Kawikaan 26

¹Kung paanong hindi nababagay

na mag-nyebe sa tag-araw

at umulan sa panahon ng tag-ani,

hindi rin nababagay na parangalan

ang taong hangal.

²Ang sumpa ay hindi tatalab

sa walang kasalanan.

Tulad ito ng ibong hindi dumadapo

at lilipad-lipad lamang.

³Kailangan ang latigo para sa kabayo,

bokado para sa asno, at pamalo

para sa hangal na tao.

⁴Huwag mong sagutin ang hangal

kung nakikipag-usap siya sa iyo

ng kahangalan,

at baka matulad ka rin sa kanya.

⁵Sagutin mo ang hangal

ayon sa kanyang kahangalan

para hindi niya akalaing siyaʼy matalino.

⁶Kapag nagpadala ka ng mensahe

sa pamamagitan ng isang mangmang,

para mo na ring pinutol ang iyong mga paa,

at para ka na ring gumawa

ng sariling kapahamakan.

⁷Tulad ng walang silbing mga paa ng isang lumpo

ang kawikaang sinasabi ng isang hangal.

⁸Ang pagpaparangal sa isang hangal

ay parang batong nakatali sa tirador.

⁹Ang kawikaan sa bibig ng isang hangal

ay walang silbi katulad ng tinik

sa kamay ng isang lasing.

¹⁰Kahangalan ang pumana ng kahit sino;

gayon din ang pagkuha sa hangal

o sa sinumang dumadaan

upang upahan.

¹¹Inuulit ng hangal ang kanyang kahangalan,

tulad ng asong binabalikan

ang kanyang suka upang kainin.

¹²Mas mabuti pa ang hinaharap

ng isang taong mangmang

kaysa sa taong nagmamarunong.

¹³Ang batugan ay hindi lumalabas ng tahanan,

ang kanyang dahilan

ay may leon sa lansangan.

¹⁴Gaya ng pintuang pumipihit sa bisagra

ang batugan na papihit-pihit

sa kanyang kama.

¹⁵May mga taong sobrang tamad

na kahit ang kumain

ay kinatatamaran.

¹⁶Ang akala ng batugan

mas marunong pa siya

kaysa sa pitong tao na

tamang mangatuwiran.

¹⁷Mapanganib ang nanghihimasok

sa gulo ng may gulo,

ito ay tulad ng pagdakma

sa tainga ng aso.

^18-19Ang taong nandaraya

sa kanyang kapwa

at saka sasabihing,

“Nagbibiro lamang ako,”

ay tulad ng isang baliw na

pumapana sa mga tao

gamit ang kanyang umaapoy

at nakamamatay na palaso.

²⁰Namamatay ang apoy

kung ubos na ang panggatong,

natitigil ang away kung wala nang tsismisan.

²¹Kung uling ang nagpapabaga at kahoy

ang nagpapaliyab ng apoy,

ang taong palaaway naman

ang nagpapasimula ng gulo.

²²Ang tsismis ay parang pagkaing

masarap nguyain at lunukin;

at nakakarating sa kaloob-looban ng tao.

²³Maaaring itago ng magandang pananalita

ang masamang isipan,

tulad nito ay mumurahing banga

na pininturahan ng pilak.

²⁴Maaaring ang kaaway

ay magandang magsalita,

ngunit ang nasa isip niya

ay makapandaya.

²⁵Kahit masarap pakinggan

ang kanyang pananalita

ay huwag kang maniwala,

sapagkat ang iniisip niya

ay napakasamâ.

²⁶Maaaring ang galit

ay kanyang maitago,

ngunit malalantad din sa karamihan

ang masama niyang gawa.

²⁷Ang humuhukay ng patibong

ay siya rin ang mahuhulog doon.

Ang nagpapagulong ng malaking bato

ay siya rin ang magugulungan nito.

²⁸Ang sinungaling ay nagagalit

sa nabiktima niya ng kasinungalingan,

at ang taong nambobola

ay ipapahamak ka.