Kawikaan 9

Ang Karunungan at ang Kahangalan

¹Ang karunungan ay katulad

ng isang taong nagtayo ng kanyang bahay

na may pitong haligi.

²Pagkatapos, nagdaos siya

ng isang malaking piging.

Naghanda siya ng mga pagkain

at inumin.

³At inutusan niya

ang kanyang mga katulong na babae

na pumunta sa pinakamataas na lugar ng bayan

upang manawagan:

⁴“Kayong mga walang muwang,

halikayo sa aking tahanan!”

Sinabi niya sa mga wala sa katinuan,

⁵“Pumarito kayo at kumain

ng aking inihanda,

uminom kayo ng alak

na aking tinimpla.

⁶Iwanan na ninyo ang kawalang katinuan

para kayoʼy mabuhay nang matagal

at may pang-unawa.”

⁷Kung sasawayin mo ang taong nangungutya,

iinsultuhin ka niya.

Kung sasawayin mo ang taong masama,

sasaktan ka niya.

⁸Kaya huwag mong sasawayin

ang taong nangungutya,

sapagkat magagalit siya sa iyo.

Sawayin mo ang taong marunong

at mamahalin ka niya.

⁹Kapag tinuruan mo

ang isang taong marunong,

lalo siyang magiging marunong.

At kapag tinuruan mo

ang isang taong matuwid,

lalo pang lalawak ang kanyang kaalaman.

¹⁰Ang pagkatakot sa Panginoon

ang simula ng karunungan.

At ang pagkilala sa Banal na Diyos

ay nagpapahiwatig ng pagkaunawa.

¹¹Sa pamamagitan ng karunungan,

hahaba ang iyong buhay.

¹²Kung may karunungan ka,

magdudulot ito sa iyo ng kabutihan,

ngunit magdurusa ka

kung itoʼy iyong tatanggihan.

¹³Ang kamangmangan ay katulad

ng isang babaeng maingay,

hindi marunong at walang nalalaman.

¹⁴Nakaupo siya sa pintuan

ng kanyang bahay

o sa upuan sa mataas

na lugar sa lungsod,

¹⁵at tinatawag ang mga dumadaan

na papunta sa kanilang trabaho.

¹⁶Sabi niya, “Halikayo rito,

kayong mga wala sa katinuan.”

At sinabi pa niya sa walang pang-unawa,

¹⁷“Mas masarap ang tubig na ninakaw

at mas masarap ang pagkain

na kinakain ng lihim.”

¹⁸Ngunit hindi alam ng mga taong

pumupunta sa kanya

na sila ay mamamatay.

Ang mga nakapunta na sa kanya

ay naroon na sa libingan.