The chat will start when you send the first message.
1Sinabi pa ni Hesus sa kanila, “Sinasabi ko sa inyo ang totoo, may ilan sa inyo rito na hindi mamamatay hanggaʼt hindi nila nakikitang dumarating ang paghahari ng Diyos nang may kapangyarihan.”
2Pagkaraan ng anim na araw, isinama ni Hesus sina Pedro, Santiago at Juan at umakyat sila sa isang mataas na bundok. Sila lang ang naroon. At habang nakatingin sila kay Hesus, nagbago ang kanyang anyo.
3Naging puting-puti at nakakasilaw tingnan ang damit niya. Walang sinuman dito sa mundo na makakapagpaputi nang katulad noon.
4At nagpakita sa kanila sina Elias at Moises na nakikipag-usap kay Hesus.
5Sinabi ni Pedro kay Hesus, “Guro, mabutiʼt narito tayo! Hayaan nʼyo pong gumawa kami ng tatlong kubol: isa po para sa inyo, isa para kay Moises at isa para kay Elias.”
6Ito ang nasabi niya dahil hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin sapagkat takot na takot sila.
7Pagkatapos, tinakpan sila ng ulap. At may narinig silang tinig mula sa ulap na nagsasabi, “Ito ang minamahal kong Anak. Pakinggan ninyo siya!”
8Nang tumingin sila sa paligid, wala nang ibang naroon kundi si Hesus na lang.
9Habang pababa na sila sa bundok, pinagbilinan sila ni Hesus na huwag nilang sasabihin kahit kanino ang nakita nila hanggaʼt ang Anak ng Tao ay hindi pa muling nabubuhay.
10Kaya hindi nila sinabi kahit kanino ang pangyayaring iyon. Ngunit pinag-usapan nila kung ano ang ibig niyang sabihin sa “muling pagkabuhay”.
11Nagtanong sila kay Hesus, “Bakit sinasabi po ng mga tagapagturo ng Kautusan na kailangan daw munang dumating si Elias?”
12-13Sumagot siya sa kanila, “Totoo iyan, kailangan ngang dumating muna si Elias upang ihanda ang lahat ng bagay. Ngunit sasabihin ko sa inyo: Dumating na si Elias at ginawa ng mga tao ang gusto nilang gawin sa kanya ayon na rin sa isinulat tungkol sa kanya. Ngunit bakit isinulat din na ang Anak ng Tao ay daranas ng maraming hirap at itatakwil ng mga tao?”
14Pagbalik nina Hesus sa kinaroroonan ng iba pa niyang mga alagad, nakita nila na maraming tao ang nakapalibot sa kanila. Naroon din ang ilang tagapagturo ng Kautusan na nakikipagtalo sa mga alagad ni Hesus.
15Namangha ang mga tao nang makita nila si Hesus, at patakbo silang lumapit at bumati sa kanya.
16Tinanong ni Hesus ang mga alagad niya, “Ano ang pinagtatalunan ninyo?”
17May isang lalaki roon na sumagot, “Guro, dinala ko po rito sa inyo ang anak kong lalaki na sinasaniban ng masamang espiritu kaya hindi siya makapagsalita.
18Kapag sinasaniban siya ng masamang espiritu, itinutumba siya nito; bumubula ang kanyang bibig, nagngangalit ang mga ngipin, at pagkatapos ay naninigas ang katawan. Nakiusap ako sa mga alagad nʼyo na palayasin ang masamang espiritu, ngunit hindi po nila magawa.”
19Sinabi ni Hesus sa kanila, “Kayong henerasyon ng mga walang pananampalataya! Hanggang kailan pa ba ako mananatiling kasama ninyo? Hanggang kailan pa ako magtitiis sa inyo? Dalhin nʼyo rito ang bata!”
20Kaya dinala nila ang bata kay Hesus. Nang makita ng masamang espiritu si Hesus, pinangisay niya ang bata, itinumba, at pinagulong-gulong sa lupa na bumubula ang bibig.
21Tinanong ni Hesus ang ama ng bata, “Kailan pa siya nagkaganyan?”
Sumagot ang ama, “Mula pa po sa pagkabata.
22Madalas siyang itinutumba ng masamang espiritu sa apoy o sa tubig para patayin. Kaya maawa po kayo sa amin; kung may magagawa kayo, tulungan nʼyo po kami!”
23Sinagot siya ni Hesus, “Bakit mo sinabing kung may magagawa ako? Ang lahat ng bagay ay posible sa taong may pananampalataya sa Diyos!”
24Sumagot agad ang ama ng bata, “Sumasampalataya po ako, pero kulang pa. Tulungan nʼyo po akong lalo pang sumampalataya sa inyo!”
25Nang makita ni Hesus na dumarami ang taong paparating sa kanya, sinaway niya ang masamáng espiritu, at sinabi, “Ikaw na espiritung nagpapapipi at nagpapabingi sa batang ito, inuutusan kitang lumabas sa kanya! At huwag ka nang papasok muli sa kanya!”
26Sumigaw ang masamang espiritu, pinangisay ang bata, at saka lumabas. Naging parang patay ang bata, kaya sinabi ng karamihan, “Patay na siya!”
27Ngunit hinawakan ni Hesus ang kamay ng bata at ibinangon, at tumayo ang bata.
28Nang pumasok na sina Hesus sa bahay na tinutuluyan nila, tinanong siya ng mga alagad niya nang mapag-isa na lamang sila, “Bakit hindi po namin mapalayas ang masamang espiritu?”
29Sinagot sila ni Hesus, “Ang ganoong uri ng masamang espiritu ay mapapalayas lang sa pamamagitan ng panalangin.”
30Umalis sila sa lugar na iyon at dumaan sa Galilea. Ayaw ni Hesus na malaman ng mga tao na naroon siya,
31dahil tinuturuan niya ang mga alagad niya. Sinabi niya sa kanila, “Ang Anak ng Tao ay ipagkakanulo sa mga taong papatay sa kanya. Papatayin nila siya, ngunit muli siyang mabubuhay pagkaraan ng tatlong araw.”
32Subalit hindi nila naunawaan ang sinabi niya, at takot naman silang magtanong sa kanya tungkol dito.
33Dumating sila sa Capernaum. At nang nasa bahay na sila, tinanong sila ni Hesus, “Ano ba ang pinagtatalunan ninyo kanina sa daan?”
34Hindi sila sumagot, dahil ang pinagtatalunan nila ay kung sino sa kanila ang pinakadakila.
35Kaya umupo si Hesus at tinawag ang labindalawa, at sinabi sa kanila, “Ang sinuman sa inyo na gustong maging una ay dapat maging huli sa lahat at maging lingkod ng lahat.”
36Tinawag ni Hesus ang isang maliit na bata at pinatayo sa harapan nila. Pagkatapos, kinalong niya ito at sinabi sa kanila,
37“Ang sinumang tumatanggap sa batang tulad nito dahil sa akin ay tumatanggap din sa akin. At ang tumatanggap sa akin ay tumatanggap sa aking Ama na nagsugo sa akin.”
38Sinabi ni Juan kay Hesus, “Guro, nakakita po kami ng taong nagpapalayas ng mga demonyo sa inyong pangalan. Pinagbawalan namin siya dahil hindi natin siya kasamahan.”
39Ngunit sinabi ni Hesus, “Huwag nʼyo siyang pagbawalan, dahil walang sinumang gumagawa ng himala sa aking pangalan ang agad na makakapagsalita ng masama laban sa akin.
40Ang hindi laban sa atin ay kakampi natin.
41Sinasabi ko sa inyo ang totoo, ang sinumang magbigay sa inyo ng kahit isang basong tubig, dahil kayo ay sa Mesias, ay tiyak na makakatanggap ng gantimpala.
42“Ngunit ang sinumang magiging dahilan ng pagkakasala ng maliliit na batang ito na sumasampalataya sa akin ay mabuti pang talian ng gilingang bato sa leeg at itapon sa dagat.
43Kung ang kamay mo ang dahilan ng iyong pagkakasala, putulin mo! Mas mabuti pang isa lang ang kamay mo pero makakamtan mo ang buhay na walang hanggan, kaysa sa dalawa ang kamay mo pero sa impiyerno ka naman mapupunta, kung saan ang apoy ay hindi namamatay. [
44Kung saan ang mga uod na kumakain sa kanila ay hindi namamatay at ang apoy ay hindi napapawi.][#9:44 Idinagdag dito ng ibang mga manuskrito ang mga kataga sa talata 48|MRK 9:48.]
45Kung ang isa mong paa ang dahilan ng iyong pagkakasala, putulin mo ito! Mas mabuti pang iisa lang ang iyong paa mo ngunit mayroon kang buhay na walang hanggan, kaysa sa dalawa nga ang iyong paa ngunit itatapon ka naman sa impiyerno. [
46Kung saan ang mga uod na kumakain sa kanila ay hindi namamatay at ang apoy ay hindi napapawi.][#9:46 Ang talatang ito ay idinagdag dito ng ibang mga manuskrito mula sa talata 48|MRK 9:48.]
47At kung ang isa mong mata ang dahilan ng iyong pagkakasala, dukutin mo ito! Mas mabuti pang iisa lang ang iyong mata ngunit mapapabilang ka sa kaharian ng Diyos, kaysa sa dalawa nga ang iyong mata ngunit itatapon ka naman sa impiyerno,
48kung saan ‘ang mga uod na kumakain sa kanila ay hindi namamatay, at ang apoy ay hindi napapawi.’[#9:48 Isa. 66:24.]
49Sapagkat ang lahat ng tao ay lilinisin sa pamamagitan ng apoy tulad ng isang alay na dinadalisay ng asin.
50“Mabuti ang asin, pero kung itoʼy mawalan ng lasa, wala nang magagawa para maibalik ang alat nito. Dapat maging tulad kayo ng asin na kapaki-pakinabang, at mamuhay kayong may kapayapaan sa isaʼt isa.”[#9:50 : O sumama ang lasa.]