1Potem zobaczyłem innego anioła zstępującego z nieba, mającego wielką władzę – a od jego chwały rozjaśniła się ziemia.[#Obj 7:2; 8:3; 10:1; #Ez 43:2]
2I zawołał potężnym głosem, mówiąc:[#18:2 Por. Jr 51. Upadek Babilonu został zapowiedziany w Obj 14:8. Dokonał się on w (Obj 18:8), co może ozn.: w .]
4I usłyszałem inny głos z nieba, mówiący:
9I zapłaczą nad nim, i uderzą się w pierś królowie ziemi, którzy uprawiali z nim nierząd i rozkoszowali się przepychem, gdy ujrzą dym jego pożaru.[#Obj 14:11; 19:3; #Ez 26:16; 27:30-35; Obj 18:11, 19; #18:9 Lub: zmysłowością .; #Iz 23:17; Obj 17:2; 18:3]
10Stojąc z dala, ze strachu przed jego męką, powiedzą:
Biada, biada, miasto wielkie,
Babilonie, miasto potężne,
gdyż w jednej godzinie przyszedł
twój sąd!
11A kupcy ziemi płaczą i boleją nad nim, bo już nikt nie kupuje od nich towaru,[#Ez 27:36]
12towaru ze złota, srebra, drogiego kamienia, pereł, bisioru, purpury, jedwabiu, szkarłatu, żadnego [towaru z] drzewa tujowego, żadnego przedmiotu z kości słoniowej, żadnego sprzętu z najdroższego drzewa, z miedzi, z żelaza, marmuru,
13ani cynamonu, korzeni, pachnideł, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki, pszenicy, bydła, owiec, koni, wozów, ani ciał, ani dusz ludzkich.[#Ez 27:12-13, 22; 1Tm 1:10; Mt 16:26]
14I odszedł od ciebie dojrzały owoc
pożądań twojej duszy,
przepadło ci wszystko, co tłuste
i lśniące
– wcale już tego nie znajdą.
15Kupcy tych [towarów], ci, którzy wzbogacili się na nim, stanęli z dala, ze strachu przed jego męką, z płaczem i żalem,[#Ez 27:36]
16mówiąc:
Biada, biada, miasto wielkie,
ubrane w bisior, purpurę
i szkarłat,
ozdobione złotem,
drogim kamieniem i perłą,
17że w jednej godzinie zostało
spustoszone
tak wielkie bogactwo!
I każdy sternik oraz każdy żeglujący przez to miejsce, marynarze i wszyscy pracujący na morzu, stanęli z dala
18i patrząc na dym jego pożaru, zaczęli krzyczeć: Co jest podobne do tego wielkiego miasta?[#Ez 27:32; Obj 18:9]
19I rzucali proch na swoje głowy i krzyczeli z płaczem i żalem:[#Joz 7:6; Tr 2:10; Ez 27:30-34]
Biada, biada, miasto wielkie,
w którym – na jego cennym
towarze –
wzbogacili się wszyscy,
którzy mają okręty na morzu!
Bo w jednej godzinie zostało
spustoszone!
20Rozwesel się nad nim, niebo
i święci, apostołowie i prorocy,
gdyż Bóg rozstrzygnął na jego
szkodę wasz pozew przeciw
niemu.
21A jeden potężny anioł podniósł kamień, wielki jak młyński, i wrzucił do morza, mówiąc:
W ten sposób, z rozmachem,
zostanie rzucone wielkie miasto
Babilon
i już go nawet nie znajdą.
22I nie usłyszą już w tobie głosu
harfiarzy ani muzyków,
flecistów ani trębaczy,
nie znajdą też żadnego rzemieślnika
jakiegokolwiek rzemiosła
ani już nie usłyszą w tobie
odgłosów z młyna;
23i nie zabłyśnie już w tobie światło
lampy,
nie usłyszą już w tobie głosu
pana młodego
ani panny młodej; gdyż twoi
kupcy byli możnymi ziemi,
gdyż twoimi czarami zostały
zwiedzione wszystkie narody.
24W nim też znaleziono krew
proroków i świętych,
i wszystkich zabitych na ziemi.