The chat will start when you send the first message.
1A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki,
2ujrzeli synowie Boży, że córki ludzkie są piękne. I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali.[#6:2 , בְנֵי־הָאֱלֹהִים, Rdz 6:2, 4; Jb 1:6; 2:1; 38:7. Uważa się, że są to: (1) aniołowie (por. tłum. Jb 38:7 w G; zob. Mk 12:25; 2P 2:4-5; Jd 5-6 ); (2) potomkowie Seta wchodzący w związki z córkami Kaina; (3) zepsuci ludzie pokroju Lamecha uważający się za synów Bożych, a może opętani, Rdz 6:2.; #6:2 , טֹבֹת.]
3I powiedział JHWH : Nie będzie zmagał się mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.[#6:3 , יָדוֹן (): wg G: , οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις. Być może w tym przypadku pojęcie to łączy się z ak. (?). Wówczas oznaczałoby to, że Duch Boży chronił człowieka, Rdz 6:3.; #6:3 Może ozn. skrócony czas życia człowieka albo okres od ogłoszenia tej decyzji do potopu.]
4Nefilim byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie [z nich] oni [potomków] – mocarze, którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.[#6:4 , נְפִילִים (): tj. (1) (na podstawie wniosku z Lb 13:33); (2) ; (3) w G: , γίγαντες.; #6:4 Zradzanie przypisane mężczyznom, por. np. Rdz 16:1, 15; 17:19, 21; 21:2-3, 9; 22:23; 24:24, 47; 25:2.; #Lb 13:33; #6:4 , Rdz 6:4.]
5I widział JHWH , że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień.[#Rdz 8:21; 1Krn 28:9; 29:18; #6:5 , יֵצָר (), por. Rdz 8:21; 1Krn 28:9; 29:18; termin literatury rabinicznej, Rdz 6:5.]
6I żałował JHWH , że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.
7I powiedział JHWH : Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.
8Ale Noe znalazł łaskę w oczach JHWH .[#Rdz 32:5; 39:4; Pwt 24:1; 1Sm 25:8; Prz 3:4; Rt 2:10; Mt 24:37; Łk 17:26; 1P 3:20; #6:8 , חֵן ().]
9Oto pokolenia Noego:
Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził z Bogiem.
10I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
11A ziemia była skażona przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.[#6:11 Lub: zepsuta, zniszczona , שָׁחַת.; #6:11 , חָמָס (), zob. Rdz 16:5; 49:5; Pwt 19:16; Sdz 9:24; Jr 13:22; Am 3:10.]
12Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.
13I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę ich wraz z ziemią.[#6:13 Tj. .; #6:13 , שׁחת (), nawiązuje do Rdz 6:13; lub: zniszczę , por. Rdz 6:17.]
14Sporządź sobie arkę z drewna gofer, sporządź arkę z gniazdami, a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.[#6:14 , גֹּפֶר, hl, drewno żywiczne (?); wg G: , κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων. Obecnie uważa się, że chodzi o drewno cyprysowe (Rdz 6:14).; #6:14 , קִנִּים (), pod. G, νοσσιὰς ποιήσεις; , קָנִים (), tj. (Rdz 6:14).; #6:14 , כֹּפֶר () hl.]
15Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.[#6:15 Tj. 140 m x 23 m x 14 m, a zatem wyporność ok. 39.000 ton, 39.644 m i ok. 8.891 m pokładu.]
16Zrobisz w arce okno i zakończysz je na łokieć od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie.[#6:16 , צֹהַר (), lub: otwierany; #6:16 Tj. 45 cm.]
17A Ja, oto Ja sprowadzę potop, wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.[#6:17 Rdz 6:17.; #6:17 : רוּחַ חַיִּים por. z נֶפֶשׁ הַיָּה i נִשְׁמַת חַיִּים.; #6:17 Lub: ustanie .]
18Ale z tobą ustanowię moje przymierze – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą.[#6:18 Lub: potwierdzę , Rdz 6:18.; #6:18 Pierwsza wzmianka o przymierzu, בְּרִית (). Wymieniane przymierza: z Edenu (Rdz 1:28-30; 2:16-17), z Adamem (Rdz 3:14-19), z Noem (Rdz 8:20-9:27), z Abrahamem (Rdz 12:1-3; 13:14-17; 15:1-8, 18; 17:1-8, 19; 48:4), z Mojżeszem (Wj 19:5; 20:1-31:18), kananejskie (Pwt 30:1-9), z Dawidem (2Sm 7:5-19), z Salomonem (2Sm 7:12-15; 1Krl 8:4-5; 2Krn 7:11-22; por. Jr 22:30); Nowe Przymierze (Jr 31:31-34; Ez 36:35-37; Łk 22:20; 1Kor 11:25). Wielość przymierzy nie musi przeczyć jedności przymierza; może chodzić o jedno przymierze powtarzane ze względu na śmiertelność człowieka i rozbudowywane w miarę rozwoju planu zbawienia, zob. Ps 105:7-11. Wieczność przymierza oznacza raczej jego bezterminowość.]
19A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.
20Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu.
21A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.
22I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił.[#Hbr 11:7; 2P 2:5]