Genesis 15

Ang Kasunduan ng Panginoon at ni Abram

¹Pagkatapos noon, nagsalita ang Panginoon kay Abram sa pamamagitan ng isang pangitain. Sinabi niya,

“Abram, huwag kang matakot

dahil ako ang magiging kalasag mo

at gagantimpalaan kita.”

²Ngunit sinabi ni Abram, “O Makapangyarihang Panginoon , ano po ang halaga ng gantimpala nʼyo sa akin kung hanggang ngayon ay wala pa po akong anak? Ang magiging tagapagmana ng aking mga ari-arian ay si Eliezer na taga-Damasco.

³Hindi nʼyo po ako binigyan ng anak, kaya isa sa mga alipin ng aking sambahayan ang magiging tagapagmana ko.”

⁴Sinabi sa kanya ng Panginoon , “Hindi siya ang magiging tagapagmana mo kundi ang anak na nanggaling mismo sa iyo.”

⁵Pagkatapos, dinala siya ng Panginoon sa labas at sinabi, “Masdan mo ang mga bituin sa langit, bilangin mo kung makakaya mo. Magiging ganyan din karami ang iyong lahi.”

⁶Nanalig si Abram sa Panginoon . At dahil dito, itinuring siyang matuwid.

⁷Sinabi pa niya kay Abram, “Ako ang Panginoon na nag-utos sa iyo na lisanin ang Ur na sakop ng mga Caldeo upang ibigay sa iyo ang lupaing ito at magiging pag-aari mo.”

⁸Ngunit sinabi ni Abram, “O Makapangyarihang Panginoon , paano ko po malalaman na magiging akin ito?”

⁹Sumagot ang Panginoon , “Dalhan mo ako rito ng isang dumalagang baka, isang babaeng kambing, at isang lalaking tupa, na ang bawat isaʼy tatlong taon ang gulang. At magdala ka rin ng isang inakay na batu-bato at isang inakay na kalapati.”

¹⁰Kaya dinala ni Abram ang lahat ng ito sa Panginoon . Pagkatapos, pinaghati-hati niya at inilapag sa gitna na magkakatapat ang bawat kahati. Ang batu-bato lamang at ang kalapati ang hindi niya hinati.

¹¹Dumadapo sa hinating mga hayop ang mga ibong kumakain ng patay, ngunit binubugaw ito ni Abram.

¹²Nang palubog na ang araw, nakatulog nang mahimbing si Abram at matinding takot ang dumating sa kanya.

¹³Pagkatapos, sinabi sa kanya ng Panginoon , “Siguradong ang iyong mga lahi ay magiging mga dayuhan sa ibang bansa, at gagawin silang mga alipin doon at pagmamalupitan sa loob ng apatnaraang taon.

¹⁴Ngunit parurusahan ko ang bansang aalipin sa kanila. Pagkatapos, aalis sila sa bansang iyon na dala ang maraming kayamanan.

¹⁵Ikaw naman Abram, pahahabain ko ang buhay mo at mamamatay ka sa katandaan na may kapayapaan.

¹⁶Lilipas muna ang apat na henerasyon bago makabalik dito ang mga lahi mo, dahil hindi pa umaabot sa sukdulan ang pagkakasala ng mga Amoreo upang parusahan sila at paalisin sa lupaing ito.”

¹⁷Nang lumubog na ang araw at dumilim na, biglang may nakita si Abram na palayok na umuusok at nakasinding sulo, na dumaraan sa gitna ng mga hinating hayop.

¹⁸Sa araw na iyon, gumawa ng kasunduan ang Panginoon kay Abram. Sinabi niya, “Ibibigay ko sa mga lahi mo ang lupaing ito mula sa dulo ng ilog na hangganan ng Ehipto hanggang sa malaking ilog na Eufrates.

¹⁹Ito ang lupain ng mga Cineo, Cenizeo, Cadmoneo,

²⁰Heteo, Perezeo, Refaita,

²¹Amoreo, Cananeo, Gergeseo, at mga Jebuseo.”