The chat will start when you send the first message.
1Wtedy JHWH posłał do Dawida Natana, a ten przyszedł do niego i powiedział:[#2Sm 7:2; Ps 51:2; #12:1 G dod.: , pod. niektóre Mss.; #12:1 G dod.: , הגד נא לי את המשפט הזה.]
Dwóch ludzi było w pewnym
mieście,
jeden bogaty, a drugi ubogi.
2Bogaty miał owiec i bydła bardzo
wiele,
3ubogi nie miał nic prócz jednej
małej owcy, którą nabył [sobie].
Karmił ją, a ta wyrosła przy nim,
wraz z jego synami,
jadała z jego kęsów, pijała z jego
kubka,
sypiała mu na łonie – i była mu
jak córka.
4Lecz przyszedł raz podróżny
do tego bogatego,
a jemu było żal wziąć [sztukę]
z własnych owiec
albo z własnego bydła,
aby ją przyrządzić dla przybyłego
wędrowca,
zabrał więc owieczkę temu
ubogiemu
i przyrządził [ją] dla tego, który
do niego przybył.
5Wtedy mocno zapłonął gniew Dawida przeciwko temu człowiekowi i powiedział do Natana: Jak żyje JHWH , że człowiek, który to zrobił, zasługuje na śmierć,[#1Sm 20:31-32; 26:16; #12:5 człowiek ten , בֶן־מָוֶת הָאִישׁ, idiom: , zob. 1Sm 20:31-32; 26:16; być może idiom: jest ten człowiek, 2Sm 12:5.]
6a za owcę zapłaci poczwórnie, dlatego że uczynił taką rzecz i dlatego, że nie miał litości.[#Wj 22:1; Łk 19:8; #12:6 Wg G: , ἑπταπλασίονα; z MT zgadza się G.]
7Wtedy Natan powiedział do Dawida: Ty jesteś tym człowiekiem! Tak mówi JHWH , Bóg Izraela: To Ja cię namaściłem na króla nad Izraelem i Ja cię wyrwałem z ręki Saula.[#1Sm 16:13]
8Dałem ci dom twojego pana i żony twojego pana na twoje łono, dałem ci dom Izraela i Judy, a jeśli tego byłoby za mało, dodałbym ci jeszcze tej albo tamtej [rzeczy].
9Dlaczego wzgardziłeś Słowem JHWH , popełniając zło w moich oczach? Uriasza Chetytę ugodziłeś mieczem, a jego żonę wziąłeś sobie za żonę, jego zaś [samego] zabiłeś mieczem synów Ammona.[#12:9 , wg בְּעֵינַי; , wg בְּעֵינָו.]
10Teraz więc miecz nie odstąpi od twojego domu na wieki, dlatego że Mną wzgardziłeś i wziąłeś żonę Uriasza Chetyty, by była twoją żoną.[#2Sm 13:29; 18:9-15; 1Krl 2:25]
11Tak mówi JHWH : Oto Ja wzbudzam przeciw tobie nieszczęście z twojego domu. I wezmę twoje żony na twoich oczach i dam je twojemu bliźniemu, i będzie obcował z twoimi żonami w świetle tego słońca.[#12:11 Lub: na oczach .; #2Sm 16:22]
12Ty wprawdzie uczyniłeś to potajemnie, Ja jednak spełnię to Słowo wobec całego Izraela i w [blasku] słońca.[#12:12 Lub: dokonam tego .]
13Wtedy Dawid powiedział do Natana: Zgrzeszyłem względem JHWH . Natan zaś powiedział do Dawida: Również JHWH przebaczył twój grzech, nie umrzesz.[#Wj 20:13, 14, 17; #12:13 , הֶעֱבִיר חַטָּאתְךָ, lub: przeniósł (na innego? na ofiarę?); wg G: , παρεβίβασεν, 2Sm 12:13.]
14Ponieważ jednak w tej sprawie całkowicie zbezcześciłeś [nawet] wrogów JHWH , syn urodzony tobie musi umrzeć.[#12:14 , נִאֵץ נִאַצְתָּ אֶת־אֹיְבֵי יְהוָה () lub: (1) ; (2) ; (3) wyrażenie: , przypominające: , zob. 1Sm 25:22, można pominąć; (4) wg 4QSamᵃ: , דבר יהוה; wg G: , πλὴν ὅτι παροξύνων παρώξυνας τοὺς ἐχθροὺς κυρίου ἐν τῷ ῥήματι τούτω.; #2Sm 11:27]
15I Natan poszedł do swojego domu.
JHWH zaś ugodził dziecko, które żona Uriasza urodziła Dawidowi, i ono zachorowało.
16Wtedy Dawid szukał Boga z powodu chłopca, podjął też Dawid post, a gdy przyszedł na noc, kładł się na ziemi.[#12:16 4QSamᵃ dod.: , בשק, pod. G, ἐν σάκκῳ.]
17Nawet gdy stawali nad nim starsi jego domu, aby go podnieść z ziemi, nie chciał ani nie jadł z nimi chleba.[#12:17 , וַיָּקֻמוּ, pod. G; wg 4QSamᵃ: , ויקרבו, pod. G.; #12:17 Wg 4QSamᵃ: podchodzili niego: אליו.; #12:17 , za 4QSamᵃ i wieloma Mss, ברה, wg MT: , ברא, 2Sm 12:19.]
18Siódmego zaś dnia dziecko zmarło i słudzy Dawida bali się mu donieść o tym, że dziecko zmarło, bo mówili [sobie]: Oto gdy dziecko było żywe, mówiliśmy do niego, a [on] nie słuchał naszego głosu, to jak mamy mu powiedzieć, że dziecko umarło? Gotów zrobić coś złego!
19Dawid jednak zauważył, że jego słudzy szepcą między sobą, i Dawid domyślił się, że dziecko umarło. Powiedział więc Dawid do swoich sług: Czy dziecko umarło? I odpowiedzieli: Umarło.
20Wtedy Dawid wstał z ziemi, umył się, namaścił, zmienił swoje szaty i przyszedł do domu JHWH , pokłonił się, po czym przyszedł do swojego domu i poprosił [o posiłek], i położyli przed nim chleb – i jadł.[#1Sm 31:13; 2Sm 3:35; 14:2]
21Wtedy jego słudzy powiedzieli do niego: Co ma znaczyć to, co uczyniłeś? Póki dziecko żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy dziecko zmarło, podniosłeś się i spożyłeś chleb?[#12:21 , בַּעֲבוּר, czyli: ; raczej powinno być: בְּעוֹד.]
22A on odpowiedział: Dopóki dziecko żyło, pościłem i płakałem, gdyż mówiłem [sobie]: Kto wie? Może JHWH zmiłuje się nade mną i dziecko będzie żyło?[#Sdz 20:26; Ezd 8:23; Est 4:16; Ps 35:13]
23Ale teraz zmarło, więc dlaczego mam pościć? Czy jestem w stanie przywrócić je [życiu]? To ja pójdę do niego, ono nie wróci do mnie.
24Następnie Dawid pocieszał Batszebę, swoją żonę. Przyszedł do niej i obcował z nią. A [ona] urodziła syna i nadała mu imię Salomon. JHWH zaś kochał go.[#12:24 , za וַתִּקְרָא, por. Rdz 29:32; 1Sm 1:20; 4:21; , za וַיִּקְרָא, por. Rdz 16:15; Wj 2:22.; #12:24 , שְׁלֹמֹה, czyli: .]
25I posłał go pod rękę Natana, proroka, a ten dał mu na imię Jedidiasz, ze względu na JHWH .[#12:25 , בְּיַד נָתָן: idiom: ; w G: ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Ναθαν.; #12:25 , יְדִידְיָהּ, czyli: .]
26Joab zaś walczył przeciwko Rabbie synów Ammona i [w końcu] zdobył tę stolicę.[#12:26 , עִיר הַמְּלוּכָה, lub: miasto królestwa , lub: twierdzę wodną ; w tym przypadku byłoby to inne określenie , עִיר הַמָּיִם (w. 27). Z opisu wynika bowiem, że Joab nie zdobył całego miasta, 2Sm 12:26.]
27Wtedy Joab wysłał posłańców do Dawida i powiedział: Walczyłem przeciw Rabbie, zdobyłem też miasto wód.
28Teraz więc zbierz resztę ludu, rozłóż się przeciw miastu, zdobądź je, abym ja go nie zdobył i by nie wzywano nad nim mojego imienia.[#Pwt 28:10; 2Sm 6:2; 1Krl 8:43]
29Dawid zebrał zatem cały lud i udał się do Rabby, walczył przeciwko niej i zdobył ją.
30Następnie zdjął koronę ich króla z jego głowy – jej waga zaś wynosiła talent złota, [miała] też drogocenny kamień i była [potem] na głowie Dawida – i wyprowadził z miasta bardzo obfity łup.[#12:30 , מַלְכָּם, wg G: , Μελχολ, głównego bóstwa Ammonitów, zob. 1Krl 11:33; Jr 49:1, 3; So 1:5. Za wersją G przemawia waga korony.; #12:30 Tj. ok. 34 kg.]
31Lud zaś, który był w nim, wyprowadził i postawił przy pile i przy żelaznych bronach, i przy żelaznych siekierach, i kazał im przejść do form do cegieł. Tak zrobił ze wszystkimi miastami synów Ammona, po czym – wraz z całym ludem – Dawid wrócił do Jerozolimy.[#1Krn 20:3; Am 1:13; #12:31 , וַיָּשֶׂם, od שׂוּם; wg 1Krn 20:3: , וַיָּשַׂר, od שׂוּר, zob. jednak: 2Sm 17:27-29; Am 1:13.; #12:31 , בַּמְּגֵרָה, pod. G, ἐν τῷ πρίονι, lub: przy burzeniu .; #12:31 : brak w Mss i G.; #12:31 , וְהֶעֱבִיר, em. na: i , וְהֶעֱבִיד.; #12:31 lub: postawił przy burzeniu [miasta] zarówno żelaznymi kilofami, jak i żelaznymi siekierami .]