Isaias 26

Awit ng Papuri sa Diyos

¹Sa mga araw na iyon ang awit na itoʼy aawitin sa Juda:

Matatag na ang ating lungsod!

Ang Pagliligtas ng Diyos

ay parang pader

na nakapalibot sa atin.

²Buksan ang mga pintuan ng lungsod

para makapasok ang bansang matuwid

at tapat sa Panginoon .

³Panginoon , bigyan nʼyo

nang lubos na kapayapaan

ang taong kayo lagi ang iniisip

dahil nagtitiwala siya sa inyo.

⁴Magtiwala kayong lagi sa Panginoon ,

dahil siya ang ating Batong

kanlungan magpakailanman.

⁵Ang totoo, ibinabagsak niya

ang mga mapagmataas.

Winawasak niya ang kanilang lungsod

hanggang sa madurog sa lupa.

⁶At itoʼy tinatapak-tapakan

ng mga dukha na kanilang inapi.

⁷Patag ang daan ng taong matuwid,

at kayo, Panginoong matuwid,

ang nagpatag nito.

⁸Panginoon , sinunod namin

ang inyong mga utos,

at nagtiwala kami sa inyo.

Hangad naming kayo

ay aming maparangalan.

⁹Buong puso kitang hinahanap-hanap

sa tuwing gabi at pati sa umaga.

Kung hahatulan nʼyo ang mga tao sa mundo,

matututo silang mamuhay nang matuwid.

¹⁰Kahit kinaaawaan nʼyo ang masasamâ,

hindi pa rin sila natututong

mamuhay nang matuwid.

Kahit na naninirahan silang

kasama ng mga matuwid,

patuloy pa rin sila sa kanilang

gawaing masama,

at hindi nila kinikilala

ang inyong kadakilaan.

¹¹Panginoon , nakahanda na po kayong

magparusa sa kanila,

ngunit hindi nila alam.

Ipaalam ninyo sa kanila, Panginoon .

Ilagay po ninyo sila sa kahihiyan.

Ipakita ninyo sa kanila

kung gaano ninyo kamahal

ang inyong mga mamamayan.

Lipulin po ninyo

sa pamamagitan ng inyong apoy

ang inyong mga kaaway.

¹²Panginoon , dalhin po ninyo kami

sa mabuting kalagayan,

sapagkat ang lahat ng aming nagagawa

ay nagagawa namin sa tulong ninyo.

¹³Panginoon na aming Diyos,

pinamahalaan kami ng ibang panginoon,

ngunit kayo lang ang aming sinasamba.

¹⁴Patay na sila ngayon

at hindi na mabubuhay pa.

Pinarusahan nʼyo sila at pinatay

para malimutan at hindi na maaalala pa.

¹⁵Panginoon , pinalawak ninyo

ang aming bansa.

Pinalapad ninyo

ang aming mga hangganan,

at itoʼy nagbigay sa inyo ng karangalan.

¹⁶Panginoon , pinarusahan nʼyo

ang iyong mga mamamayan,

at sa kanilang mga paghihirap

ay dumulog at tumawag sila sa inyo.

¹⁷Panginoon , kitang-kita nʼyo

ang aming paghihirap.

Tulad kami ng isang babaeng nanganganak,

na napapasigaw dahil sa tindi ng sakit.

¹⁸Dumaing kami dahil sa hirap,

ngunit walang nangyari sa aming daing.

Wala kaming nagawa para iligtas ang lupain,

at wala kaming ipinanganak

na maninirahan sa mundo.

¹⁹Ngunit muling mabubuhay

ang inyong mga mamamayang namatay.

Babangon ang kanilang mga bangkay

at aawit sa galak.

Kung papaanong ang hamog

ay nagpapalamig ng lupa,

kayo rin Panginoon

ang muling bubuhay sa mga patay.

²⁰Mga kababayan, pumasok kayo

sa inyong mga tahanan

at isara ninyo ang inyong

mga pintuan.

Magtago muna kayo

hanggang sa mawala

ang galit ng Panginoon .

²¹Sapagkat darating ang Panginoon

mula sa kanyang tirahan

upang parusahan ang mga tao sa mundo

dahil sa kanilang mga kasalanan.

Ilalabas ng lupa ang mga taong pinatay,

at hindi na niya itatago pa.