The chat will start when you send the first message.
1Skoro zatem wraz z Chrystusem zostaliście wzbudzeni, zabiegajcie o to, co w górze, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Boga;[#3:1 Początkowe łączy treść tego rozdziału z bardziej zawartością poprzednich rozdziałów i w ten sposób rozpoczyna część . Praktyka chrześcijańskiego życia opiera się na faktach dokonanych dla nas i w nas przez Chrystusa, i z faktów tych wypływa. Pod. logikę obserwujemy w Rz 12:1; Ef 4:1; Flp 4:1; Kol 2:2.; #Kol 2:12; Ef 2:6; #3:1 Nakazy chrześcijańskiego życia mają charakter (oznajmujący), a nie (rozkazujący). Pouczają nas one nie o tym, co robić, ale o tym, co – jako nowi ludzie, jako z Chrystusem (Kol 3:3). Dla wierzących jest równocześnie o naszych nowych możliwościach w Chrystusie (por. 1J 3:19 z 1J 4:21). Z Nim umarliśmy (w. 3), z Nim zostaliśmy wzbudzeni (w. 1), z Nim nasze życie jest ukryte w Bogu (w. 3); w Nim zdarliśmy z siebie starego człowieka (w. 9), w Nim przywdzialiśmy na siebie nowego człowieka (w. 10). W oparciu o te fakty myśleć o tym, co w górze (ww. 1-2), i uśmiercać to, co w członkach ziemskie (ww. 5, 8) – .; #3:1 Zabieganie o to, co w górze , to: (1) planowanie osiągnięcia tego, co właściwe Bożemu porządkowi rzeczy, niepoprzestawanie, w nadziei, na życiu ziemskim; nieszukanie na ziemi tego wszystkiego, co może być nazwane skarbem (Mt 6:19-21); (2) organizowanie życia pod kątem wieczności; życie faktem i nadzieją zmartwychwstania (1Kor 15:17-19); (3) poszerzanie granic Królestwa Bożego (Mt 6:33), podporządkowywanie spraw wytycznym woli Bożej (Mt 6:10).; #Ps 110:1; Mt 22:44; Mk 16:19; Dz 2:34; Rz 8:34; Ef 1:20; Hbr 1:3; 8:1; 10:12; 12:2]
2myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi.[#Mt 6:33; Rz 8:5-6]
3Umarliście bowiem, a wasze życie jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu.[#Rz 6:2; 2Kor 5:14; Kol 2:20; #2Kor 5:7]
4Gdy ukaże się Chrystus – wasze życie – wtedy i wy wraz z Nim ukażecie się w chwale.[#1Kor 6:15-17; Ga 2:20; Flp 1:21; #1Kor 15:43; Flp 3:21; 1J 3:2; #3:4 Chodzi o nasze zmartwychwstanie i przemienienie (zob. 1Kor 15:42-57; 1Ts 4:13-18).]
5Uśmierćcie zatem to, co w członkach ziemskie: rozwiązłość, nieczystość, zmysłowość, złe pragnienia i zachłanność, która jest bałwochwalstwem.[#Rz 6:6, 11, 13; 8:13; Ga 5:16, 24; Ef 4:22; #3:5 Tj. , hebr.; #Mt 15:19; Ga 5:19; Ef 4:19; 5:5, 18; 1P 4:4; #3:5 πορνεία, to: (1) pozamałżeńskie, niemoralne i nienaturalne stosunki płciowe; w czasach Pawła łączyła się ona często z kultem bóstw urodzaju (Ga 5:19); (2) w zestawieniu z cudzołóstwem, μοιχεία: stosunek pozamałżeński, rozwiązłość moralna (Mt 15:19); (3) synonim μοιχεία (Mt 5:32); (4) odstępstwo od Boga (Obj 19:2).; #Iz 52:1; Dz 15:20, 29; 21:25; Rz 1:24; 1Kor 5:1, 9-11; Ef 5:3; 1Ts 4:7; #1P 4:3; #3:5 , πάθος, tj. pożądanie, które domaga się zaspokojenia.; #Mt 5:28; Rz 1:26-27, 29, 30; 7:19; 1Kor 14:20; #Rz 1:29; Ef 4:19; 5:3, 5; 1Ts 2:5]
6Z ich powodu Boży gniew nadciąga na synów nieposłuszeństwa.[#Rz 1:18; Ef 5:6; #3:6 , υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, בְּנֵי הַמֶּרִי, lub: synów buntu , Lb 17:27; por. Pwt 31:27; 1Sm 15:23; Jb 23:2; Ne 9:17; Iz 30:9 oraz , בֵּית מְרִי, Ez 2:5; 3:9-26; 12:2; 44:6; בֵּית הַמֶּרִי Ez 2:8; 12:2, 9, 25; 17:12; 24:3, idiom hebr.: , . Kto czyni zadość tęsknotom ciała, naraża się na Boży gniew: 1Kor 11:29-30, por. Rz 8:10.]
7Wy też niegdyś tak postępowaliście, kiedy w tym żyliście,[#Ef 2:1-2; 5:8; #3:7 Lub: wśród których i wy niegdyś obracaliście się, kiedy w tym żyliście , tj. obracaliście się wśród synów buntu.]
8ale teraz odrzućcie i wy to wszystko: gniew, porywczość, złość, bluźnierstwo, nieprzyzwoite słowa z waszych ust;[#Hbr 12:1; 1P 2:1; #Ps 37:1, 8; Rz 12:19; Ga 5:20; Ef 4:26, 31; #Ga 5:20; #Rz 1:29; Ef 4:31; 1P 2:1; #3:8 , κακία, postawa nastawiona na wyrządzanie szkody bliźnim.; #Mt 15:19; Rz 1:30; #3:8 , βλασφημία, lub: oszczerstwo , .; #Ef 4:29; 5:4]
9przestańcie się nawzajem okłamywać, jako ci, którzy zdarli z siebie starego człowieka wraz z jego postępkami,[#Ef 4:25; #Rz 6:4, 6; Ef 4:22; Kol 2:11]
10a przywdziali nowego, bezustannie odnawianego ku poznaniu zgodnym z obrazem Tego, który go stworzył,[#Ef 2:15; 4:23; #3:10 , ἀνακαινούμενον, lub: odnawiającego się : gr. ma znaczenie zarówno bierne, jak i zwrotne.; #Rdz 1:26-27; Mt 5:48; Ef 4:24]
11gdzie nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, ale wszystkim i we wszystkich – Chrystus.[#Rz 10:12; 1Kor 12:13; Ga 3:28; #1Kor 7:19; Ga 5:6; 6:15; #3:11 cudzoziemiec , βάρβαρος, tj. obcojęzyczny, człowiek niemówiący po grecku, uważany za stojącego niżej kulturowo.; #3:11 Scyta , Σκύθης: wg starożytnych Greków koczownicze ludy zamieszkujące stepy na od M. Czarnego od VII w. p. Chr. do pierwszych wieków po Chr. W ich oczach Scytowie uchodzili za uosobienie najprymitywniejszego barbarzyństwa.; #1Kor 12:13; Ga 3:28; #1Kor 12:12; Kol 2:2, 17; 3:4; #3:11 W błogosławieństwie odnowy może mieć udział , komu zwiastowana jest ewangelia. Nie liczy się nic, co ludzkie – znaczenie ma tylko Chrystus!]
12Dlatego jako wybrani Boży, święci i ukochani, przywdziejcie serdeczne współczucie, dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość,[#Mt 22:14; 24:22, 24, 31; J 15:16, 19; Dz 13:48; Rz 8:28; 9:11; 11:5, 7, 28; 1Kor 1:27; Ef 1:4, 5, 11; 2Tm 2:10; Tt 1:1; Jk 2:5; 1P 1:1-2; 2:9; 2P 1:10; Obj 17:14; #3:12 Ludem wybranym był (Pwt 4:37). Określenie to odnosi się w tym kontekście do . Wybranie Boże nie tylko nie zwalnia nas od odpowiedzialności za jakość naszego postępowania, ale tym bardziej akcentuje tę odpowiedzialność– mamy postępować , tzn. tak jak Chrystus.; #1P 2:9; #J 15:9; #3:12 , χρηστότης, lub: uprzejmość , .; #3:12 pokora , ταπεινοφροσύνη: człowiek pokorny to ten, który właściwie swoją siłę i słabość – i moc Boga.; #Ef 4:2]
13przyjmując siebie nawzajem i wybaczając sobie nawzajem, jeśli ktoś ma powód do skargi przeciw komuś: jak Chrystus darował wam, tak [czyńcie] i wy;[#Mt 6:14; Mk 11:25; Ef 4:32]
14a na to wszystko [przywdziejcie] miłość, która jest spójnią doskonałości.[#Rz 12:9-10; 13:8, 10; 1Kor 13; Ef 4:2; 1P 4:8; #Ef 4:3]
15Ponadto w waszych sercach niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście powołani w jednym ciele; i bądźcie wdzięczni![#J 14:27; Rz 16:20; Flp 4:7; Kol 1:20; #1Kor 12:13, 27; Ef 4:4; #3:15 Pokój ma być zasadą rządzącą życiem osobistym wierzącego, zob. 1Kor 7:15; Flp 4:7, i relacjami pomiędzy ludźmi we wspólnocie Kościoła (1Kor 15:33).; #Kol 2:7; 3:17; #3:15 , tj. wdzięczni Bogu za powołanie nas do pokoju, nieroszczeniowi.]
16Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie; z całą mądrością nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowe, z wdzięcznością nucąc w waszych sercach Bogu;[#Rz 10:17; 1Ts 1:8; #3:16 , ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, dotarło do Kolosów w zwiastowaniu apostolskim (Kol 1:5, 6). Dziś posiadamy je w Nowym Przymierzu.; #3:16 Tj. (1) psalmy SP (Łk 20:42; 24:44; Dz 1:20; 13:33); (2) pieśni podobnego gatunku (1Kor 14:26).; #3:16 Tj. podniosłe pieśni uwielbienia (Mk 14:26; Hbr 2:12; Dz 16:25).; #3:16 , ᾠδαῖς πνευματικαῖς, tj. (1) utwory przypominające psalmy (Obj 5:9; 14:3; 15:3), przez które przypominano sobie i uczono się na pamięć najważniejszych prawd wiary, zob. Ef 5:14; Flp 2:6-11; Kol 1:15-20; 1Tm 3:16; (2) śpiewanie pod natchnieniem Ducha Świętego,; #Ef 5:19]
17i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub czynie, [czyńcie] w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu.[#1Kor 10:31; #3:17 Zdanie to wyraża jedną z najważniejszych wytycznych postępowania:; #Ef 5:20; 1Tm 4:3, 4]
18Żony, bądźcie uległe mężom, jak przystoi w Panu.[#Rdz 3:16; 1Kor 11:3; Ef 5:21-23; 1Tm 2:12; Tt 2:5; 1P 3:1]
19Mężowie, kochajcie żony i nie odnoście się do nich z goryczą.[#Ef 5:25; 1P 3:7]
20Dzieci, bądźcie we wszystkim posłuszne rodzicom, gdyż to podoba się Panu.[#Wj 20:12; Pwt 5:16; Prz 1:8; 6:20; 23:22; Mt 15:4; 19:19; Łk 2:51; Rz 1:30; Ef 6:1; 2Tm 3:2; #1Tm 5:4]
21Ojcowie, nie wywołujcie u swoich dzieci rozżalenia, aby nie ulegały zniechęceniu.[#Ef 6:4]
22Słudzy, bądźcie posłuszni ziemskim panom we wszystkim – nie na pokaz, jak u pochlebców, lecz w szczerości serca, jako bojący się Pana.[#Ef 6:5; 1Tm 6:1-2; Tt 2:9; 1P 2:18; #3:22 Paweł nie zaleca walki z porządkiem społecznym. Wierzący mają głosić i czekać na powrót Zbawcy (Mt 10:23; 28:18-20). Zdobycie pana dla Chrystusa to rzecz ważniejsza niż uwolnienie się od niego. Zaczynać od walki z niewolnictwem znaczyłoby tyle, co zaczynać dziś zwiastowanie ewangelii od piętnowania systemu prawnego. Chrześcijaństwo stawia na przemianę człowieka w nadziei, że nowy człowiek stworzy nowe instytucje. Z drugiej strony niewolnicy zachęcani są do korzystania z możliwości wyzwolenia (1Kor 7:21).; #Ef 6:6]
23Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie, jak dla Pana, nie ludzi,[#Ef 6:6-7]
24świadomi, że od Pana otrzymacie zapłatę dziedzictwa. Panu, Chrystusowi, służycie.[#Mt 5:12; 16:27; 1Kor 3:8, 14; Ef 6:8; Obj 22:12; #1P 1:4; #3:24 Lub: Panu, Chrystusowi, służcie!]
25Kto bowiem krzywdzi, dozna krzywdy – i to bez względu na osobę.[#Pwt 32:35; Mt 5:39; Rz 12:19; 13:4; 2Kor 5:10; Ga 6:7; Hbr 10:30; #Pwt 10:17; Dz 10:34; Rz 2:11; Ef 6:9]