The chat will start when you send the first message.
1Yumaman at naging tanyag na si Jehoshafat, at naging mabuti ang kanyang relasyon kay Haring Ahab ng Israel dahil sa pagpapakasal ng ilang miyembro ng kanilang mga pamilya.[#18:1 : Sa Hebreo, hari ng Israel. Ganito rin sa talata 7‑9|2CH 18:7‑9, 17|2CH 18:17, 25|2CH 18:25, 29|2CH 18:29.]
2Pagkalipas ng ilang taon, dumalaw si Jehoshafat kay Ahab sa Samaria. Nagkatay si Ahab ng maraming tupa at baka para sa pagpapapiging kay Jehoshafat at sa mga tauhan niya. At hinikayat niya si Jehoshafat na lusubin ang Ramot-gilead.
3Sinabi niya kay Jehoshafat, “Sasáma ka ba sa amin sa pakikipaglaban sa Ramot-gilead?”
Sumagot si Jehoshafat, “Handa akong sumáma sa iyo, at handa akong ipagamit sa iyo ang aking mga sundalo. Oo, sasáma kami sa inyo sa pakikipaglaban.
4Ngunit tanungin muna natin ang Panginoon kung ano ang kanyang masasabi.”
5Kaya ipinatawag ni Ahab ang mga propeta, apatnaraan silang lahat, at tinanong, “Pupunta ba kami sa Ramot-gilead o hindi?”
Sumagot sila, “Sige, lumakad kayo, dahil pagtatagumpayin kayo ng Panginoon !”
6Ngunit nagtanong si Jehoshafat, “Wala na bang iba pang propeta ng Panginoon na mapagtatanungan natin?”
7Sumagot si Haring Ahab kay Jehoshafat, “May isa pang maaari nating mapagtanungan na maaaring sasangguni sa Panginoon para sa atin, si Micaias na anak ni Imla. Ngunit napopoot ako sa kanya dahil wala siyang magandang propesiya tungkol sa akin kundi puro kasamaan.”
Sumagot si Jehoshafat, “Hindi ka dapat magsalita ng ganyan.”
8Kaya ipinatawag ni Ahab ang isa sa kanyang opisyal at sinabi, “Dalhin nʼyo agad dito si Micaias na anak ni Imla.”
9Ngayon, sina Haring Ahab ng Israel at Haring Jehoshafat ng Juda, na nakasuot ng kanilang damit panghari, ay nakaupo sa kanilang trono sa harapan ng giikan na nasa bandang pintuang-bayan ng Samaria, at nakikinig sa sinasabi ng mga propeta.
10Si Zedequias na isa sa mga propeta, na anak ni Quenaana ay gumawa ng sungay na bakal. Sinabi niya, “Ito ang sinasabi ng Panginoon : ‘Sa pamamagitan ng sungay na ito, lilipulin mo, ang mga Arameo hanggang sa maubos sila.’ ”
11Ganito rin ang sinabi ng lahat ng propeta. Sinabi nila, “Lusubin nʼyo po ang Ramot-gilead, Haring Ahab, at magtatagumpay kayo, dahil ibibigay ito sa inyo ng Panginoon .”
12Samantala, ang mga inutusan sa pagkuha kay Micaias ay nagsabi sa kanya, “Ang lahat ng propeta ay pare-parehong nagsasabing magtatagumpay ang hari, kaya ganoon din ang iyong sabihin.”
13Ngunit sinabi ni Micaias, “Nanunumpa ako sa buháy na Panginoon na aking Diyos na sasabihin ko lang ang ipinasasabi niya sa akin.”
14Pagdating ni Micaias kay Haring Ahab, nagtanong ang hari sa kanya, “Micaias, lulusubin ba namin ang Ramot-gilead o hindi?”
Sumagot si Micaias, “Lusubin nʼyo at magtatagumpay kayo, dahil ibibigay ito sa inyo.”
15Ngunit sinabi ng hari kay Micaias, “Ilang beses ba kitang panunumpain na sabihin mo sa akin ang totoo sa pangalan ng Panginoon ?”
16Kaya sinabi ni Micaias, “Nakita ko sa pangitain na nakakalat ang mga Israelita sa mga kabundukan gaya ng mga tupa na walang nagbabantay, at nagsabi ang Panginoon , ‘Ang mga taong itoʼy wala nang pinuno. Pauwiin sila na may kapayapaan.’ ”
17Sinabi ni Haring Ahab kay Jehoshafat, “Hindi ba sinabihan na kitang wala siyang magandang propesiya tungkol sa akin kundi puro kasamaan lang?”
18Sinabi pa ni Micaias, “Pakinggan mo ang mensahe ng Panginoon ! Nakita ko ang Panginoon na nakaupo sa kanyang trono, na may nakatayo sa kanan niya at kaliwa niyang mga makalangit na nilalang.
19At sinabi ng Panginoon , ‘Sino ang hihikayat kay Haring Ahab ng Israel upang lusubin ang Ramot-gilead upang mamatay siya roon?’ ”
Iba-iba ang sagot ng mga makalangit na nilalang.
20At may espiritu na lumapit sa Panginoon at nagsabi, “Ako ang hihikayat sa kanya.”
Nagtanong ang Panginoon , “Sa paanong paraan?”
21Sumagot siya, “Pupunta ako at pagsasalitain ko ng kasinungalingan ang mga propeta ni Ahab. Sinabi ng Panginoon , ‘Lumakad ka at gawin mo ito. Magtatagumpay ka sa paghihikayat sa kanya.’ ”
22“Pinadalhan ng Panginoon ang iyong mga propeta ng espiritu na nagpasalita sa kanila ng kasinungalingan. Ipinahintulot ng Panginoon na matalo ka.”
23Lumapit agad si Zedequias kay Micaias at sinampal ito. Sinabi agad ni Zedequias, “Paano mong nasabi na ang Espiritu ng Panginoon ay umalis sa akin at nakipag-usap sa iyo?”
24Sumagot si Micaias, “Malalaman mo ito sa araw na magtatago ka sa kaloob-loobang kuwarto ng bahay.”
25Nag-utos agad si Haring Ahab, “Dakpin nʼyo si Micaias at dalhin pabalik kay Amon na pinuno ng lungsod at kay Joas na aking anak.
26At sabihin nʼyo sa kanila na nag-utos ako na ikulong ang taong ito, tinapay at tubig lang ang ibigay sa kanya hanggang makabalik akong ligtas mula sa labanan.”
27Sinabi ni Micaias, “Kung makabalik ka nang walang nangyari, ang ibig sabihin hindi nagsalita ang Panginoon sa pamamagitan ko.” At sinabi ni Micaias sa lahat ng tao roon, “Tandaan nʼyo ang sinabi ko!”
28Kaya lumusob sa Ramot-gilead si Haring Ahab ng Israel at si Haring Jehoshafat ng Juda.
29Sinabi ni Ahab kay Jehoshafat, “Sa panahon ng labanan, hindi ako magpapakilala na ako ang hari, pero ikaw ang siyang magsusuot ng damit panghari.” Kaya nagkunwari ang hari ng Israel, at nakipaglaban sila.
30Samantala, nag-utos ang hari ng Aram sa kumander ng kanyang mga mangangarwahe, “Huwag ninyong lusubin ang kahit sino, kundi ang hari lang ng Israel.”
31Pagkakita ng mga kumander ng mga mangangarwahe kay Jehoshafat, inisip nila na siya ang hari ng Israel, kaya nilusob nila ito. Ngunit humingi ng tulong sa Panginoon si Jehoshafat, at tinulungan siya at inilayo sa mga kalaban niya.
32Nang mapansin ng mga kumander ng mga mangangarwahe na hindi pala siya ang hari ng Israel, huminto sila sa paghabol sa kanya.
33Ngunit habang namamana ang isang sundalong Arameo sa mga sundalo ng Israel, natamaan niya ang hari ng Israel sa pagitan ng kanyang panangga sa dibdib. Sinabi ni Haring Ahab sa nagdadala ng kanyang karwahe, “Ilayo mo ako sa labanan! Dahil nasugatan ako.”
34Matindi ang labanan nang araw na iyon, at ang hari ng Israel ay nakasandal lang sa kanyang karwahe na nakaharap sa mga Arameo hanggang hapon. At nang lumubog na ang araw, siyaʼy namatay.