Rut 3

W drodze do spokojnego domu

¹I powiedziała do niej Noemi, jej teściowa: Córko moja! Czy nie powinnam znaleźć ci jakiegoś spokojnego miejsca, w którym czułabyś się dobrze?[#3:1 Lub: Myślę, że powinnam znaleźć ci jakieś spokojne miejsce – przeczące pytanie retoryczne.]

²Oto czyż Boaz, wśród którego służących byłaś, nie jest naszym krewnym? Właśnie dzisiejszej nocy będzie on przesiewał jęczmień na klepisku.

³Umyjesz się więc i namaścisz, [włożysz] na siebie [lepsze] szaty i zejdziesz na to klepisko. Nie daj się poznać temu człowiekowi, dopóki nie skończy jeść i pić.[#3:3 : (1) wg , שִׂמְלֹתֵךְ (), czyli: l. ; (2) wg , שִׂמְלֹתַיִךְ (), czyli: . Określenie to odnosi się do odzienia w ogóle lub do długiej szaty zewnętrznej.]

⁴A gdy położy się spać, znajdź miejsce, gdzie się położył, podejdź, odkryj miejsce jego stóp i połóż się. A on ci powie, co masz zrobić.[#3:4 Lub: nóg.]

⁵A ona jej odpowiedziała: Wszystko, o czym mi mówisz, zrobię.

⁶Zeszła więc na klepisko i zrobiła zgodnie z tym wszystkim, co jej nakazała jej teściowa.

⁷Boaz najadł się i napił, i pocieszył swe serce, i poszedł położyć się na skraju sterty zboża. Wtedy ona niepostrzeżenie przyszła, odkryła miejsce jego stóp i położyła się.[#3:7 : brak w G.]

⁸I stało się o północy, że zatrząsł się ten człowiek, obrócił się, a oto kobieta leży u jego stóp.[#3:8 Być może z zimna.]

⁹Zapytał więc: Kim ty jesteś? I odpowiedziała: Ja jestem Rut, twoja służąca. Rozciągnij swój płaszcza na swoją służącą, bo ty jesteś wykupicielem.

¹⁰A on powiedział: Błogosławiona ty jesteś u JHWH , moja córko. Ten drugi dowód twojej łaski uczyniłaś lepszy niż pierwszy, gdyż nie poszłaś za młodzieńcami, czy to biednymi, czy bogatymi.

¹¹A teraz, moja córko, nie bój się. Wszystko, o czym mówisz, uczynię dla ciebie, gdyż cała brama mego ludu wie, że jesteś dzielną kobietą.

¹²A teraz, tak, to prawda, że ja jestem wykupicielem, jednak jest wykupiciel bliższy niż ja.

¹³Zostań tu przez noc, a rano, jeśli [tak] się stanie, że cię wykupi – dobrze, niech wykupi. Ale jeśli nie spodoba mu się wykupić ciebie, ja ciebie wykupię – jak żyje JHWH ! Śpij do rana!

¹⁴I leżała u jego stóp do rana. Potem wstała, zanim jeden mógł rozpoznać drugiego, a on powiedział: Niech [nikt] się nie dowie, że kobieta przyszła na klepisko.

¹⁵I powiedział: Daj chustę, którą masz na sobie, i potrzymaj ją; ona potrzymała ją. I odmierzył jej sześć [miar] jęczmienia i narzucił na nią, po czym udał się do miasta.[#3:15 Lub: okrycie.; #3:15 Prawdopodobnie chodzi o miarę, tj. seę, jęczmienia. Jedna miara (sea) mogła w tym wypadku równać się ok. 0,33 efy. Sześć miar mogło stanowić 2 efy, tj. 80 l.; #3:15 Wg wielu Mss: .]

¹⁶[A ona] przyszła do swojej teściowej, która ją zapytała: [I] kim ty [już teraz] jesteś, córko moja? I opowiedziała jej o wszystkim, co uczynił dla niej ten człowiek.[#3:16 Lub: [I] co cię [tam] spotkało, córko moja? , מִי־אַתְּ בִּתִּי, ? Może Noemi chodziło o to, czy Rut uzyskała obietnicę zostania żoną Boaza.]

¹⁷Powiedziała też: Tych sześć miar jęczmienia dał mi, bo powiedział mi: Nie pójdziesz z pustymi rękami do swojej teściowej.

¹⁸A ona na to: Siedź [spokojnie], moja córko, aż się dowiesz, jak rozstrzygnie się ta sprawa, gdyż człowiek ten nie spocznie, lecz zakończy tę sprawę [jeszcze] dzisiaj.