Księga Psalmów 16

¹Klejnot Dawida. Ochroń mnie Boże, gdyż Ci ufam.

²Powiedziałem WIEKUISTEMU: Ty jesteś moim Panem, moim najwyższym dobrem.

³W świętych oraz szlachetnych, którzy są na ziemi – w nich całe moje upodobanie.

⁴Liczne są utrapienia tych, co nabyli innego towarzysza; Ja ich krwawych zalewek nie zalewam i nie biorę ich imion na moje usta.

⁵WIEKUISTY jest darem w mym udziale, moim kielichem; Ty trzymasz mój los.

⁶Na rozkosznym polu przypadły mi granice; dla mnie jest urocze dziedzictwo.

⁷Wysławiam WIEKUISTEGO, który mi tak doradził; bo i nocami napominają mnie moje wnętrza.

⁸Zawsze stawiam WIEKUISTEGO przed sobą; dlatego się nie zachwieję, póki On jest po mej prawicy.

⁹Dlatego cieszy się moje serce oraz raduje mój język, a moja cielesna natura spoczywa bezpiecznie.

¹⁰Bo nie zostawisz mojej duszy Krainie Umarłych, nie dasz widzieć zepsucia Twojemu pobożnemu.

¹¹Wskażesz mi drogę życia. Pełnia radości przed Twym obliczem; wieczna rozkosz po Twej prawicy.