The chat will start when you send the first message.
1Samotnik będzie dbał[#18:1 , נִפְרָד (). Chodzi o osobę, która się oddziela, o odludka, indywidualistę, człowieka chodzącego własnymi drogami, niechętnego zbiorowemu działaniu lub podporządkowaniu się komukolwiek. Wg G: (l. ) (l. , לְתֹאֲנָה []), προφάσεις ζητεῖ ἀνὴρ βουλόμενος χωρίζεσθαι ἀπὸ φίλων ἐν παντὶ δὲ καιρῷ ἐπονείδιστος ἔσται. Miszna odnosi się do tego fragmentu dla uzasadnienia zaangażowania społecznego na rzecz innych ( 2:5).]
o [swoje] pragnienie,
wyłamie się [on] z każdej słusznej
rady.
2Głupiec nie lubi dociekania,
woli wyjawiać to, co ma na sercu.
3Wraz z przyjściem bezbożnego[#18:3 Niektórzy em. , רָשָׁע (), do , רֶשַׁע ().]
przychodzi wzgarda,
a z hańbą urąganie.
4Słowa ust człowieka to głębokie
wody,
a źródło mądrości to bystry potok.
5Niedobrze jest okazywać
przychylność bezbożnemu,
aby krzywdzić w sądzie
sprawiedliwego.
6Wargi głupca wywołują sprzeczkę,
a jego usta wyzywają do ciosów.
7Usta głupca są jego zgubą,
a jego wargi – sidłem dla jego
duszy.
8Słowa plotkarza są jak przysmaki,[#18:8 , מִתְלַהֲמִים (), hl, .]
a wpadają do komnat wnętrza.
9Już ten, kto leni się w swej pracy,[#18:9 Lub: niedbały (l. ), , , גַּם מִתְרַפֶּה בִמְלַאכְתּוֹ אָח הוּא לְבַעַל מַשְׁחִית.]
jest bratem wyrządzającego szkodę.
10Imię JHWH jest potężną wieżą,[#Ps 124:8]
chroni się w niej sprawiedliwy
i jest bezpieczny.
11Mienie bogatego jest jego
warownym grodem
i wysokim murem – w jego
wyobrażeniu.
12Serce człowieka [trzyma się]
wysoko – przed upadkiem,
ale chwałę poprzedza pokora.
13Kto odpowiada, zanim wysłucha –
w tym jego głupota i hańba.
14Człowiek [dzielnego] ducha
wytrzyma chorobę,
lecz ducha zgnębionego – kto
podniesie?
15Serce rozumne nabywa wiedzy,
wiedzy szuka też ucho mędrców.
16Dar poszerza człowiekowi miejsce
i prowadzi go przed wielkich.
17Sprawiedliwy – ten, kto pierwszy
[przemawia] w swoim sporze,
przychodzi jednak bliźni
i przepytuje go.
18Los kładzie kres sporom[#Prz 16:33]
i rozstrzyga pomiędzy potężnymi.
19Skrzywdzonego brata [trudniej
zdobyć] niż warowny gród,
a jego [nieugiętość] w sporze
[może być] jak zasuwy pałacu.
20Z owocu swoich ust człowiek
nasyca swe wnętrze,
syci go plon jego warg.
21Śmierć i życie są w mocy języka,[#18:21 Niszczycielski język niszczy trzech: tego, kto mówi, tego, o którym mówi, i tego, który słucha ( 52:2).]
ci, którzy go kochają, spożywają
jego owoc.
22Kto znalazł żonę, znalazł coś
dobrego
i zyskał przychylność u JHWH .
23Ubogi odzywa się błagalnie,
a bogaty odpowiada surowo.
24Bliźni człowieka – ci mogą[#18:24 , אִישׁ רֵעִים (): w niektórych G S Tg sugerowana jest em. na יֵשׁ () zamiast אִישׁ (’): (Prz 18:24).]
zawieść,
lecz bywa, że przyjaciel jest
bardziej przywiązany niż brat.