Isaias 22

Ang Pahayag Laban sa Jerusalem

¹Ang pahayag na itoʼy tungkol sa Lambak ng Pangitain.[#22:1 : Maaaring ang Jerusalem.]

Ano ang nangyayari?

Bakit kayo umaakyat sa mga bubong?

²Nagkakagulo at nagsisigawan

ang mga tao sa bayan.

Ang mga namatay sa inyo

ay hindi sa espada

o digmaan namatay.

³Ang lahat ninyong pinuno

ay nagsitakas

at nahuli nang walang kalaban-laban.

Ang ilan sa inyo

ay nagtangkang tumakas,

ngunit nahuli pa rin.

⁴Kaya sinabi ko,

“Ibaling ninyo

ang inyong paningin

at hayaan ninyo akong umiyak.

Huwag ninyo akong aliwin

para sa aking mga kababayang

namatay.”

⁵Sapagkat itinakda

ng Panginoong Diyos na Makapangyarihan

ang araw na ito ng pagkakagulo,

pagkakataranta at pagkatakot

sa Lambak ng Pangitain.

Ang mga pader nito ay nagbabagsakan

at ang sigawan ng mga tao

ay dinig hanggang sa kabundukan.

⁶Sumasalakay ang mga sundalo ng Elam

na sakay ng mga kabayo

at may mga pana.

Ang mga sundalo ng Kir ay sumasalakay din

na may mga hawak na kalasag.

⁷Ang mga sagana ninyong lambak

ay puno ng mga karwahe,

at ang mga mangangabayoʼy

nakabantay sa mga pintuang-bayan.

⁸Tinanggal ng Panginoon

ang mga depensa ng Juda

at sa araw na iyon,

kayo ay tumingin sa mga sandatang

nasa Palasyo ng Gubat.

⁹Tiningnan ninyo ang mga pader

ng Lungsod ni David

para malaman ninyo

kung nasaan ang mga sira nito.

Nag-imbak kayo ng tubig

sa imbakan sa ibaba.

¹⁰Binilang ninyo ang mga bahay sa Jerusalem

at giniba ang ilan

para gamitin ang mga bato

sa pag-aayos ng nagibang

pader ng lungsod.

¹¹Gumawa kayo ng imbakan ng tubig

sa pagitan ng dalawang pader,

at itoʼy pinuno ninyo ng tubig

mula sa dating imbakan.

Ngunit hindi ninyo naisip

ang Diyos na siyang gumawa

at nagplano nito noong una pa

at niloob niyang mangyari ito.

¹²Nanawagan sa inyo

ang Panginoong Diyos na Makapangyarihan

na kayoʼy magdalamhati, umiyak,

magpakalbo at magsuot ng damit

na panluksa.

¹³Sa halip, nagdiwang kayo at nagsaya.

Nagkatay kayo ng mga baka at tupa,

kumain ng karne at nag-inuman pa.

Sabi ninyo,

“Kumain tayoʼt uminom,

sapagkat mamamatay rin lang

naman tayo bukas.”

¹⁴Sinabi sa akin ng Panginoon ng mga Hukbo na hindi niya kayo patatawarin sa kasalanang ito habang kayoʼy nabubuhay.

Ang Mensahe para kay Shebna

¹⁵Ito ang sinabi ng Panginoong Diyos na Makapangyarihan sa akin:

“Puntahan mo si Shebna

ang katiwalang nangangasiwa sa palasyo

at sabihin sa kanya:

¹⁶Sino ka ba sa akala mo,

at ano ang ginagawa mo rito,

gumagawa ng iyong libingan

sa gilid ng bundok,

at umuukit ng iyong himlayan

sa malaking bato?

¹⁷“Mag-ingat ka!

Kahit na ikaw ay makapangyarihan,

huhulihin at itatapon ka ng Panginoon .

¹⁸Igugulong ka niyang parang isang bola,

at ihahagis sa malawak na lupain.

Doon ka mamamatay,

kasama ng mga magagarang

karwaheng ipinagmamalaki mo,

at sa iyong panginoon,

ikaʼy magiging kahihiyan.

¹⁹Paaalisin kita sa iyong katungkulan,

tatanggalin kita sa iyong kinalalagyan.

²⁰“Sa araw na iyon, tatawagin ko ang lingkod kong si Eliakim na anak ni Hilkias.

²¹Ipapasuot ko sa kanya ang damit mong pang-opisyal pati ang iyong sinturon, at ibibigay ko sa kanya ang kapangyarihan mo. Siya ang magiging ama ng mga taga-Jerusalem at taga-Juda.

²²Ibibigay ko sa kanya ang susi ng kaharian ni David. Kapag binuksan niya ang pintuan, walang makapagsasara nito, at kapag isinara niya, walang makapagbubukas nito.

²³Itatatag ko siyang tulad ng pakong sabitan na matatag ang pagkabaon sa pader, at siyaʼy magbibigay karangalan sa kanyang pamilya.

²⁴Isasalalay sa kanya ang karangalan ng kanyang buong pamilya: lahat ng mga supling at sanga nito. Sa sabitang ito nakabitin ang mga sisidlan, mula sa mga maliliit na tasa, sa mga mangkok hanggang sa mga garapon.

²⁵“Sa araw na iyon,” sabi ng Panginoon ng mga Hukbo, “mahuhulog siya at mawawasak ang lahat ng nakasabit sa kanya.” Ang Panginoon ang nagsasabi nito.