The chat will start when you send the first message.
1W dwudziestym siódmym roku panowania Jeroboama, króla Izraela, władzę królewską objął Azariasz, syn Amazjasza, króla Judy.[#15:1 , hbr. עֲזַרְיָה lub עֲזַרְיָהוּ, czyli: wspomógł , nazywany również Uzjaszem , hbr. עֻזִּיָּה lub עֻזִּיָּהוּ, zob. 2Krl 15:13, 30, 32, 34, zob. Iz 1:1; 6:1]
2Miał szesnaście lat, kiedy rozpoczął rządy, a panował w Jerozolimie pięćdziesiąt dwa lata. Jego matka miała na imię Jekolia i pochodziła z Jerozolimy.[#15:2 , hbr. יְכָלְיָה lub יְכָלְיָהוּ, czyli: potrafi .]
3Azariasz czynił to, co prawe w oczach PANA , dokładnie tak, jak jego ojciec Amazjasz.
4Świątynki jednak nie znikły, lud nadal składał w nich ofiary i spalał kadzidła.
5PAN zaś dotknął króla trądem, tak że chorował on aż do śmierci, dlatego mieszkał w osobnym domu, a Jotam, syn króla, zarządzał pałacem i kierował krajem.
6Pozostałe sprawy Azariasza, wszystkie jego dokonania, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.
7Gdy Azariasz spoczął ze swoimi przodkami, pochowano go przy nich w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Jotam.
8W trzydziestym ósmym roku panowania Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem, w Samarii, objął Zachariasz, syn Jeroboama. Panował sześć miesięcy.[#15:8 , hbr. זְכַרְיָה l. זְכַרְיָהוּ, czyli: wspomniał .]
9Czynił on to, co złe w oczach PANA , dokładnie tak, jak jego przodkowie, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.
10Szalum, syn Jabesza, zawiązał przeciwko niemu spisek, zabił go wobec ludu i przejął po nim władzę.[#15:10 Lub: (1) w Ibleam ; (2) [w] Kawal-Am .]
11Pozostałe sprawy Zachariasza zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
12Na nim spełniło się Słowo PANA , wypowiedziane do Jehu: Twoi synowie będą zasiadać na tronie Izraela do czwartego pokolenia.Tak właśnie się stało.
13Szalum, syn Jabesza, objął władzę królewską w trzydziestym dziewiątym roku panowania Uzjasza, króla Judy, i sprawował rządy w Samarii tylko przez miesiąc.[#15:13 , hbr. שַׁלּוּם lub שַׁלֻּם, czyli: spokojny .; #15:13 , hbr. יָבֵשׁ lub יָבֵישׁ, czyli: suchy .]
14Menachem bowiem, syn Gadiego, wyruszył z Tirsy, przybył do Samarii, zabił tam Szaluma, syna Jabesza, i przejął po nim władzę.[#15:14 , hbr. מְנַחֵם, czyli: pocieszyciel , 738-728 (?) r. p. Chr.]
15Pozostałe sprawy Szaluma, w tym spisek, który uknuł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
16Wkrótce potem Menachem uderzył na Tifsach i na wszystko, co do niego należało, oraz na jego obszary od strony Tirsy. Uderzył, ponieważ nie otworzono mu bram, a po pokonaniu miasta wszystkim kobietom w ciąży porozcinał brzuchy.[#15:16 Wg L: Tappuach .]
17W trzydziestym dziewiątym roku panowania Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem przejął Menachem, syn Gadiego, a panował w Samarii dziesięć lat.
18Czynił on to, co złe w oczach PANA , nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on Izraela.
19W tym czasie do kraju wkroczył Pul, król Asyrii, i Menachem dał mu tysiąc talentów srebra, aby zyskać jego poparcie i umocnić władzę w swoim ręku.[#15:19 Tj. Tiglat-Pileser III, 745-727 r. p. Chr.; #15:19 Tj. 50.000 kg.]
20Srebro to Menachem wymusił na Izraelu, ściągnął je od wszystkich swoich dzielnych wojowników, po pięćdziesiąt sykli srebra od każdego, aby przekazać je królowi Asyrii. Król Asyrii zawrócił zatem i nie stawał obozem w kraju.[#15:20 Lub: od wszystkich ludzi bogatych .; #15:20 Tj. 0,6 kg.]
21Pozostałe sprawy Menachema wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
22Gdy Menachem spoczął ze swoimi przodkami, władzę po nim objął jego syn Pekachiasz.
23Pekachiasz, syn Menachema, objął władzę nad Izraelem w pięćdziesiątym roku panowania Azariasza, króla Judy, i rządził w Samarii dwa lata.[#15:23 , hbr. פְּקַחְיָה, czyli: otworzył [oczy] l. sprawił przejrzenie .; #15:23 Wg L: w czterdziestym .; #15:23 W Gᵐˢˢ liczba ta jest bardzo zróżnicowana.]
24Czynił on to, co złe w oczach PANA , nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.
25Pekach, syn Remaliasza, jego przyboczny, sprzysiągł się przeciwko niemu i zabił go w Samarii w twierdzy pałacu królewskiego, wraz z Argobem i Ariem — było z nim też pięćdziesięciu Gileadczyków. Po zabiciu go Pekach przejął po nim władzę.[#15:25 , hbr. אַרְגֹּב, czyli: pochmurny , nazwa obszaru w Baszanie.; #15:25 , hbr. אַרְיֵה, czyli: lew , zob. M. Cogan, H. Tadmor, II Kings (), 173.]
26Pozostałe sprawy Pekachiasza, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
27Pekach, syn Remaliasza, przejął władzę nad Izraelem w pięćdziesiątym drugim roku panowania Azariasza, króla Judy, i rządził w Samarii dwadzieścia lat.[#15:27 , hbr. פֶּקַח, czyli: otwarcie [oczu] .]
28Czynił on to, co złe w oczach PANA , nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, w które uwikłał on całego Izraela.
29Za rządów Pekacha, króla Izraela, nadciągnął Tiglat-Pileser, król Asyrii, zdobył Ijon, Abel-Bet-Maakę, Janoach, Kadesz, Chasor, Gilead i Galileę, całą ziemię Naftalego i uprowadził ich ludność do Asyrii.
30Hoszea zaś, syn Eli, zawiązał spisek przeciw Pekachowi, synowi Remaliasza, zabił go i przejął po nim władzę w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Uzjasza.[#15:30 , hbr. הוֹשֵׁעַ, czyli: zbawienie .; #15:30 , hbr. אֵלָה, czyli: dąb, terebint .]
31Pozostałe sprawy Pekacha, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
32W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla Izraela, królem Judy został Jotam, syn Uzjasza.[#15:32 , hbr. יוֹתָם, czyli: jest doskonały .]
33Miał on dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Jego matka miała na imię Jerusza, a była córką Sadoka.[#15:33 , hbr. יְרוּשָׁא, czyli: poślubiona .; #15:33 , hbr. צָדוֹק, czyli: sprawiedliwy .]
34Czynił on to, co prawe w oczach PANA , postępował dokładnie tak, jak jego ojciec Uzjasz.
35Świątynki jednak nie znikły, lud nadal składał w nich ofiary i spalał kadzidła. Jotam zbudował Bramę Górną świątyni PANA .
36Pozostałe sprawy Jotama, wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.
37W tym czasie PAN zaczął nasyłać na Judę Resina, króla Aramu, oraz Pekacha, syna Remaliasza.[#15:37 , hbr. רְצִין, czyli: miły .]
38Gdy Jotam spoczął ze swoimi przodkami, został pochowany przy nich w Mieście Dawida, swojego praojca, a władzę po nim objął jego syn Achaz.