Genesis 22

Sinubok ang Pananampalataya ni Abraham

¹Dumating ang panahon na sinubok ng Diyos si Abraham. Tinawag siya ng Diyos, “Abraham!”

“Narito po ako,” tugon niya.

²Pagkatapos, sinabi niya, “Dalhin mo ang kaisa-isa at pinakamamahal mong anak na si Isaac, at pumunta kayo sa lupain ng Moria. Umakyat kayo sa bundok na ituturo ko sa iyo at ialay mo siya sa akin bilang handog na sinusunog.”[#22:2 : O katangi-tangi.]

³Kinabukasan, maagang nagsibak si Abraham ng mga kahoy na gagamitin sa paghahandog, at isinakay niya ito sa asno. Lumakad siya kasama si Isaac at ang dalawa niyang aliping lalaki papunta sa lugar na sinabi sa kanya ng Diyos.

⁴Nang ikatlong araw ng kanilang paglalakbay, nakita ni Abraham sa di-kalayuan ang lugar na sinabi sa kanya ng Diyos.

⁵Kaya sinabi ni Abraham sa dalawa niyang alipin, “Dito muna kayo at bantayan ninyo ang asno, dahil aakyat kami roon upang sumamba sa Diyos. Babalik din kami agad.”

⁶Ipinapasan ni Abraham kay Isaac ang mga kahoy na gagamitin sa paghahandog, at siya ang nagdala ng itak at sulo.

⁷Habang naglalakad sila, sinabi ni Isaac, “Ama!”

Sumagot si Abraham, “Bakit anak?”

Nagtanong si Isaac, “May dala po tayong sulo at panggatong ngunit nasaan po ang tupa na ihahandog?”

⁸Sumagot si Abraham, “Anak, ang Diyos mismo ang magbibigay sa atin ng tupang ihahandog.” At nagpatuloy sila sa paglalakad.

⁹Nang dumating sila sa lugar na sinabi ng Diyos, gumawa si Abraham ng altar na bato, at inihanda niya ang mga kahoy sa ibabaw nito. Pagkatapos, iginapos niya si Isaac at inihiga sa ibabaw ng altar.

¹⁰Kinuha niya ang itak. At nang papatayin na sana niya si Isaac,

¹¹tinawag siya ng anghel ng Panginoon mula sa langit, “Abraham! Abraham!”

Sumagot si Abraham, “Narito po ako.”

¹²Sinabi ng anghel, “Huwag mong patayin ang anak mo! Ngayon, napatunayan ko na may takot ka sa Diyos dahil hindi mo ipinagkait ang kaisa-isa mong anak.”

¹³Paglingon ni Abraham, may nakita siyang isang lalaking tupa na ang sungay ay nasabit sa mga sanga ng kahoy. Kaya kinuha ito ni Abraham at inihandog bilang handog na sinusunog kapalit ng kanyang anak.

¹⁴Tinawag ni Abraham ang lugar na iyon na “Naglalaan ang Panginoon .” Ito ang pinagmulan ng kasabihang, “Sa bundok ng Panginoon may inilalaan siya.”

¹⁵Muling tinawag ng anghel ng Panginoon si Abraham mula sa langit.

¹⁶Sinabi niya, “Ito ang sabi ng Panginoon : Sumusumpa ako sa sarili ko na dahil ginawa mo ito at hindi mo ipinagkait sa akin ang kaisa-isa mong anak,

¹⁷tiyak na pagpapalain kita at gagawin ko ang lahi mong kasindami ng mga bituin sa langit at ng buhangin sa dalampasigan. Sasakupin nila ang mga lungsod ng kanilang mga kaaway.

¹⁸At sa pamamagitan ng iyong mga lahi, pagpapalain ko ang lahat ng bansa sa mundo, dahil sumunod ka sa akin.”[#22:18 : O lahi.]

¹⁹Pagkatapos nito, bumalik sila Abraham sa kinaroonan ng kanilang mga alipin. At bumalik sila sa Beer-seba at doon na nanirahan.

Ang mga Anak ni Nahor

²⁰Pagkalipas ng ilang panahon, nabalitaan ni Abraham na ang kapatid niyang si Nahor ay may mga anak kay Milca:

²¹Si Uz ang panganay, sumunod sina Buz, Kemuel (ang ama ni Aram),

²²Kesed, Hazo, Pildas, Jidlaf at Betuel.

²³Si Betuel ang ama ni Rebeca.

²⁴May mga anak din si Nahor sa kanyang asawang alipin na si Reuma.

Silaʼy sina Teba, Gaham, Tahas at Maaca.