Isaias 65

Parusa at Kaligtasan

¹“Ipinakilala ko ang aking sarili

sa mga taong hindi nagtatanong

tungkol sa akin.

Natagpuan nila ako

kahit na hindi nila ako hinahanap.

Ipinakilala ko ang aking sarili

sa bansang hindi tumatawag sa akin.

Sinabi ko sa kanila,

‘Narito ako, narito ako.’

²Patuloy kong iniaabot ang aking kamay

sa mga mamamayan kong

matitigas ang ulo,

na lumalakad sa hindi mabuting daan

at sinusunod lamang

ang sarili nilang isipan.

³Buong araw nila akong iniinsulto

nang harapan,

sa pamamagitan ng pagsamba

sa kanilang mga diyos-diyosan

doon sa kanilang mga sagradong halamanan.

Nagsusunog sila ng mga insenso

doon sa altar ng mga pagano

at nagsusunog ng mga insenso

sa mga altar na bato.

⁴Umuupo sila kung gabi sa mga libingan

at sa mga lihim na lugar

para makipag-usap sa kaluluwa

ng mga patay.

Kumakain sila ng karne ng baboy

at ng iba pang pagkain

na ipinagbabawal na kainin.

⁵Sinasabi nila sa iba,

‘Huwag kang lumapit sa akin

baka akoʼy madungisan.

Mas banal ako kaysa sa iyo!’

Naiinis ako sa ganitong mga tao.

At ang galit ko sa kanila ay parang apoy

na nagniningas sa buong maghapon.”

⁶Sinabi pa ng Panginoon ,

“Makinig kayo,

nakasulat na ang hatol

para sa aking mga mamamayan.

Hindi maaaring manahimik na lamang ako;

maghihiganti ako.

⁷Gagantihan ko sila ng nararapat

sa kanilang mga kasalanan

pati sa mga kasalanan

ng kanilang mga ninuno,”

sabi ng Panginoon .

“Sapagkat nagsunog sila ng mga insenso

at nilapastangan ako

sa mga bundok at mga burol.

Kaya gagantihan ko sila

ng nararapat sa kanilang mga ginawa.”

⁸Sinabi pa ng Panginoon ,

“Hindi sinisira ang kumpol

ng ubas na may mga sirang bunga,

dahil ang magandang bunga

ay mapapakinabangan pa.

Ganyan din ang gagawin ko

sa aking mga mamamayan,

hindi ko sila lilipulin lahat.

Ililigtas ko ang mga naglilingkod sa akin.

⁹May ititira akong mga buháy

sa mga lahi ni Jacob

pati sa lahi ni Juda

at sila ang magmamana ng aking lupain

na may maraming bundok.

Sila na aking mga pinili

at mga lingkod ang siyang maninirahan

sa lupaing ito.

¹⁰Pagpalain ko silang mga lumalapit sa akin.

Ang mga Lambak ng Saron at Acor

ay magiging pastulan ng kanilang mga hayop.

¹¹“Ngunit dahil itinakwil ninyo Panginoon

at binalewala ang banal niyang Templo,

at dahil naghandog kayo

sa mga diyos-diyosang

inyong pinaniniwalaan

na magbibigay sa inyo ng suwerte

at magandang kapalaran,

¹²kaya inilaan ko sa inyong lahat

ang kapalarang mamamatay.

Sapagkat nang tumawag ako,

hindi kayo sumagot;

nang nagsalita ako,

hindi kayo nakinig.

Gumawa kayo ng masama

sa aking harapan;

kung ano ang ayaw ko,

iyon ang ginagawa ninyo.”

¹³Kaya ito ang sinabi

ng Makapangyarihang Panginoon ,

“Ang aking mga lingkod ay kakain at iinom,

ngunit kayoʼy magugutom at mauuhaw.

Matutuwa sila,

ngunit kayoʼy mapapahiya.

¹⁴Aawit sila sa tuwa,

ngunit kayoʼy iiyak sa lungkot

at sama ng loob.

¹⁵Ang inyong mga pangalan

ay susumpain ng aking mga pinili,

at ako, ang Makapangyarihang Panginoon ,

ang papatay sa inyo.

Ngunit ang aking mga lingkod

ay bibigyan ko ng bagong pangalan.

¹⁶Ang sinumang magsasabi ng pagpapala

o manunumpa sa lupain ng Israel,

gagawin niya ito sa pangalan ko,

ang Diyos na tapat.

Sapagkat kakalimutan ko na

ang mga nagdaang hirap,

at itoʼy papawiin ko na sa aking paningin.

Ang Bagong Langit at ang Bagong Lupa

¹⁷“Makinig kayo! Gagawa ako

ng bagong langit at bagong lupa.

Ang dating langit at lupa

ay kakalimutan na.

¹⁸Kaya magalak kayo at magdiwang

nang walang hanggan sa aking gagawin.

Sapagkat ang Jerusalem

ay gagawin kong kagalakan ng mga tao,

at ang kanyang mga mamamayan

ay magbibigay din ng kagalakan.

¹⁹Magagalak ako sa Jerusalem

at sa kanyang mga mamamayan.

Hindi na maririnig doon ang iyakan

at paghingi ng tulong o mga pagdaing.

²⁰“Doon ay walang mamamatay

na sanggol o bata pa.

Ang sinumang mamamatay sa gulang

na isang daang taon

ay ituturing na bata pa,

at ang mamamatay nang hindi pa

umaabot sa isang daang taon

ay ituturing na pinarusahan ko.

²¹Sa mga panahong iyon,

magtatayo ang aking mga mamamayan

ng mga bahay at titirhan nila ito.

Magtatanim sila ng mga ubas

at sila rin ang aani ng mga bunga nito.

²²Hindi na ang mga kaaway nila

ang makikinabang sa kanilang

mga bahay at mga pananim.

Sapagkat kung papaanong ang punongkahoy

ay nabubuhay nang matagal,

ganoon din ang aking mga mamamayan

at lubos nilang pakikinabangan

ang kanilang pinaghirapan.

²³Hindi sila magtatrabaho nang walang pakinabang

at ang kanilang mga anak

ay hindi makakaranas ng kamalasan.

Sapagkat silaʼy mga taong

pinagpapala ng Panginoon .

At ang kanilang mga anak

ay kasama nilang pinagpala.

²⁴Bago pa sila manalangin

o habang silaʼy nananalangin pa lang,

sasagutin ko na sila.

²⁵Sa mga araw na iyon magkasamang kakain

ang asong lobo at mga tupa,

pati mga leon at mga baka

ay kakain ng damo.

At ang mga ahas

ay hindi na manunuklaw.

Wala nang mamiminsala

o gigiba sa aking banal na bundok ng Zion.

Ako, ang Panginoon , ang nagsasabi nito.”