Powtórzonego Prawa 29

Powtórzonego Prawa 29

Mowa szósta: Wezwanie do wierności i zawarcie przymierza na stepach Moabu

¹Następnie Mojżesz zwołał całego Izraela i powiedział: Wy widzieliście wszystko, co uczynił PAN na waszych oczach w ziemi egipskiej faraonowi, wszystkim jego sługom i całej jego ziemi —

²te wielkie próby, którym przyglądaliście się, te znaki i te wielkie cuda.

³Lecz aż do dnia dzisiejszego PAN nie dał wam serca zdolnego zrozumieć, oczu zdolnych przejrzeć ani uszu zdolnych usłyszeć.[#29:3 Lub: Owszem .]

⁴A przecież prowadziłem was po pustyni przez czterdzieści lat i nie zużyły się na was szaty ani nie spadły z nóg schodzone sandały.

⁵Nie jadaliście chleba, nie pijaliście wina ani piwa, po to, by zrozumieć, że Ja, PAN , jestem waszym Bogiem.

⁶A gdy przybyliście na to miejsce i wyszedł Sychon, król Cheszbonu, i Og, król Baszanu, by zmierzyć się z nami w walce, pobiliśmy ich,

⁷przejęliśmy ich ziemię i oddaliśmy ją w dziedzictwo Rubenitom, Gadytom i połowie plemienia Manassesa.

⁸Przestrzegajcie zatem słów tego przymierza i wypełniajcie je, po to, by wam się powodziło we wszystkim, co będziecie czynić.

⁹Stawiliście się dzisiaj wy wszyscy w obecności PANA , waszego Boga, wasi naczelnicy, sędziowie, wasi starsi i urzędnicy, każdy Izraelita,[#29:9 Lub: waszych plemion .]

¹⁰wasze dzieci i żony, i cudzoziemcy z obozu, od rąbiących drewno po czerpiących wodę,

¹¹aby wejść w przymierze z PANEM , waszym Bogiem, związać się z Nim w przysiędze, przez którą PAN , wasz Bóg, zawiera je dzisiaj z wami,

¹²po to, by dziś przyjąć was sobie za lud, a samemu stać się waszym Bogiem, jak ci to zapowiedział i jak przysiągł twoim ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

¹³Lecz nie tylko z wami samymi zawieram ja to przymierze z towarzyszącą mu przysięgą.

¹⁴Zawieram je z każdym, który tu dziś z nami jest w obecności PANA , naszego Boga, lecz także z tym, którego dziś tutaj nie ma.

¹⁵Sami wiecie, jak było, gdy mieszkaliśmy w ziemi egipskiej i co oglądaliśmy wśród narodów, które mijaliśmy po drodze.

¹⁶Widzieliśmy ich ohydy, ich posążki z drewna i kamienia, ze srebra i złota, które u siebie mają.

¹⁷Uważajcie, aby wśród was nie było mężczyzny lub kobiety, rodziny lub plemienia, których serce odwróciłoby się dziś od PANA , naszego Boga, by iść i służyć bogom tych narodów. Uważajcie, aby wśród was nie było tego korzenia sączącego truciznę i piołun,

¹⁸kogoś, kto słysząc słowa tej przysięgi, łudziłby się w swoim sercu, mówiąc: Dopisze mi szczęście, choćbym trwał w uporze, będę czerpał korzyści, czy jest lepiej, czy gorzej.[#29:18 Lub: Pokój mieć będę .; #29:18 : idiom o niepewnym znaczeniu: (1) po to, by zgarnąć nawodnioną wraz z wysuszoną ; (2) by przez to nie zostało wyrwane to, co dorodne, wraz z tym, co suche ; (3) przysłowie w rodzaju: Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek . Wg G: aby nie został zgubiony grzesznik wraz z bezgrzesznym.]

¹⁹PAN nie przebaczy takiemu człowiekowi. Wręcz przeciwnie, zapłonie nad nim zapalczywy gniew PANA i zaciąży na nim przekleństwo zapisane w tym zwoju. PAN wymaże też jego imię spod nieba

²⁰i oddzieli go na nieszczęście od plemion Izraela, tak że go dotkną wszystkie przekleństwa tego przymierza, zapisanego w zwoju tego Prawa.

²¹Wówczas powie następne pokolenie, wasi synowie, którzy po was powstaną, i cudzoziemcy, którzy przybędą z daleka, gdy zobaczą klęski, które spadną na tę ziemię, i schorzenia, którymi PAN ją porazi:

²²Siarką i solą, pogorzeliskiem jej gleba! Nie ma jej co obsiewać i nie ma jej co obrabiać, gdyż nie wzejdzie na niej żadna roślina. Bo rzeczywiście będzie jak ruiny Sodomy i Gomory, Admy i Seboim, które PAN zniszczył w gniewie i wzburzeniu.

²³A gdy zapytają narody: Za co PAN uczynił tak tej ziemi? Jaką przyczynę miał ten żar Jego gniewu?

²⁴Wtedy usłyszą: Za to, że porzucili przymierze z PANEM , Bogiem swoich ojców, które zawarł On z nimi, gdy wyprowadził ich z ziemi egipskiej.

²⁵Ponieważ poszli służyć innym bogom, poszli kłaniać się bóstwom, których wcześniej nie znali i których On im nigdy nie przydzielił,

²⁶to rozgorzał gniew PANA na tę ziemię, tak że sprowadził na nią wszelkie przekleństwo zapisane w tym zwoju.

²⁷Tak wykorzenił ich PAN z ich ziemi w gniewie i we wzburzeniu, i w wielkim uniesieniu — i wyrzucił ich do innej ziemi, jak to jest dzisiaj.

²⁸To, co jest zakryte, należy do PANA , naszego Boga, a to, co jawne, do nas i do naszych synów, na wieki, abyśmy wypełniali wszystkie słowa tego Prawa.