The chat will start when you send the first message.
1Gdy królowa Saby usłyszała wieści o Salomonie, przybyła do Jerozolimy z bardzo okazałym orszakiem, wioząc na wielbłądach wonności, mnóstwo złota i drogich kamieni. Chciała wypróbować Salomona trudnymi pytaniami. Gdy przyszła do króla, rozmawiała z nim o wszystkim, co jej leżało na sercu,[#9:1 Tj. obszarów dzisiejszego Jemenu.]
2a Salomon odpowiadał na wszystkie jej pytania. Nie było zagadnienia, które byłoby dla Salomona za trudne i na które nie umiałby jej odpowiedzieć.
3Gdy więc królowa Saby przekonała się o całej mądrości Salomona, obejrzała pałac, który zbudował,
4posmakowała potraw przy jego stole, zapoznała się z gronem jego podwładnych, przyjrzała się sprawności i ubiorom jego służby, strojom jego podczaszych, wzięła udział w ofierze całopalnej, którą złożył w świątyni PANA , nie mogła wyjść z podziwu![#9:4 Lub: i jego podczaszych , hbr. מַשְׁקֶה.; #9:4 Idiom: zabrakło jej tchu .]
5W końcu powiedziała do króla: Prawdą były te wieści, które usłyszałam u siebie, o twoich wypowiedziach i o twojej mądrości.
6Nie wierzyłam jednak tym wieściom, dopóki nie przybyłam i na własne oczy nie zobaczyłam tego wszystkiego. Nie powiedziano mi nawet połowy tego, co tutaj widzę! Jesteś o wiele mądrzejszy, niż głoszą o tobie wieści!
7Jakże szczęśliwi są twoi poddani, jakże szczęśliwi są ci twoi słudzy, którzy wciąż stają przed tobą i mogą słuchać twojej mądrości!
8Niech będzie błogosławiony PAN , twój Bóg, który cię sobie upodobał i posadził na swoim tronie, jako króla panującego w imieniu PANA , swojego Boga. To dzięki miłości Boga do Izraela, aby na wieki utwierdzić ten kraj, On ustanowił cię królem, abyś stosował prawo i sprawiedliwość.
9Potem królowa podarowała królowi sto dwadzieścia talentów złota oraz bardzo wiele wonności i drogich kamieni. Nikt już potem nie przywiózł takich wonności jak te, które królowa Saby podarowała królowi Salomonowi.[#9:9 Tj. 6000 kg.]
10Słudzy Churama i słudzy Salomona, którzy sprowadzali z Ofiru złoto, sprowadzali też drewno sandałowe oraz drogie kamienie.
11Z tych dostaw drewna król polecił wykonać podpory dla świątyni PANA i dla pałacu królewskiego oraz cytry i lutnie dla śpiewaków. Takich jak te nie widziano wcześniej w ziemi judzkiej.[#9:11 Em. na: stopnie , hbr. מעלות.]
12Król Salomon, ze swojej strony, podarował królowej Saby wszystko, czego zapragnęła i o co poprosiła. Jego dary przewyższały to, co ona przywiozła królowi. Potem królowa wyruszyła w drogę i w towarzystwie swojego orszaku udała się do swojego kraju.
13Waga złota, które napływało do Salomona w ciągu jednego roku, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów,[#9:13 Tj. 33.300 kg.]
14oprócz dochodów z opłat wędrownych handlarzy i kupców zwożących swoje towary oraz danin od wszystkich królów Arabii i od namiestników ziemskich, dostarczających Salomonowi złota i srebra.
15Salomon kazał sporządzić dwieście tarcz z kutego złota. Jedna taka tarcza ważyła sześćset sykli.[#9:15 Wg G: trzysta .; #9:15 Tj. 7,2 kg.]
16Kazał też sporządzić trzysta puklerzy z kutego złota. Na jeden puklerz wychodziło trzysta sykli. Król złożył to wszystko w pałacu cedrowym.[#9:16 Tj. 3,6 kg.; #9:16 Tj. w domu lasu Libanu .]
17Ponadto król polecił zbudować wielki tron. Miał być wykonany z kości słoniowej i pokryty szczerym złotem.
18Tron ten miał sześć stopni, mocowany podnóżek ze złota, podłokietniki po obu stronach siedziska i dwa lwy, stojące po obu jego stronach.
19Dalszych dwanaście lwów stało na sześciu stopniach, po jednym z każdej strony. Czegoś podobnego nie zrobiono w żadnym królestwie.
20Wszystkie naczynia do picia były u króla Salomona ze złota — wszystkie sprzęty w pałacu cedrowym były z litego złota. Nic nie było ze srebra, bo w czasach Salomona nie miało ono wielkiej wartości.
21Statki króla pływały bowiem w najodleglejsze strony wraz z poddanymi Chirama i raz na trzy lata zawijały z powrotem, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową, małpy oraz pawie.[#9:21 Lub: do Tarsziszu .; #9:21 , hbr. שֶׁנְהַבִּים, hl², zob. 2Krn 9:21.; #9:21 , hbr. תֻּכִּיִּים, hl², zob. 2Krn 9:12, być może inny rodzaj małp.]
22Król Salomon zatem przewyższał bogactwem i mądrością wszystkich królów ziemi.
23I wszyscy królowie chcieli spotkać się z Salomonem, aby posłuchać mądrości, którą Bóg go obdarzył.[#9:23 Lub: dał mu do serca .]
24Przywozili oni corocznie jako dary: naczynia srebrne i złote, szaty, broń, wonności, konie oraz muły.
25Salomon miał cztery tysiące stanowisk w stajniach dla koni, rydwany oraz dwanaście tysięcy wierzchowców. Rozmieścił je w miastach rydwanów i przy sobie jako królu, w Jerozolimie.
26Salomon panował nad wszystkimi królami od Eufratu po ziemię filistyńską i po granice Egiptu.[#9:26 Tj. od Rzeki .]
27Król naskładał też w Jerozolimie tyle srebra, co kamieni, i tyle cedrów, ile sykomor w Szefeli.[#9:27 Lub: na nizinie .]
28Sprowadzano również dla Salomona konie z Egiptu oraz z innych krajów.[#9:28 , hbr. מִצְרַיִם, zob. Pwt 17:16; 2Krl 7:6; być może: Musri , hbr. מֻצְרִי, kappadockie wybrzeże Azji Mniejszej.]
29Pozostałe sprawy Salomona, od pierwszych po ostatnie, zostały spisane w Dziejach proroka Natana, przy Proroctwie Achiasza z Sylo i w Widzeniach jasnowidza Jedo, dotyczących Jeroboama, syna Nebata.
30Salomon panował w Jerozolimie, nad całym Izraelem, przez czterdzieści lat.
31Gdy spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca, a władzę po nim objął jego syn Rechabeam.