Mana na kware

¹Jumuiya yote ya Waisraeli iliondoka, ikafika jangwa la Sini kati ya Elimu na Sinai. Hii ilikuwa siku ya kumi na tano ya mwezi wa pili tangu walipoondoka nchini Misri.[#16:1 Mahali penyewe hapajulikani dhahiri (taz pia Hes 33:11-12).; #16:1 Eneo hilo linalotajwa kama jangwa la Sini bila shaka lilikuwa upande wa kusini-mashariki ya peninsula ya Sinai ambayo iko kati ya Ghuba ya Suezi na ile ya Akaba.]

²Basi, jumuiya yote ya Waisraeli ikawalalamikia Mose na Aroni huko jangwani,

³“Laiti Mwenyezi-Mungu angelituua tulipokuwa nchini Misri ambako tulikaa, tukala nyama na mikate hata tukashiba. Lakini nyinyi mmetuleta huku jangwani kuiua jumuiya hii yote kwa njaa!”

⁴Ndipo Mwenyezi-Mungu akamwambia Mose, “Mimi nitawanyeshea mikate kutoka mbinguni. Kila siku watu watatoka na kukusanya chakula cha siku hiyo. Kwa njia hii nitawajaribu nione kama watazifuata sheria zangu au hawatazifuata.[#16:4 Hiyo ilikuwa kitu kama mikate midogo myembamba na iliitwa “mana”, neno la Kiebrania ambalo maana yake ilikuwa “Nini hiki” (aya 15).]

⁵Lakini siku ya sita, wakati watakapoandaa chakula walichokusanya, kiasi hicho kitakuwa mara mbili ya chakula cha kila siku.”

⁶Basi, Mose na Aroni wakawaambia watu wote wa Israeli, “Jioni, mtatambua kwamba Mwenyezi-Mungu ndiye aliyewatoa nchini Misri!

⁷Tena, kesho asubuhi, mtauona utukufu wa Mwenyezi-Mungu kwani ameyasikia manung'uniko mliyomnung'unikia. Sisi ni nani hata mtunung'unikie?”

⁸Tena Mose akasema, “Jioni, Mwenyezi-Mungu atawapeni nyama mle, na asubuhi atawapeni mikate mle mshibe, maana yeye ameyasikia manung'uniko mliyomnung'unikia. Sisi ni nani hata mtunung'unikie? Msitunung'unikie sisi bali mnung'unikieni Mwenyezi-Mungu.”[#16:8 Yahusu kware (16:13) ambao ni ndege kama kuku wadogo.]

⁹Kisha Mose akamwambia Aroni, “Iambie jumuiya yote ya Waisraeli ikusanyike mbele ya Mwenyezi-Mungu kwani ameyasikia manung'uniko yenu.”[#16:9 Si rahisi kuelewa Waisraeli watakusanyikaje “mbele ya Mwenyezi-Mungu”. Lakini hapa, “mbele ya Mwenyezi-Mungu” inamaanisha mbele ya sanduku la agano (taz aya 33-34). Mahali pengine huweza kuwa na maana ya jumla kuhusu kuweko kwa Mwenyezi-Mungu.]

¹⁰Wakati Aroni alipokuwa akizungumza na jumuiya ya Waisraeli, watu wote walitazama huko jangwani, na mara utukufu wa Mwenyezi-Mungu ukaonekana mawinguni.

¹¹Mwenyezi-Mungu akamwambia Mose,

¹²“Nimeyasikia manung'uniko ya Waisraeli. Basi, waambie kwamba wakati wa jioni watakula nyama, na asubuhi watakula mkate. Hapo ndipo mtakapotambua kuwa mimi ndimi Mwenyezi-Mungu, Mungu wenu.”

¹³Basi, mnamo wakati wa jioni kukaja kware wengi, wakafunika kambi ya Waisraeli. Asubuhi yake kukatokea umande, ukatanda kandokando ya kambi yao.

¹⁴Umande huo ulipotoweka, kukabaki huko nyikani kitu kama mkate mwembamba na mwepesi.

¹⁵Waisraeli walipoona kitu hicho walishangaa, wakaulizana, “Nini hiki?” Hawakujua kilikuwa kitu gani. Basi, Mose akawaambia, “Huu ni mkate ambao Mwenyezi-Mungu amewapa mle.[#16:15 Kiebrania: “man-hu”. Kuhusu aya hii ling 1Kor 10:3.]

¹⁶Mwenyezi-Mungu ameamuru mfanye hivi: kila mtu na akusanye chakula kiasi anachoweza kula; ataokota kiasi cha pishi moja kwa kila mtu hemani mwake.”[#16:16 Kiebrania: “omer”, kipimo ambacho ni karibu lita 1.7. Taz 16:36.]

¹⁷Basi, Waisraeli wakafanya hivyo, na ikawa kwamba, wengine waliokota kwa wingi na wengine kidogo.

¹⁸Lakini wote walipokipima kipimo walichookota katika pishi, waligundua kuwa aliyeokota kingi hakuwa na cha ziada, na aliyeokota kidogo, hakupungukiwa. Kila mmoja alikuwa ameokota kiasi alichoweza kula.

¹⁹Mose akawaambia watu, “Mtu yeyote asibakize chakula hicho mpaka asubuhi.”

²⁰Lakini watu hawakumsikiliza Mose. Baadhi yao walijibakizia chakula mpaka asubuhi. Lakini asubuhi chakula hicho kikawa kimeoza na kuwa na mabuu. Mose akawakasirikia sana watu.

²¹Basi, kila asubuhi walikusanya chakula kila mtu kiasi alichohitaji kula. Jua lilipopanda juu na kuwa kali, kile chakula kingine kiliyeyuka.

²²Katika siku ya sita, Waisraeli walikusanya chakula hicho maradufu, pishi nne kwa kila mtu. Basi, wazee wote wa jumuiya ya Waisraeli walimwendea Mose, wakamweleza jambo hilo.

²³Mose akawaambia, “Hii ndiyo amri ya Mwenyezi-Mungu. Kesho ni siku rasmi ya mapumziko; ni Sabato takatifu ya Mwenyezi-Mungu. Basi, nendeni mkapike au mkachemshe kile chakula mnachohitaji leo, na chakula kitakachosalia kiwekeni mpaka kesho.”[#16:23-30 Siku ya saba, siku ambayo Mwenyezi-Mungu alipumzika baada ya kuumba ulimwengu (taz Mwa 2:3). Katika siku ya Sabato Waisraeli walipaswa kupumzika, kuabudu na kutafakari juu ya mapenzi ya Mwenyezi-Mungu.]

²⁴Basi, wakafanya hivyo na kukiacha chakula kingine mpaka kesho yake kama Mose alivyosema. Asubuhi yake waliona kwamba hakikuharibika wala kuwa na mabuu.

²⁵Basi, Mose akawaambia, “Kuleni chakula hicho kilichosalia kwa sababu leo ni Sabato ya Mwenyezi-Mungu. Leo hamtapata chakula huko nje.

²⁶Kwa siku sita mtakuwa mkikusanya chakula hiki, lakini siku ya saba ambayo ni Sabato hakitakuwapo.”

²⁷Mnamo siku ya saba watu kadhaa walitoka kwenda kutafuta chakula, lakini hawakukipata.

²⁸Hapo Mwenyezi-Mungu akamwambia Mose, “Mpaka lini mtakataa kuzitii amri na Sheria zangu?

²⁹Fahamuni kuwa mimi Mwenyezi-Mungu nimewapa siku ya Sabato, ndiyo maana nikawapa chakula cha siku mbili mnamo siku ya sita. Basi, pumzikeni kila mtu nyumbani mwake; mtu yeyote asitoke katika siku ya saba.”

³⁰Kwa hiyo, watu walipumzika siku ya saba.

³¹Waisraeli walikiita chakula hicho “Mana.” Kilikuwa kama mbegu za mtama mweupe na ladha yake ilikuwa kama mkate mwembamba uliotiwa asali.

³²Mose akawaambia, “Hili ndilo agizo la Mwenyezi-Mungu: Chukueni kiasi cha pishi moja ya mana na kuiweka kwa ajili ya wazawa wenu, ili waweze kuona chakula nilichowalisha jangwani wakati nilipowatoa nchini Misri.”

³³Mose akamwambia Aroni, “Chukua gudulia utie ndani pishi moja ya mana na kuiweka mbele ya Mwenyezi-Mungu, iwe kwa ajili ya wazawa wenu.”

³⁴Basi, Aroni akaiweka mana mahali patakatifu mbele ya sanduku la agano ili ihifadhiwe kama vile Mwenyezi-Mungu alivyomwagiza Mose.[#16:34 Kwa mara ya kwanza, chombo hiki kinatajwa hapa. Maagizo ya kukitengeneza yanatolewa katika Kut 25:10-19.]

³⁵Waisraeli walikula mana kwa muda wa miaka arubaini, mpaka walipofika katika nchi iliyofaa kuishi, nchi iliyokuwako mpakani mwa Kanaani ambako walifanya makao yao.[#16:35 Katika mapokeo ya Biblia kuna fafanuzi mbalimbali kuhusu “mana” na muda Waisraeli walipoitumia. Linganisha simulizi hili na Hes 11:4-6; 21:5; Neh 9:15,20; Zab 78:24-25; 105:40: Yoh 6:31-32; 1Kor 10:3.]

³⁶(Posho ya mana, kiasi cha pishi nne, ilikuwa sehemu ya kumi ya kipimo cha kawaida kiitwacho efa.)[#16:36 Neno la Kiebrania lililotafsiriwa ni “omer”, na kipimo hicho mara nne kilikuwa sawa na kilo kumi na sita, au kipimo kinachoitwa katika Kiebrania “efa”.]