MGA AWIT 11

Ang Panginoon ay kanlungan. Sa Pangulong manunugtog. Awit ni David.

¹Sa Panginoon ay nanganganlong ako:[#Awit 56:11.]

Ano't inyong sinasabi sa aking kaluluwa,

Tumakas ka na gaya ng isang ibon sa iyong bundok?

²Sapagka't, narito, binalantok ng masama ang busog,[#Awit 7:12; 64:4.]

Kanilang inihahanda ang kanilang palaso sa bagting, Upang kanilang mapahilagpusan sa kadiliman ang matuwid sa puso,

³Kung ang mga patibayan ay masira,[#Awit 75:3; 82:5.]

Anong magagawa ng matuwid?

⁴Ang panginoon ay nasa kaniyang banal na templo,[#Hab. 2:20.]

Ang Panginoon, ang kaniyang luklukan ay nasa langit;

Ang kaniyang mga mata ay nagmamalas, ang kaniyang mga talukap-mata ay nagmamasid, sa mga anak ng mga tao.

⁵Sinusubok ng Panginoon ang matuwid;[#Gen. 22:1; Sant. 1:12.]

Nguni't ang masama at ang umiibig ng pangdadahas ay kinapopootan ng kaniyang kaluluwa.

⁶Sa masama ay magpapaulan siya ng mga silo;[#Gen. 19:24.]

Apoy at azufre at nagaalab na hangin ay magiging bahagi ng kanilang saro.

⁷Sapagka't ang Panginoon ay matuwid; minamahal niya ang katuwiran:[#Awit 45:7.]

Mamasdan ng matuwid ang kaniyang mukha.