MGA AWIT 1

UNANG AKLAT

Ang matuwid at ang masama ay pinagparis.

¹Mapalad ang tao na hindi lumalakad sa payo ng masama,

Ni tumatayo man sa daan ng mga makasalanan,

Ni nauupo man sa upuan ng mga manglilibak.

²Kundi ang kaniyang kasayahan ay nasa kautusan ng Panginoon;

At sa kautusan niya nagbubulaybulay siya araw at gabi.

³At siya'y magiging parang punong kahoy na itinanim sa siping ng mga agos ng tubig,[#Blg. 24:6.]

Na nagbubunga sa kaniyang kapanahunan,

Ang kaniyang dahon nama'y hindi malalanta;

At anomang kaniyang gawin ay giginhawa.

⁴Ang masama ay hindi gayon; Kundi parang ipa na itinataboy ng hangin.[#Job 21:18; Awit 35:5; Is. 29:5.]

⁵Kaya't ang masama ay hindi tatayo sa paghatol,[#Awit 5:5; Nah. 1:6.]

Ni ang mga makasalanan man sa kapisanan ng mga matuwid.

⁶Sapagka't nalalaman ng Panginoon ang lakad ng mga matuwid:[#Awit 37:18; Nah. 1:7; Juan 10:14.]

Nguni't ang lakad ng masama ay mapapahamak.