The chat will start when you send the first message.
1Gdy Atalia, matka Achazjasza, zobaczyła, że jej syn nie żyje, postanowiła wybić całe potomstwo króla.[#11:1 , hbr. עֲתַלְיָהוּ, czyli: jest wywyższony .]
2Jednak Jehoszeba, córka króla Jehorama, siostra Achazjasza, wykradła Joasza, syna Achazjasza, wraz z jego mamką, spośród synów króla, którzy mieli zostać zabici, i ukryła go przed Atalią w pokoju sypialnym. Dzięki temu nie został zgładzony.[#11:2 , hbr. יְהוֹשֶׁבַע, czyli: jest przysięgą . Mogła być żoną Jehojady, zob. 2Krn 22:11.; #11:2 , hbr. יוֹאָשׁ, czyli: jest mocny .; #11:2 Lub: wykradła go z pokoju sypialnego .]
3Potem ukrywał się wraz z nią w świątyni PANA przez sześć lat, podczas gdy Atalia sprawowała rządy w kraju.
4W siódmym natomiast roku kapłan Jehojada zebrał setników, Karytów oraz strażników ochrony i sprowadził ich do siebie do świątyni PANA . Tam zawarł z nimi przymierze, zaprzysiągł ich w świątyni PANA i pokazał im królewicza.[#11:4 , hbr. יְהוֹיָדָע, czyli: wie .]
5Dał im też taki rozkaz: Oto co macie zrobić — powiedział. — Jedna trzecia z was ma przyjść w szabat i objąć straż w pałacu królewskim.
6Jedna trzecia ma stanąć w bramie Sur i jedna trzecia w bramie za strażnikami ochrony. Straż przy zabudowaniach trzymajcie na zmiany.
7Dwa wasze oddziały, czyli wy wszyscy, którzy zdajecie służbę w szabat, obejmiecie straż w świątyni PANA przy królu.
8Otoczycie króla, każdy z bronią w ręku, a kto podejdzie do szeregów, ten zginie. Nie odstępujcie króla na krok.
9Setnicy postąpili zgodnie z rozkazami Jehojady. Każdy wziął swoich ludzi, tych, którzy obejmowali służbę w szabat i tych, którzy ją kończyli, i wszyscy przyszli do kapłana Jehojady.
10Kapłan zaś wydał setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które znajdowały się w świątyni PANA .
11Potem strażnicy ochrony, każdy z bronią w ręku, otoczyli miejsce, gdzie miał pojawić się król. Stali od południowej i od północnej strony świątyni, zwróceni ku niej i ku ołtarzowi.
12Wtedy Jehojada wyprowadził królewicza, włożył na niego koronę, wręczył mu świadectwo i tak obwołali go królem; namaścili go, zaczęli klaskać w dłonie i wołać: Niech żyje król![#11:12 , hbr. הָעֵדוּת, em. na: naramiennik , hbr. אצעדה, zob. 2Sm 1:10.]
13Gdy Atalia usłyszała wołania strażników ochrony i wojska, przyszła do zgromadzonych w świątyni PANA .
14Spojrzała i przy kolumnie zobaczyła króla! Stał w miejscu wyznaczonym dla króla! Dowódcy i trębacze stali obok niego, a przybyły zewsząd lud cieszył się i dął w trąby! Atalia na ten widok rozdarła swoje szaty i zawołała: Zdrada! Zdrada![#11:14 , hbr. הַשָּׂרִים; wg G: śpiewacy , gr. οἱ ὠδοι, hbr. שָׁרִים.; #11:14 Wg L: wodzowie , gr. οἱ στρατηγοι.]
15Wówczas kapłan Jehojada rozkazał setnikom, naczelnikom wojska: Wyprowadźcie ją ze świątyni ku szeregom, a tego, kto za nią pójdzie, zabijcie mieczem! Kapłan nie chciał bowiem, aby ginęła w świątyni PANA .
16Schwytali ją więc, a kiedy doszli do drogi, którą konie wjeżdżają do pałacu królewskiego, pozbawili ją życia.
17Jehojada zaś zawarł przymierze między PANEM a królem i ludem, że będą ludem PANA . Zawarł też przymierze między królem a ludem.
18Potem cały lud przybyły na uroczystość, wkroczył do świątyni Baala i zburzył ją. Porozbijano doszczętnie jej ołtarze i podobizny, a Matana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. Kapłan zaś ustanowił straże nad świątynią PANA .[#11:18 Lub: go , tj. Baala .]
19Potem wziął setników, Karytów, strażników ochrony i pozostały lud, sprowadzili króla ze świątyni PANA i udali się z nim przez bramę strażników ochrony do domu królewskiego, gdzie król zasiadł na tronie.
20Cały lud przybyły na uroczystość weselił się, w mieście panował spokój, Atalię zaś pozbawiono życia w obrębie pałacu królewskiego.