź i przybądź do ziemi judzkiej. I Dawid udał się – i przybył do lasu Cheret.[#22:5 , גָּד, czyli: , por. Feliks, Dobromir.; #22:5 , יַעַר חָרֶת, lub: do Jaar-Charet , wg G: , ἐν πόλει Σαριχ. Lokalizacja nieznana.]
6A gdy Saul usłyszał, że pojawił się Dawid wraz z ludźmi, którzy przy nim byli – Saul zaś siedział w Gibei, pod tamaryszkiem, na wzniesieniu, w ręce trzymał włócznię, a wszyscy jego słudzy stali przy nim –[#22:6 , בָּרָמָה, lub: w Ramie , por. G, ἐν Ραμα.]
7powiedział Saul do swoich sług, stojących przy nim: Posłuchajcie tylko, Beniaminici! Czy syn Jiszaja też rozda wam wszystkim pola i winnice? Czy ustanowi was wszystkich dowódcami tysięcy i dowódcami setek?[#22:7 Możliwy jest czas teraźniejszy: .; #22:7 Lub: książętami tysięcy (l. ) , שָׂרֵי אֲלָפִים וְשָׂרֵי מֵאוֹת.]
8Bo zmówiliście się wszyscy przeciwko mnie i nikt nie ujawnił przede mną sprzymierzenia mojego syna z synem Jiszaja; nikt też nie poczuł się źle z mojego powodu, nie ujawniając przede mną, że mój syn podburza mojego sługę, by zasadzał się na mnie, jak to jest dzisiaj![#22:8 , גֹּלֶה אֶת־אָזְנִי, idiom: , zob. w. 17.; #22:8 , חֹלֶה, wg G: , οὐκ ἔστιν πονῶν περὶ ἐμοῦ, hbr. חמל.; #22:8 Wg G: , εἰς ἐχθρόν.]
9Wtedy odezwał się Doeg, Edomita, a stał on przy sługach, i powiedział: Widziałem, jak syn Jiszaja przybył do Nob, do Achimeleka, syna Achituba.[#22:9 Lub: nad sługami .; #1Sm 21:2; Ps 52:2]
10Ten zaś zapytywał o niego JHWH i dał mu prowiant [na drogę], dał mu też miecz Filistyna Goliata.[#1Sm 21:10]
11Król posłał więc, by wezwać Achimeleka, syna Achituba, kapłana, i cały dom jego ojca, kapłanów, którzy przebywali w Nob. I wszyscy oni przyszli do króla.
12Wtedy Saul powiedział: Słuchaj no, synu Achituba! I odpowiedział: Oto jestem, mój panie!
13A Saul powiedział do niego: Dlaczego zmówiliście się przeciwko mnie, ty i syn Jiszaja, że dałeś mu chleb i miecz, i zapytywałeś Boga o niego, tak że powstał, by zasadzać się przeciwko mnie, jak to jest dzisiaj?
14Achimelek zaś odezwał się do króla i powiedział: A kto wśród wszystkich twoich sług jest tak wierny, jak Dawid? Ponadto to zięć królewski, dowódca twych zaufanych i [człowiek] szanowany w twoim domu![#22:14 , מִשְׁמַעַת (), hl, lub: straży przybocznej . Przypadek zamienności על i אל.]
15Czy [dopiero] dziś zacząłem o niego zapytywać Boga? Jak najdalej mi do tego! Niech król p nie przypisuje niczego swojemu słudze ani rodzinie mojego ojca, gdyż twój sługa nie wiedział o żadnej tej sprawie ani małej, ani wielkiej.
16Ale król powiedział: Musisz umrzeć, Achimeleku, ty i cały dom twojego ojca!
17I powiedział król do stojących przy nim gońców: Otoczcie i uśmierćcie kapłanów JHWH , gdyż także ich ręka jest z Dawidem, a choć wiedzieli, że ucieka, nie ujawnili tego przede mną. Ale słudzy króla nie chcieli wyciągnąć swej ręki, by dosięgnąć kapłanów JHWH .[#22:17 , לָרָצִים, lub: biegaczy .; #22:17 , סֹבּוּ, lub: zwróćcie się .; #22:17 , כִּי גַם־יָדָם עִם־דָּוִד, idiom: .]
18Wtedy król powiedział do Doega: Ty otocz i dosięgnij kapłanów! I Doeg, Edomita, otoczył ich i on dosięgnął kapłanów, i uśmiercił w tym dniu osiemdziesięciu pięciu mężczyzn noszących lniany efod.[#22:18 Wg G: , τριακοσίους καὶ πέντε; wg L: , wg Flawiusza: , 1Sm 21:18.]
19A w Nob, mieście kapłanów, wybił ostrzem miecza [wszystkich], od mężczyzny po kobietę, od dziecka po oseska i bydlę, i osła, i owcę – [wszystko wybił] ostrzem miecza.[#1Sm 15:3]
20Ocalał jednak jeden syn Achimeleka, syna Achituba, imieniem Abiatar. Uciekł on, by [pójść] za Dawidem.[#2Sm 20:25; 15:27-29; 17:15; 19:11; 1Krl 2:26-27; #22:20 , אֶבְיָתָר (), czyli: (?). Pisownia imienia za G; wg wokalizacji MT: .]
21Abiatar doniósł Dawidowi, że Saul wymordował kapłanów JHWH .
22Wtedy Dawid powiedział do Abiatara: Wiedziałem już tego dnia, bo był tam Doeg Edomita, że na pewno doniesie [o tym] Saulowi. To [właściwie] Ja otoczyłem wszelką duszę z domu twojego ojca.[#22:22 Wg MT: , אָנֹכִי סַבֹּתִי; za G: εἰμι αἴτιος.]
23Pozostań przy mnie. Nie bój się. Bo kto będzie szukał mojej duszy, będzie szukał twojej duszy, gdyż u mnie będziesz pod opieką.