The chat will start when you send the first message.
1Wyrok na Damaszek.
Oto Damaszek przestanie
być miastem!
Stanie się kupą gruzów!
2Opuszczone miasta Aroer[#17:2 Być może: Jego miasta zostaną opuszczone na zawsze, pod. G.]
przypadną stadom.
Uczynią tam sobie legowisko
i nikt nie będzie ich płoszył.
3Efraim straci warownię,
Damaszek władzę królewską,
a z resztą Aramu
będzie tak, jak z chwałą synów Izraela —
oświadcza PAN Zastępów.
4W tym dniu zeszczupleje
chwała Jakuba,
schudnie jego otyłe ciało!
5I będzie jak przy żniwach,
kiedy stoją łany,
a ramię żeńca ścina je —
będzie jak przy zbieraniu kłosów
na równinie Refaim,
6gdy pozostaje tylko kłos
to tu, to tam.
Będzie jak w oliwniku,
kiedy go otrząsną
i na wierzchołku zostają
dwie albo trzy oliwki,
a cztery lub pięć na gałęziach —
oświadcza PAN ,
Bóg Izraela.
7W tym dniu człowiek będzie spoglądał na swojego Stwórcę, zwróci swój wzrok ku Świętemu Izraela.
8Nie obejrzy się już na ołtarze, dzieło swoich rąk. Nie spojrzy już na dzieło swoich palców — na poświęcone słupy i ołtarzyki kadzielne.
9W tym dniu jego warowne miasta
będą jak opuszczony las, jak wzgórza
porzucone przed synami Izraela
— będzie tam zionąć pustką!
10Ponieważ zapomniałaś o Bogu,
swoim Zbawcy,
nie pamiętałaś o Skale swojego
schronienia.
Dlatego choć sadzisz przepiękne rośliny
i rozsadzasz szczepki ściągnięte
z zagranicy,
11stawiasz płotki po ich zasadzeniu,[#17:11 Lub: podlewasz je, aby się przyjęły .]
a rano robisz wszystko, by wykiełkowały,
zbiory umkną, gdy cię zwali choroba
i chwyci ból nie do uśmierzenia.
12Biada! Wrzawo licznych ludów,
wyjących gwizdem rozszalałej toni!
Biada! Szumie narodów,
ogłuszający jak masy spadających fal!
13Narody szumią niczym wielkie wody,
lecz gdy On je gromi, umykają w dal,
gnane wichrem jak wyschłe trawy po górach
lub tuman luźnych ostów pędzony przez wiatr.
14Wieczorem? Widok przerażający!
A tuż przed porankiem?
Ginie po nich ślad!
Taki też będzie dział tych, którzy nas łupią,
taki los przypadnie naszym grabieżcom!