The chat will start when you send the first message.
1Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielkie zmagania podejmuję ze względu na was i tych, którzy są w Laodycei, i tych wszystkich, którzy mnie nie poznali osobiście,[#Kol 1:29; 4:12; #Kol 4:13, 15-16; Obj 3:14; #2:1 Laodycea, 18 km od Kolosów. Warto tworzyć wspólnoty jak najbliżej miejsca zamieszkania ich członków.; #2:1 , οὐχ ἑόρακαν τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί, idiom: .]
2aby zostały zachęcone ich serca zjednoczone w miłości i ku wszelkiemu bogactwu całkowitej pewności zrozumienia, ku [dogłębnemu] poznaniu tajemnicy Boga – Chrystusa,[#2:2 Lub: pouczeni . W tym zn. Paweł używa tego słowa, cytując Iz 40:13 w 1Kor 2:16.; #1P 3:8; #Ef 3:4; Kol 1:26-27; 4:3; #2:2 Zdrowy duchowy rozwój to W tym procesie poznaję: (1) co się w Nim dokonało ze mną (Kol 1:7, 11, 13, 14, 15-22); (2) do czego w Nim jestem zdolny (Kol 1:17, 19); (3) co mam w Nim do objęcia w posiadanie (Kol 1:2, 3, 12; por. Flp 3:7). Z modlitwy apostoła możemy wnioskować, że duchowy rozwój (a) zaczyna się od modlitwy; (b) przebiega wśród prób (w Kolosach zagrożeniem były fałszywe nauki), obnażających nasze braki, wskazujących cele rozwoju, budzących rozpaczliwe pragnienie ich osiągnięcia (por. Hbr 2:10; 5:7-10; 1P 4:1-2); (c) realizuje się w ramach rozwoju wspólnoty wiernych (1Kor 12:24-26); (d) jego podstawą są Pisma przede wszystkim Nowego Przymierza; (e) wymaga od nas ze względu na chwile błądzenia, od których nasze poznawanie Jezusa nie będzie wolne, i (f) wymaga on czasu.]
3w którym są ukryte wszelkie skarby mądrości i poznania.[#Rz 11:33; 1Kor 1:5; #1Kor 1:24, 30; 2:5-7; #Prz 2:3-5; Iz 45:3; Ef 3:19; #2:3 Fałszywi nauczyciele akcentowali (γνῶσις) jako środek do zbawienia. Paweł przeciwstawia im . To w Nim ukryte są wszelkie skarby mądrości i poznania.]
4Mówię o tym, aby was nikt nie zwodził podstępnymi wywodami.[#Rz 16:18; Ef 5:6; Kol 2:8]
5Bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i cieszę się, widząc wasz porządek i niewzruszoność waszej wiary w Chrystusa.[#1Kor 5:3; 1Ts 2:17; #1Kor 14:40]
6Jak więc przyjęliście Jezusa Chrystusa, Pana, tak w Nim żyjcie,[#J 1:12; #Rz 8:4; Ga 5:16; Ef 4:17; #2:6 Lub: chodźcie ; temat więzi wierzącego z Chrystusem przewija się przez cały List: Kol 1:2, 27-28; 2:7, 10-13, 20; 3:1, 3.]
7zakorzenieni i budujący się w Nim, i umacniający się w wierze, tak jak was nauczono; przepełnieni wdzięcznością.[#Ef 3:17; #Ef 2:20-22; #2Tm 1:13-14]
8Uważajcie, aby was ktoś nie wziął w niewolę filozofią i pustym oszustwem, opartym na przekazie ludzi i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie;[#Ef 5:6; 1Tm 6:20; 2P 3:17; Kol 2:4; #Mt 15:2; Ga 1:14; #Ga 4:3, 9; #2:8 Żywioły świata , τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου, to: (1) podstawowe, jak pojmowano, siły przyrody: powietrze, woda, ogień, ziemia; (2) podstawowe zasady lub prawa rządzące światem; (3) główne założenia ówczesnych prądów umysłowych lub przekonania systemów religijnych. Herezja koloseńska mogła łączyć w sobie wymienione elementy i uczyć, że zbawienie, obok wiary w Jezusa, uwarunkowane jest poznaniem tajemnych zasad rządzących światem oraz przestrzeganiem takich rytuałów religijnych, jak: obrzezanie, przepisy dotyczące diety i świąt.; #Rz 1:25; 16:18; Kol 1:27; 2:2, 6, 17; 3:4, 11; Jd 4]
9w Nim bowiem w cielesnej postaci mieszka cała pełnia Boskości[#J 1:14, 18; Kol 1:19; #2:9 Lub: w Nim bowiem ucieleśnia się cała pełnia Boskości . Stwierdzenie to jest całkowitym zaprzeczeniem nauki gnostyckiej.]
10i w Nim zostaliście napełnieni, [w Tym], który jest głową wszelkiej zwierzchności i władzy;[#2:10 Fałszywi nauczyciele głosili, że wiarę w Chrystusa trzeba uzupełnić ludzkim wysiłkiem religijnym. Paweł stwierdza, że w Chrystusie już . Przez utożsamienie się z Nim w wierze, wraz z Nim zostaliśmy współukrzyżowani i współpogrzebani, współwzbudzeni i współożywieni (Kol 2:12-13; por. Ef 2:1); darowane nam zostały nasze upadki (Kol 2:13); zostaliśmy wyzwoleni spod panowania zwierzchności (Kol 2:15).; #Ef 1:21-22; Hbr 2:8]
11w Nim też zostaliście obrzezani nie ręką ludzką, gdy w obrzezaniu Chrystusowym zrzuciliście z siebie ziemskie ciało[#Rz 2:29; #2:11 Obrzezanie to dokonuje się nie w ramach religijnego rytuału, ale w opamiętaniu się, tj. wtedy, gdy człowiek to, co w nim cielesne, zepsute, odcinając się od tego, kim dotychczas był, poprzez chrzest – pogrzeb, zanurzenie się w śmierć wraz z Chrystusem (Kol 2:11-12).; #Ef 2:11; #2:11 Obrzezanie Chrystusowe , ἡ περιτομή τοῦ Χριστοῦ: (1) ; (2) , co odnosiłoby się do Jego cierpienia i śmierci, w których mamy udział na skutek naszego chrztu. Uwaga: frg. ten mówi o chrzcie w kontekście obrzezania (Rdz 17:11), stąd wyprowadzany jest wniosek na poparcie chrztu niemowląt. Warto jednak zauważyć, że: (1) obrzezanie (usunięcie napletka u niemowlęcia płci męskiej) zasadzało się na związku z Abrahamem, natomiast chrzest wymaga opamiętania i utożsamienia się z Jezusem. Niemowlęta nie są w stanie uwierzyć i wejść w związek z Jezusem. (2) Paweł nawiązuje do obrzezania nie ze względu na chęć utożsamienia go z chrztem, ale z uwagi na nacisk, jaki wywierali na wierzących w Kolosach fałszywi nauczyciele. Domagali się oni od wierzących obrzezania, gdy tymczasem wierzący (zob. także Rz 2:28; Ga 5:6).]
12pogrzebani wraz z Nim w chrzcie, w którym też zostaliście razem [z Nim] ożywieni przez wiarę [pochodzącą z] działania Boga, który Go wzbudził z martwych;[#Rz 6:4-5; Ef 2:6; Kol 3:1; 1P 3:21; #Ef 1:19; 3:7; Flp 3:21; #2:12 [z] działania Boga , gr. διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ θεου, tj. pochodzącą z działania Boga, lub: (1) Boga; (2); #Rz 8:11; Ef 1:19-20; 1P 1:3]
13i was, martwych z powodu upadków i nieobrzezania własnego ciała, razem z Nim ożywił, darując nam wszystkie upadki.[#2:13 Upadek , gr. παράπτωμα, lub: potknięcie , z właściwej drogi.; #Ef 2:1; #Ef 2:5]
14On wymazał obciążającą nas listę długów, usunął ją, gdy przygwoździł [ją] do krzyża.[#2:14 Lista długów, χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν, termin handlowy, napisane ręką zadłużonego poświadczenie zadłużenia. Paweł odnosi to określenie do naszych niedopełnionych zobowiązań wobec Boga.; #Ef 2:14; #Ef 2:16; 1P 2:24]
15Dzięki niemu rozbroił zwierzchności i władze, śmiało je obnażył i powlókł w triumfalnym pochodzie.[#Mt 12:29; Łk 11:21-22; Hbr 2:14; 1J 4:4; #Ef 6:12; #Ef 2:2; Kol 1:13; #2:15 , tj. krzyżowi. Dzięki dziełu krzyża wydarzyło się to, co przypomina obraz rzymskiego zwycięzcy prowadzącego w pochodzie triumfalnym, na oczach wiwatujących tłumów, pokonanych królów, wodzów i żołnierzy – jako dowód zwycięstwa i przypieczętowanie klęski (zob. 2Kor 2:14). Zwycięstwo Chrystusa zaznaczają także: Mt 12:29; Łk 10:18; Rz 16:20.]
16Dlatego niech was nikt nie osądza z powodu jedzenia i picia lub z powodu święta, lub nowiu, lub szabatów,[#Kpł 11:2; 23:2; Lb 28:11; Mk 2:27; Rz 14:1-12; Ga 4:9-11; #2:16 Gdy SP łączy nów księżyca z szabatem, to chodzi o szabat tygodniowy (2Krl 2:23; 1Krn 23:31; 2Krn 2:4; Ne 10:33; Iz 1:13; 66:23; Ez 45:17; 46:1; Oz 2:1; Am 8:5). Gdy z kolei SP mówi o szabatach (uroczystościach) rocznych – jak np. Dzień Pojednania przedstawiony w Kpł 23 – to nazywa je , które to wyrażenie G konsekwentnie tłumaczy jako . W Kol 2:16, pod. jak w Mt 28:1, ozn. szabat tygodniowy. Twierdzenie, że szabat, o którym tu mowa, przez to, że został nazwany , nie może ozn. szabatu tygodniowego, jest nieuzasadnione. Szabat nie tylko wskazuje na przeszłość, odpoczynek po stworzeniu, ale także na przyszłość – odpoczynek po . Hbr 4 słusznie łączy siódmy dzień tygodnia z odpoczynkiem, jaki niesie ewangelia.]
17które są cieniami [spraw] mających nadejść – rzeczywistością jest Chrystus.[#Hbr 8:5; 10:1; #Kol 1:27; 2:2, 8; 3:4, 11; #2:17 , τὸ δὲ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, tj. : SP kierowało wzrok na nadchodzącego Chrystusa (J 5:39). Dalsze wskazywanie na zbawcze znaczenie przestrzegania praw SP jest, w obliczu już Chrystusa, brakiem brania pod uwagę, że ciało rzucające cień stało się : mamy żyć , nie pod Prawem, które – nadal pożyteczne – służy jako przykład, pociecha, proroctwo i podręcznik (Rz 15:4; 1Tm 1:8-11).]
18Niech was nikt nie odtrąca, kto w uniżeniu i bogobojności okazywanej aniołom lubi wkraczać w to, co zobaczył, bezpodstawnie napuszony swym cielesnym rozumowaniem,[#2:18 Lub: nie pozbawia nagrody : słowa te nawiązywały w sporcie do niesłusznego rozstrzygnięcia sędziów na niekorzyść zawodnika.; #Hbr 1:4-14; 2:5-9; Obj 19:10; 22:8-9; #2:18 U podłoża tych słów mogło tkwić przekonanie, że skoro Bóg w swej świętości jest tak odległy od ludzi, można Go czcić tylko za pośrednictwem aniołów. Wynikające z tego poniżanie siebie i oddawanie czci aniołom są jednak bezpodstawne.; #2:18 Lub: chce .; #2:18 ἃ ἑόρακεν 𝔓 (200 r.) א*; ἃ μὴ ἑώρακεν א (IV), Kol 2:18.]
19nie trzymając się przy tym Głowy, z której całe ciało, zasilane i spajane stawami i ścięgnami, rośnie Bożym wzrostem.[#Ef 2:21; 4:15-16]
20Skoro z Chrystusem umarliście dla żywiołów świata, dlaczego – niczym żyjący w świecie – stosujecie się do nakazów:[#Rz 6:2-4, 6-8; #Kol 2:8; #Ga 4:3, 5, 9]
21nie dotykaj, nie kosztuj, nie ruszaj?
22To wszystko jest do zniszczenia w użyciu – według przepisów i pouczeń ludzkich.[#Iz 29:13; Mt 15:9; Tt 1:14; Hbr 9:10; #1Kor 6:13]
23Choć jest w nich jakieś słowo mądrości, w bogobojności własnego pomysłu, w poniżaniu i umartwianiu ciała, to brak im jakiejkolwiek wartości – poza dogadzaniem ciału.[#2:23 Lub: krzta mądrości, jakaś racja.; #2:23 bogobojność […] , ἐθελοθρησκία.; #Rz 13:14; Kol 2:18; 1Tm 4:3; #2:23 Lub: (1) ; (2)]