Juan 4

Nakipag-usap si Hesus sa Isang Babaeng Samaritano

¹Nalaman ni Hesus na nabalitaan na ng mga Pariseo na mas marami na siyang nahihikayat at nababautismuhan na mga alagad kaysa kay Juan,

²kahit na hindi naman mismong si Hesus ang nagbabautismo kundi ang mga alagad niya.

³Kaya umalis siya sa Judea at bumalik sa Galilea.

⁴Ngunit kinailangan muna niyang dumaan sa Samaria.

⁵Dumating sila sa isang bayan na tinatawag na Sicar, malapit sa bukiring ibinigay ni Jacob sa kanyang anak na si Jose.

⁶Matatagpuan doon ang balon na hinukay ni Jacob. Tanghaling-tapat na noon at dahil pagod na si Hesus sa paglalakbay, umupo siya sa tabi ng balon.

^7-8Tumuloy naman ang mga alagad niya sa bayan para bumili ng pagkain. Dumating ang isang babaeng taga-Samaria para umigib. Sinabi ni Hesus sa kanya, “Puwede bang makiinom?”

⁹Sumagot ang babae, “Kayo po ay isang Hudyo at ako namaʼy Samaritana. Bakit po kayo humihingi ng maiinom sa akin?” (Sinabi niya ito dahil hindi nakikihalubilo ang mga Hudyo sa mga taga-Samaria.)

¹⁰Sinabi ni Hesus sa babae, “Kung alam mo lang ang ipinagkakaloob ng Diyos, at kung sino ang humihingi ng maiinom saʼyo, baka ikaw pa ang manghingi sa kanya at bibigyan ka ng tubig na nagbibigay-buhay.”

¹¹Sinabi ng babae, “Malalim po ang balon at wala kayong pang-igib. Saan po kayo kukuha ng tubig na nagbibigay-buhay?

¹²Nakahihigit po ba kayo sa aming ninunong si Jacob na nagbigay sa amin ng balong ito? Uminom siya dito pati ang mga anak niya, gayundin ang kanyang mga alagang hayop.”

¹³Sumagot si Hesus, “Ang lahat ng umiinom ng tubig na itoʼy muling mauuhaw,

¹⁴ngunit ang sinumang iinom ng tubig na ibibigay ko ay hindi na kailanman mauuhaw. Dahil ang tubig na ibibigay ko ay magiging tulad ng isang bukal sa loob niya na magbibigay ng buhay na walang hanggan.”

¹⁵Sinabi ng babae, “Bigyan nʼyo po ako ng tubig na sinasabi nʼyo upang hindi na ako muling mauhaw at hindi ko na kailangan pang pumunta rito para umigib.”

¹⁶Sinabi sa kanya ni Hesus, “Umuwi ka, tawagin mo ang iyong asawa at isama mo rito.”

¹⁷“Wala po akong asawa,” sagot ng babae.

Sinabi sa kanya ni Hesus, “Tama ang sinabi mo na wala kang asawa,

¹⁸dahil lima na ang naging asawa mo, at ang kinakasama mo ngayon ay hindi mo asawa. Nagsasabi ka nga ng totoo.”

¹⁹Sumagot ang babae, “Sa tingin ko, isa po kayong propeta.

²⁰Ang aming mga ninuno ay sumamba sa Diyos sa bundok na ito, ngunit kayong mga Hudyo ay nagsasabi na sa Jerusalem lang dapat sumamba ang mga tao.”

²¹Sinabi ni Hesus sa kanya, “Maniwala ka sa akin; darating ang panahon na hindi na kayo sasamba sa Ama sa bundok na ito o sa Jerusalem.

²²Kayong mga Samaritano ay hindi nakakakilala sa sinasamba ninyo. Ngunit kaming mga Hudyo, kilala namin ang aming sinasamba, sapagkat ang kaligtasan ay mula sa amin.

²³Tandaan mo, darating ang oras, at narito na nga, na ang mga tunay na sumasamba ay sasamba sa Ama sa Espiritu at katotohanan. Ganyan ang mga taong hinahanap ng Ama na sasamba sa kanya.

²⁴Ang Diyos ay Espiritu, kaya ang sumasamba sa kanya ay dapat pinapangunahan ng Espiritu at naaayon sa katotohanan.”

²⁵Sinabi ng babae, “Alam ko pong darating ang Mesias (na tinatawag ding Kristo). At pagdating niya, ipapaliwanag niya sa amin ang lahat ng bagay.”

²⁶Sinabi ni Hesus sa kanya, “Ako iyon, ako na kausap mo ngayon.”

Bumalik kay Hesus ang mga Alagad

²⁷Nang sandaling iyon, dumating ang mga alagad ni Hesus. Nagtaka sila nang madatnan nilang nakikipag-usap siya sa isang babae. Ngunit wala ni isa man sa kanila ang nagtanong, “Ano ang kailangan nʼyo sa kanya?” o “Bakit kayo nakikipag-usap sa kanya?”

²⁸Iniwan naman ng babae ang kanyang banga, bumalik sa bayan at sinabi sa mga tagaroon,

²⁹“Halikayo! Ipapakita ko sa inyo ang taong alam na alam ang lahat ng ginawa ko! Siya na nga kaya ang Mesias?”

³⁰Kaya lumabas ang mga tao at pumunta sa kinaroroonan ni Hesus.

³¹Samantala, pinapakiusapan ng mga alagad si Hesus at sinabi, “Guro, kumain na po kayo.”

³²Ngunit sumagot si Hesus, “May pagkain akong hindi ninyo alam.”

³³Kaya nagtanungan ang mga alagad niya, “May nagdala kaya sa kanya ng pagkain?”

³⁴Sinabi ni Hesus sa kanila, “Ang pagkain ko ay ang pagsunod sa kalooban ng nagsugo sa akin at ang pagtupad sa kanyang ipinapagawa.

³⁵Hindi baʼt may kasabihan kayo, ‘Apat na buwan pa bago ang anihan.’ Ngunit sinasabi ko sa inyo, anihan na! Tingnan ninyo ang mga taong dumarating; tulad sila ng mga trigo sa bukid na hinog na at maaari nang anihin!

³⁶Ang mga tagapag-ani ay binabayaran na, at ang mga inaani nila ay tatanggap ng buhay na walang hanggan. Kaya parehong matutuwa ang nagtanim at ang nag-ani.

³⁷Totoo ang kasabihang, ‘Iba ang nagtatanim at iba naman ang umaani.’

³⁸Sinugo ko kayo para anihin ang hindi ninyo itinanim. Iba ang nagpakahirap, at kayo ang umani ng kanilang pinaghirapan.”

Maraming mga Taga-Samaria ang Sumampalataya

³⁹Maraming Samaritano sa bayang iyon ang sumampalataya kay Hesus dahil nagpatotoo ang babae at sinabi, “Sinabi niya saʼkin ang lahat ng ginawa ko.”

⁴⁰Kaya pagdating ng mga Samaritano kay Hesus, hiniling nila na manatili muna siya roon sa kanila. At nanatili nga siya roon ng dalawang araw.

⁴¹Dahil sa pangangaral niya, marami pa sa kanila ang sumampalataya.

⁴²Sinabi nila sa babae, “Sumasampalataya kami ngayon hindi lang dahil sa sinabi mo. Ngayoʼy narinig namin mismo sa kanya at alam naming siya nga ang Tagapagligtas ng sanlibutan.”

Pinagaling ni Hesus ang Anak ng Isang Opisyal

⁴³Pagkatapos ng dalawang araw na pamamalagi roon ni Hesus, umalis siya at nagtungo sa Galilea.

⁴⁴(Si Hesus mismo ang nagsabi na ang isang propeta ay hindi iginagalang sa sarili niyang bayan.)

⁴⁵Pagdating niya sa Galilea, malugod siyang tinanggap ng mga tao, dahil naroon sila sa Jerusalem noong Pista ng Paglampas ng Anghel at nakita nila ang lahat ng ginawa niya roon.

⁴⁶At dooʼy bumisita siyang muli sa Cana na sakop ng Galilea, sa bayan kung saan ginawa niyang alak ang tubig. Sa kalapit na bayang Capernaum ay may isang opisyal ng pamahalaan na mayroong anak na lalaking may sakit.

⁴⁷Nang mabalitaan niyang bumalik si Hesus sa Galilea mula sa Judea, pinuntahan niya si Hesus at nakiusap na kung maaari ay pumunta siya sa Capernaum at pagalingin ang anak nitong nag-aagaw-buhay.

⁴⁸Sinabi ni Hesus sa kanya, “Hanggaʼt hindi kayo nakakakita ng mga tanda at kababalaghan, hindi kayo maniniwala sa akin.”

⁴⁹Sumagot ang opisyal, “Panginoon, sumáma na po kayo sa akin bago mamatay ang anak ko.”

⁵⁰Sinabi ni Hesus sa kanya, “Puwede ka nang umuwi. Mabubuhay ang iyong anak.”

Naniwala ang opisyal sa sinabi ni Hesus at umuwi siya.

⁵¹Sa daan pa lang ay sinalubong na siya ng mga alipin niya at sinabi sa kanya na magaling na ang kanyang anak.

⁵²Kaya tinanong niya kung anong oras ito gumaling. Sumagot sila, “Ala-una ng hapon po kahapon nang biglang mawala ang lagnat niya.”

⁵³Naalala ng opisyal na sa oras ding iyon ay sinabi sa kanya ni Hesus, “Mabubuhay ang iyong anak.” Kaya siya at ang kanyang buong sambahayan ay sumampalataya kay Hesus.

⁵⁴Ito ang ikalawang himala at tanda na ginawa ni Hesus sa Galilea pagkagaling niya sa Judea.