Księga Kaznodziei 12

Księga Kaznodziei 12

Zachęta do życia z Bogiem w młodości

¹Pamiętaj o swoim Stwórcy

w kwiecie swojego wieku,

zanim nadejdą dni trudne

i zbliżą się lata,

o których powiesz:

Nie są mi one rozkoszą.

²Zanim zaćmi się słońce,

światło księżyca i gwiazd,

i wrócą chmury po deszczu;

³zanim zaczną drżeć strzegący

niegdyś domu

i pochylą się silni mężczyźni,

ustaną młynarki, bo ich

zostanie niewiele,

a wyglądającym oknami

przygaśnie wzrok;

⁴zanim zamkną się drzwi wzdłuż ulicy,

przycichnie odgłos młyna,

wybudzać zacznie nawet głos ptaka,

a dźwięki pieśni zaczną dochodzić

przytępione.

⁵Zanim zaczną bać się pagórka

i innych strachów na drodze,

i migdałowiec zakwitnie na biało,

i wlec się będzie szarańcza,

i zawiodą jagody kaparu —

bo człowiek zmierza do

swego wiecznego domu,

a płaczący idą przy nim ulicami.

⁶Zanim zerwie się srebrny sznur,

popęka złota czasza,

potłucze się dzban nad zdrojem,

a kołowrót, złamany,

spadnie na dno studni —

⁷i wróci proch do ziemi, tak jak nim był,

duch zaś wróci do Boga, który go dał.

⁸Marność nad marnościami,

mówi Kaznodzieja,

wszystko jest marnością.

Końcowy wniosek

⁹Poza tym, że Kaznodzieja był mędrcem, uczył on lud wiedzy. Rozważał i badał, i uporządkował wiele przypowieści.[#12:9 , hend.: dokładnie, wnikliwie badał .]

¹⁰Kaznodzieja szukał słów, by znaleźć najtrafniejsze, aby jak najlepiej wyrazić nimi prawdę.

¹¹Słowa mędrców są jak ościenie, a autorzy ich zbiorów jak powbijane gwoździe — podarowane przez jednego Pasterza.[#12:11 Lub: Słowa mędrców są jak ościenie, a zbiory przypowieści jak powbijane gwoździe .; #12:11 G.]

¹²Poza tymi, strzeż się, mój synu. Pisaniu wielu ksiąg nie ma bowiem końca, a rozległe studia mogą męczyć ciało.[#12:12 , tj.: (1) strzeż się słów innych niż podane przez jednego Pasterza; (2) strzeż się ksiąg, których studiowanie jest wyczerpujące.]

¹³Słowo na koniec, gdy wszystko już powiedziane:

Boga się bój i Jego przykazań przestrzegaj —

to odnosi się do każdego człowieka.

¹⁴Gdyż nad każdym czynem

Bóg dokona sądu,

nad każdą rzeczą skrytą —

czy to dobrą, czy złą.