Isaias 33

Tutulungan ng Diyos ang Kanyang mga Mamamayan

¹Nakakaawa kayong mga nangwawasak

na hindi pa nakaranas ng pagkawasak.

Nakakaawa kayo, kayong mga taksil,

na hindi pa napagtataksilan.

Kapag natapos na ang inyong

pangwawasak at pagtataksil,

kayo naman ang wawasakin

at pagtataksilan.

²Panginoon , kaawaan nʼyo po kami.

Nagtitiwala kami sa inyo.

Palakasin nʼyo kami araw-araw,

at iligtas sa panahon ng kaguluhan.

³Tumatakas ang mga tao

sa dagundong ng inyong tinig.

Kapag kayoʼy tumayo upang magparusa,

ang mga bansaʼy nagkakawatak-watak.

⁴Sasamsamin ang kanilang mga ari-arian,

at matutulad sila sa halamang

sinalakay ng balang.

⁵Ang Panginoon ay dakila sa lahat!

Siyaʼy naninirahan sa langit.

Paiiralin niya ang katarungan

at katuwiran sa Jerusalem.

⁶Siya ang magpapatatag sa inyo.

Ililigtas niya kayo at bibigyan

ng karunungan at kaalaman.

At ang mahalagang kayamanan ninyo

ay ang pagkatakot sa Panginoon .

⁷Makinig kayo!

Ang matatapang nʼyong mamamayan

ay humihingi ng saklolo

sa mga lansangan.

Ang inyong mga sugo

para sa kapayapaan

ay umiiyak sa pagsisikap

na mapanatili ang kapayapaan.

⁸Wala nang dumadaan

o lumalakad sa mga lansangan.

Nilalabag na ang kasunduan

at hindi na pinahahalagahan

ang mga saksi nito.

Wala nang taong iginagalang.

⁹Kawawa ang lupain ng Israel.

Nalalanta ang mga puno ng Lebanon,

at napapahiya.

Naging ilang ang kapatagan

ng Saron.

Nalalaglag ang mga dahon

ng mga puno sa Bashan at sa Carmel.

¹⁰Sinabi ng Panginoon ,

“Kikilos na ako ngayon,

at dadakilain ako ng mga tao.

¹¹Kayong mga taga-Asiria,

walang kabuluhan ang inyong mga plano

at mga ginagawa.

Ang nag-aapoy ninyong galit

ang tutupok sa inyo.

¹²Masusunog kayo hanggang sa maging

tulad kayo ng apog.

Matutulad kayo sa matitinik na mga halamang

pinutol at sinunog.”

¹³Kayong mga bansa, malapit man o malayo,

pakinggan ninyo ang mga ginawa ko

at kilalanin ninyo ang kapangyarihan ko.

¹⁴Nanginginig sa takot ang mga makasalanan

sa Zion.

Sabi nila, “Ang Diyos ay parang nagliliyab

na apoy na hindi namamatay.

Sino sa atin ang makakatagal

sa presensya ng Diyos?”

¹⁵Ang makakatagal ay ang mga taong

namumuhay nang matuwid

at hindi nagsisinungaling,

hindi gahaman sa salapi

o tumatanggap ng suhol.

Hindi sila nakikiisa

sa mga mamamatay-tao

at hindi gumagawa ng iba pang masamang gawain.

¹⁶Ganyang klase ang mga taong

nakatira sa matataas na lugar,

at ang kanilang kanlungan

ay ang malalaking bato.

Hindi sila mawawalan

ng pagkain at inumin.

¹⁷Makikita ninyo ang isang[#33:17 : Sa Hebreo, mo.]

makapangyarihang hari

na namamahala

sa napakalawak na kaharian.

¹⁸Maaalala ninyo ang nakakatakot na araw

nang dumating sa inyo

ang mga pinuno ng Asiria

at binilang ang inyong mga tore

at kung ilang ari-arian

ang makukuha nila sa inyo.

¹⁹Ngunit hindi na ninyo makikita

ang mga mayayabang na iyon,

na ang salita nila

ay hindi ninyo maintindihan.

²⁰Tingnan ninyo ang Zion, ang Jerusalem,

ang lungsod na pinagdarausan natin

ng ating mga pista.

Makikita na magiging mapayapang lugar

at magandang tirahan ito.

Itoʼy magiging parang toldang matibay,

na ang mga tulos ay hindi mabunot

at ang mga tali ay hindi malagot.

²¹Ipapakita rito sa atin ng Panginoon

na siyaʼy makapangyarihan.

Ang Jerusalem ay parang isang lugar

na may malawak na ilog at batis,

na hindi matatawid

ng mga sasakyan ng mga kaaway.

²²Gagawin ito ng Panginoon

dahil siya ang ating hukom, mambabatas,

at siya ang ating hari.

Siya ang magliligtas sa atin.

²³Ang Jerusalem ngayon

ay parang sasakyang pandagat

na maluwag ang mga tali at palo,

at hindi mailadlad ang layag.

Ngunit darating ang araw na maraming ari-arian

ang sasamsamin ng Jerusalem

sa kanyang mga kaaway.

Kahit ang mga pilay

ay bibigyan ng bahagi.

²⁴Wala nang mamamayan sa Jerusalem

na magsasabi, “May sakit ako.”

Patatawarin sila ng Diyos

sa kanilang mga kasalanan.