Ezechiela 42

¹I wyprowadził mnie na dziedziniec zewnętrzny w kierunku północnym, i przyprowadził mnie do sali, która była naprzeciw odgrodzonej przestrzeni i która była [też] naprzeciw budowli po stronie północnej,[#42:1 Idiom: .; #42:1 w rozumieniu kolektywnym.]

²naprzeciw [budowli] o długości stu łokci, [przy] wejściu północnym, i o szerokości pięćdziesięciu łokci.

³Naprzeciw dwudziestu [łokci], które miał dziedziniec wewnętrzny, i naprzeciw [kamiennej] posadzki, którą miał dziedziniec zewnętrzny, była galeria na galerii w trzech [poziomach].

⁴A przed salami było przejście, szerokie na dziesięć łokci, do [części] wewnętrznej, droga [na] jeden łokieć, z wyjściem na północ.[#42:4 , דֶּרֶךְ (): (1) wg G: , ἐπὶ πήχεις ἑκατὸν τὸ μῆκος; (2) em. na: , וְגָדֵר BHS.]

⁵A sale górne były krótsze – gdyż galerie im ujmowały [miejsca] – od [sal] dolnych i środkowych budowli.

⁶Bo były one potrójne i nie miały filarów jak filary dziedzińców; dlatego były węższe od dolnych i środkowych.[#42:6 gdyż były potrójne i nie miały filarów jak filary zewnętrznych, dlatego wystawały od dolnych i środkowych do ziemi G, διότι τριπλαῖ ἦσαν καὶ στύλους οὐκ εἶχον καθὼς οἱ στῦλοι τῶν ἐξωτέρων διὰ τοῦτο ἐξείχοντο τῶν ὑποκάτωθεν καὶ τῶν μέσων ἀπὸ τῆς γῆς, por. Ez 40:17-18; 40:38-46.]

⁷A mur, który był na zewnątrz, przylegał do sal wzdłuż dziedzińca zewnętrznego przed salami, jego długość wynosiła pięćdziesiąt łokci,[#42:7 , לְעֻמַּת, l. .]

⁸gdyż długość sal, które były na dziedzińcu zewnętrznym, wynosiła pięćdziesiąt łokci, podczas gdy do lica przybytku – sto łokci.

⁹A spod tych sal było wejście od wschodu, gdy się wchodziło do nich z dziedzińca zewnętrznego,

¹⁰od grubości muru dziedzińca.[#42:10 Wg G: , ἐν ἀρχῇ περιπάτου, בְּראֹשׁ.; #42:10 : wyrażenie to może należeć do następnego akapitu:]

Strona południowa, jeśli chodzi o odgrodzoną przestrzeń i budowlę z salami,

¹¹i drogę do nich, przypominała sale, które znajdowały się po stronie północnej; były tej samej długości i szerokości i z [takimi samymi] wszystkimi ich wyjściami i ich ustawieniami, i ich przejściami.

¹²Podobnie też było z wejściami do sal, które były po stronie południowej – wejście było na początku drogi, drogi przed murem ochronnym, drogi mającej wejście od wschodu.

¹³I powiedział do mnie: Sale północne i sale południowe, które są przed odgrodzoną przestrzenią, to sale święte, w których jeść będą kapłani, którzy przystępują do JHWH , święte ze świętych. Tam będą składać święte ze świętych, to jest ofiary z pokarmów, ofiary zagrzeszne i ofiary za przewinienia, gdyż jest to miejsce święte.[#42:13 za G.; #42:13 G dod.: , οἱ υἱοὶ Σαδδουκ.; #42:13 , קָדְשֵׁי הַקֳּדָשִׁים, pod. określane jest miejsce najświętsze.]

¹⁴Gdy kapłani tam wejdą, to nie wyjdą z [miejsca] świętego na dziedziniec zewnętrzny, lecz tam złożą swoje szaty, w których służyli, gdyż są one święte. Włożą inne szaty i [wtedy] będą mogli zbliżać się do tego, co [należy] do ludu.

¹⁵A gdy dokończył pomiarów wewnątrz świątyni, wyprowadził mnie drogą bramy, która była zwrócona w kierunku wschodnim, i zrobił pomiary zewsząd dokoła.

¹⁶Zmierzył prętem mierniczym stronę wschodnią: pięćset łokci w prętach prętu mierniczego dokoła.[#42:16 : brak w G.; #42:16 Lub: [w kierunku] wiatru wschodniego ; pod. – stosownie do kierunku – w ww. 16-20.]

¹⁷Zmierzył stronę północną: pięćset łokci w prętach prętu mierniczego dokoła.

¹⁸Po stronie południowej zmierzył pięćset łokci w prętach prętu mierniczego dokoła.

¹⁹Zawrócił ku stronie zachodniej – zmierzył pięćset łokci w prętach prętu mierniczego.

²⁰W czterech kierunkach był jego pomiar. Jego mur zewsząd dokoła miał długość pięciuset łokci i szerokość pięciuset łokci, aby oddzielać pomiędzy świętym a pospolitym.[#42:20 Lub: wiatrach.]