Izajasza 22

Izajasza 22

Sąd nad Jerozolimą

¹Wyrok o Dolinie Widzenia.[#22:1 Zapowiedź dotyczy Jerozolimy. Być może w tym przypadku: Wyrok o Dolinie [w której dojdzie do spełnienia się] Widzenia . Wg G: Wypowiedź o wąwozie Syjonu .]

Co się z tobą dzieje, że całe

wyszłoś na dachy,

²o, miasto pełne hałasów i zgiełku,

grodzie radosny?!

Twoi zabici nie padli od miecza.

Nie polegli w walce!

³Wszystkich twoich wodzów

pojmano w czasie

ucieczki,

bez sięgania po łuk.

Wszyscy w tobie poszukiwani

zostali schwytani,

choć uszli daleko!

⁴Dlatego mówię: Nie patrzcie na mnie,

gorzko płaczącego,

nie śpieszcie do mnie z pociechą

z powodu zagłady córki mego ludu!

⁵Gdyż to dzień przerażenia,

pogromu i zamętu

należący do Pana, PANA

Zastępów!

W Dolinie Widzenia burzą mur!

Okrzyk bojowy dosięga góry!

⁶Elam przypiął kołczan,

w rydwanach widać jeźdźców,

Kir obnażył tarczę.

⁷Rydwany zapełniły

twe piękne doliny,

a jeźdźcy pewni siebie stanęli

naprzeciw bramy —

⁸zdarł on zasłonę Judy.[#22:8 Tj. Bóg lub wróg.]

Tego dnia przeglądaliście

zbrojownię Leśnego Pałacu,

⁹zabraliście się za liczne

pęknięcia w murach

miasta Dawida,

gromadziliście wodę

Dolnej Sadzawki,

¹⁰liczyliście domy Jerozolimy,

przeznaczając do rozbiórki niektóre,

aby umocnić mur,

¹¹przygotowywaliście też

pomiędzy murami

zbiornik na wodę Starego Stawu,

nie oglądaliście się jednak na Tego,

który go utworzył,

i nie skierowaliście się do Tego,

dzięki któremu go macie.

¹²A przecież Pan, PAN Zastępów,

wzywał

w tym dniu

do skargi i płaczu,

do golenia głów, do wkładania

włosiennic.

¹³Lecz zamiast tego były radość, wesele,

zabijanie bydła, przyrządzanie owiec,

jedzenie mięsa i picie wina:

Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy!

¹⁴A PAN mi objawił, skierował głos

w me uszy:

Z pewnością ta wina nie będzie

wam przebaczona,

dopóki nie pomrzecie —

mówi Pan, PAN

Zastępów.

Odrzucenie Szebny

¹⁵Tak mówi Pan, PAN Zastępów:

Idź, udaj się do tego zarządcy —

do Szebny, przełożonego pałacu:

¹⁶Co ty tu masz — zapytaj —

i kogo ty tu masz,

że wykułeś tu sobie grób?

A wykuł on grób swój wysoko,

w skale wydrążył swą siedzibę!

¹⁷Oto PAN rzuci cię daleko,

mocnym rzutem, siłaczu!

On mocno cię pochwyci,

¹⁸ciasno zwinie cię w kłębek

i jak piłkę kopnie ku szerokiej ziemi —

tam umrzesz i tam znajdą się rydwany

twej chwały,

ty, hańbo domu swego pana.

¹⁹Wypchnę cię z twojego urzędu,

tak że zrzucą cię z twojego stanowiska!

²⁰W tym dniu zamiast ciebie

powołam mojego sługę

Eliakima, syna Chilkiasza.

²¹Jego oblekę w twoją szatę,

przewiążę go twoją szarfą,

twoją władzę złożę w jego ręce

i będzie ojcem dla mieszkańców

Jerozolimy

i dla domu judzkiego.

²²Na jego ramieniu położę

klucz domu Dawida —

gdy on otworzy, nikt nie zamknie,

a kiedy zamknie — nikt nie otworzy.

²³I wbiję go jako gwóźdź

na pewnym miejscu,

on przyda chwały domowi

swego ojca.

²⁴I zawiśnie na nim cała chwała

domu jego ojca,

pędy i odrośle,

i wszelkie drobne sprzęty —

od miednic po dzbany.

²⁵Gdy jednak przyjdzie ten dzień — oto Słowo PANA Zastępów — zostanie usunięty gwóźdź wbity na pewnym miejscu, zetną go i spadnie, a wraz z nim ciężar zawieszony na nim — tak bowiem sam PAN postanowił.