The chat will start when you send the first message.
1Gdy Rechabeam umocnił swoje panowanie i przybrał na sile, porzucił Prawo PANA — on, a z nim cały Izrael.
2W piątym roku panowania Rechabeama, Szyszak, król Egiptu, wyprawił się przeciw Jerozolimie, ponieważ sprzeniewierzyli się PANU .
3Nadciągnął w sile tysiąca dwustu rydwanów, sześćdziesięciu tysięcy jezdnych i z niezliczoną rzeszą wojsk z Egiptu, złożoną z Libijczyków, Sukkijczyków i Kuszytów.
4Po zdobyciu warownych miast Judy Szyszak przybył też pod Jerozolimę.
5Wtedy prorok Szemajasz przybył do Rechabeama oraz do książąt Judy, którzy wycofali się przed Szyszakiem do Jerozolimy, i powiedział: Tak mówi PAN : Wy Mnie porzuciliście, dlatego i Ja porzucam was na pastwę Szyszaka.
6Wówczas książęta Izraela oraz król ukorzyli się i przyznali: PAN jest sprawiedliwy.
7PAN natomiast, gdy zauważył ich skruchę, skierował do Szemajasza Słowo: Ukorzyli się. Nie zniszczę ich. Pozwolę im nieco ocalić. Nie wyleję mojego gniewu na Jerozolimę za pośrednictwem Szyszaka.
8Zostaną jednak jego sługami i przekonają się, co to znaczy służyć Mnie, a co służyć ziemskim królestwom.
9Szyszak, król Egiptu, wystąpił zatem przeciw Jerozolimie i zagarnął wszystkie skarby świątyni PANA oraz pałacu królewskiego. Zabrał też złote puklerze, które sporządził Salomon.
10Zamiast nich król Rechabeam kazał wykonać puklerze brązowe i przekazał je dowódcom straży przybocznej, którzy pełnili wartę u wejścia do pałacu królewskiego.[#12:10 , hbr. הָרָצִים, lub: biegających .]
11I ilekroć król wybierał się do świątyni PANA , strażnicy przyboczni przychodzili, zbroili się w nie, po czym odnosili je z powrotem do swojej wartowni.
12Ponieważ król ukorzył się, PAN odwrócił od niego swój gniew. Nie chciał zniszczyć go całkowicie. W Judzie zaś działy się też rzeczy dobre.
13Król Rechabeam umocnił swoją władzę w Jerozolimie i panował nadal. Miał on bowiem czterdzieści jeden lat, gdy objął władzę królewską, i przez siedemnaście lat panował w Jerozolimie, w mieście, które wybrał PAN spośród wszystkich plemion Izraela, aby tam złożyć swoje imię. Matka Rechabeama miała na imię Naama, a była Ammonitką.
14Czynił on to, co złe, bo nie nastawił serca na szukanie woli PANA .
15Sprawy Rechabama, od pierwszych po ostatnie, zostały — dla zaznaczenia w genealogii — spisane w Dziejach proroka Szemajasza i jasnowidza Iddo. Między Rechabeamem a Jeroboamem przez cały czas toczyły się wojny.
16Gdy Rechabam spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął jego syn Abiasz.