Jeremias 36

Binasa ni Baruc ang Pahayag ng Panginoon

¹Noong ikaapat na taon ng paghahari ni Jehoiakim na anak ni Haring Josias ng Juda, sinabi ng Panginoon kay Jeremias,

²“Kumuha ka ng masusulatan at isulat mo ang lahat ng sinabi ko sa iyo tungkol sa Israel, Juda, at sa lahat ng bansa. Isulat mo ang lahat ng sinabi ko, mula nang una kitang kausapin sa panahon ni Haring Josias hanggang ngayon.

³Baka sakaling magsisi ang mga mamamayan ng Juda kapag narinig nila ang kapahamakang binabalak kong gawin sa kanila at talikuran nila ang masasama nilang ugali. At kapag nangyari ito, patatawarin ko sila sa mga kasamaan at kasalanan nila.”

⁴Kaya ipinatawag ni Jeremias si Baruc na anak ni Nerias at idinikta sa kanya ang lahat ng sinabi ng Panginoon , at isinulat naman ni Baruc sa nakarolyong sulatan.

⁵Pagkatapos, sinabi ni Jeremias kay Baruc, “Pinagbabawalan akong pumunta sa templo ng Panginoon .

⁶Kaya ikaw na lang ang pumunta roon sa araw ng pag-aayuno. Magtitipon doon ang mga mamamayan ng Juda galing sa bayan nila. Basahin mo sa kanila ang sinasabi ng Panginoon sa kasulatang ito na isinalaysay ko sa iyo.

⁷Baka sakaling sa pamamagitan nitoʼy magmakaawa sila sa Panginoon at talikuran nila ang masasama nilang pag-uugali. Sapagkat binigyan na sila ng babala ng Panginoon na silaʼy parurusahan niya dahil sa matindi niyang galit sa kanila.”

⁸Ginawa ni Baruc na anak ni Nerias ang iniutos sa kanya ni Propeta Jeremias. Binasa nga niya roon sa templo ang ipinasasabi ng Panginoon .

⁹Nangyari ito noong araw ng pag-aayuno sa presensya ng Panginoon , nang ikasiyam na buwan nang ikalimang taon ng paghahari ni Jehoiakim na anak ni Haring Josias ng Juda. Nagtipon sa templo ang mga mamamayan ng Jerusalem at ng mga bayan ng Juda.

¹⁰Binasa ni Baruc ang mga sinabi ni Jeremias na nakasulat sa nakarolyong sulatan sa Templo ng Panginoon malapit sa silid ni Gemarias na kalihim na anak ni Safan. Ang silid ni Gemarias ay nasa itaas ng bulwagan ng Templo, malapit sa dinadaanan sa Bagong Pintuan.

¹¹Nang marinig ni Micaias na anak ni Gemarias at apo ni Safan ang mensahe ng Panginoon na binasa ni Baruc mula sa kasulatan,

¹²pumunta siya sa palasyo, doon sa silid ng kalihim, kung saan nagtitipon ang lahat ng mga pinuno. Naroon sina Elisama na kalihim, si Delaias na anak ni Semaias, si Elnatan na anak ni Acbor, si Gemarias na anak ni Safan, si Zedequias na anak ni Hananias, at ang iba pang mga pinuno.

¹³Isinalaysay ni Micaias ang lahat ng narinig niya sa binasa ni Baruc sa mga tao mula sa kasulatan.

¹⁴Kaya inutusan agad ng mga pinuno si Jehudi na anak ni Netanias at apo ni Shelemia, at apo sa tuhod ni Cushi na puntahan si Baruc at sabihing dalhin niya ang nakarolyong kasulatan na binasa niya sa mga tao, at pumunta sa kanila. Kaya pumunta si Baruc na anak ni Nerias na dala ang kasulatang iyon.

¹⁵Pagdating ni Baruc, sinabi ng mga pinuno, “Maupo ka at basahin mo sa amin ang kasulatan.”

Kaya binasa naman ni Baruc ang kasulatan sa kanila.

¹⁶Nang marinig nila ang lahat ng nakasulat doon, nagtinginan sila sa takot at sinabi nila kay Baruc, “Kailangan natin itong sabihin sa hari.”

¹⁷Tinanong nila si Baruc, “Sabihin mo sa amin, paano mo naisulat ang lahat ng ito? Sinabi ba ito sa iyo ni Jeremias?”

¹⁸Sumagot si Baruc, “Oo, sinabi sa akin ni Jeremias ang bawat salita sa nakarolyong ito at isinulat ko naman sa pamamagitan ng tinta.”

¹⁹Sinabi ng mga pinuno kay Baruc, “Magtago na kayo ni Jeremias at huwag ninyong ipaalam kaninuman kung nasaan kayo.”

²⁰Inilagay ng mga pinuno ang kasulatang iyon doon sa silid ni Elisama na kalihim at pumunta sila sa hari roon sa bulwagan ng palasyo, at sinabi nila sa kanya ang lahat.

²¹Kaya inutusan ng hari si Jehudi na kunin ang kasulatan. Kinuha ito ni Jehudi sa silid ni Elisama at binasa sa hari at sa lahat ng pinuno na nakatayo sa tabi niya.

²²Taglamig noon kaya ang hari ay nasa silid niyang pangtaglamig at nakaupo siya malapit sa apoy.

²³Sa bawat mababasa ni Jehudi na tatlo o apat na hanay, pinuputol ng hari ang bahaging iyon sa pamamagitan ng kanyang kutsilyo at itinatapon niya sa apoy hanggang sa masunog ang lahat ng kasulatan.

²⁴Hindi natakot ang hari at ang lahat ng pinuno niya sa narinig nila na isinasaad ng kasulatan. Ni hindi nila pinunit ang damit nila tanda ng pagdadalamhati.

²⁵Bagamaʼt nakiusap sina Elnatan, Delaias at Gemarias sa hari na kung maaari ay huwag sunugin ang kasulatan, hindi rin nakinig ang hari.

²⁶Sa halip, inutusan ng hari sina Jerameel na kanyang anak, Seraya na anak ni Azriel, at Shelemia na anak ni Abdeel na hulihin sina Baruc na kalihim at Propeta Jeremias. Ngunit itinago sila ng Panginoon .

²⁷Nang masunog ng hari ang nakarolyong kasulatan na ipinasulat ni Jeremias kay Baruc, sinabi ng Panginoon kay Jeremias,

²⁸“Muli kang kumuha ng nakarolyong sulatan at muli mong isulat ang lahat ng nakasulat sa unang kasulatan na sinunog ni Haring Jehoiakim ng Juda.

²⁹Pagkatapos, sabihin mo kay Jehoiakim na hari ng Juda na ito ang sinasabi ng Panginoon : ‘Sinunog mo ang nakarolyong kasulatan dahil sinasabi roon na wawasakin ng hari ng Babilonia ang lupaing ito, at papatayin ang mga tao at mga hayop.

³⁰Kaya ito ang sinasabi ng Panginoon tungkol sa iyo, Haring Jehoiakim ng Juda: Wala kang angkan na maghahari sa kaharian ni David. Ikaw ay papatayin, at ang bangkay moʼy itatapon lang at mabibilad sa init ng araw at hahamugan naman pagsapit ng gabi.

³¹Parurusahan kita at ang mga anak mo, pati ang mga pinuno mo dahil sa kasamaan ninyo. Ipaparanas ko sa inyo, at sa mga taga-Jerusalem at taga-Juda ang lahat ng kapahamakang sinabi ko laban sa inyo dahil sa hindi kayo nakinig sa akin.’ ”

³²Kaya muling kumuha si Jeremias ng nakarolyong sulatan at ibinigay kay Baruc na anak ni Nerias, at isinulat ni Baruc ang lahat ng sinabi ni Jeremias, katulad ng ginawa niya sa unang nakarolyong kasulatan na sinunog ni Haring Jehoiakim ng Juda. Ngunit may mga idinagdag si Jeremias sa kasulatang ito na halos katulad ng unang isinulat.