Izajasza 30

Izajasza 30

Biada przekornym synom

¹Biada przekornym synom! —

oświadcza PAN .

Wypełniają plan — ale nie mój.

Prowadzą rokowania —

lecz nie w moim duchu.

I dodają tylko grzech do grzechu.

²Udają się do Egiptu

bez pytania Mnie o radę,

chcąc uciec pod ochronę faraona

i szukać schronienia w cieniu Egiptu.

³Lecz ta ochrona faraona przyniesie wam

tylko wstyd,

a szukanie schronienia w Egipcie —

tylko hańbę.

⁴Bo choć byli jego książęta w Soanie,

a jego posłowie dotarli do Chanes,

⁵pozostawili po sobie tylko niesmak.

Bo ten lud jest bezużyteczny:

nie udzieli pomocy,

nie zapewni żadnych korzyści —

skończy się na wstydzie i hańbie.

⁶Wyrok o zwierzętach południa:[#30:6 Lub: Negebu .]

Przez ziemię niedoli i ucisku —

gdzie grasuje lwica i lew,

żmija i latający smok —

wiozą na osłach swe bogactwo

i na wielbłądach swe skarby

do ludu, który jest nieużyteczny.

⁷Bo Egipt to marność!

Żadna z niego pomoc!

Dlatego nazwałem go:

Rahab hałaśliwy, lecz niegroźny.

⁸Teraz idź, napisz im to na tablicy,

wykaligrafuj na zwoju,

niech zostanie na przyszłość,

jako świadectwo na wieki.

⁹Gdyż jest to lud przekorny,

synowie zakłamani,

dzieci, które nie chcą

słuchać Prawa PANA .

¹⁰Powiedzieli oni nawet prorokom:[#30:10 Lub: tym, którzy widzą .]

Dosyć tych widzeń!

A wieszczom: Nie mówcie

nam, co słuszne!

Powiedzcie coś pochlebnego,

wieszczcie o czymś miłym!

¹¹Zejdźcie z drogi,

zboczcie nieco,

dajcie nam spokój

ze Świętym Izraela.

¹²Dlatego tak mówi Święty Izraela:

Ponieważ odrzuciliście to Słowo,

a ufacie naciskom

i polegacie na kłamstwach,

¹³dlatego wina za to

zaciąży nad wami jak odłamek

wysokiego muru,

który pękł i zwisa niebezpiecznie,

zanim spadnie

nagle i raptownie,

¹⁴i rozpadnie się na wiele części

jak gliniany dzban,

rozbity na kawałki

tak drobne, że brak choćby

skorupki do nabrania

ognia z ogniska

lub zaczerpnięcia wody z kałuży.

¹⁵Bo tak powiedział Wszechmocny PAN ,

Święty Izraela:

Opamiętanie się i spokój przyniesie wam

ratunek,

w ciszy i zaufaniu będzie

wasza siła —

lecz nie chcieliście tego!

¹⁶Mówiliście: Nie!

Raczej na koniach umkniemy!

Dlatego będziecie umykać.

Na wierzchowcach uciekniemy!

Dlatego wasi prześladowcy

was dogonią.

¹⁷Tysiąc cofnie się przed groźbą jednego!

Będziecie umykać przed groźbą pięciu!

Aż zostaniecie jak maszt na szczycie góry

i jak samotny sztandar na wzgórzu.

Zapowiedź Bożej ingerencji

¹⁸Dlatego PAN czeka, aby okazać wam łaskę,

dlatego podnosi się, aby się nad wami zlitować,

gdyż PAN jest Bogiem słusznego sądu.

Jakże szczęśliwi są wszyscy,

którzy na Niego czekają!

¹⁹Gdyż, ludu na Syjonie, mieszkający

w Jerozolimie,

nie będziesz stale płakał.

Na pewno okaże ci łaskę

na głos twego wołania,

odezwie się, gdy tylko go usłyszy!

²⁰A choć Pan dał wam

chleb niedoli i wodę ucisku,

to twój Nauczyciel już nie będzie

stał z boku.

Twoje oczy będą Go oglądać.

²¹Twoje uszy usłyszą nawet spoza siebie

Słowo:

To jest ta droga, nią idźcie! —

gdy będziecie szli w prawo

lub gdy będziecie szli w lewo.

²²Wtedy zbezcześcisz swoje

pokryte srebrem bożki

i bożki powleczone złotem.

Rozrzucisz je jak nieczystość

i powiesz do nich: Precz!

²³Wówczas ześle deszcz na twój siew,

którym obsiewasz rolę,

tak że chleb, jej plon,

będzie obfity i bogaty.

Swe bydło będziesz w tym dniu

wypasał na rozległym pastwisku,

²⁴a bydło i osły pracujące na roli

będą jadły wzbogaconą paszę,

przewiewaną łopatą i widłami.

²⁵A każda wysoka góra

i każde wyniosłe wzgórze

spłynie potokami, strumykami z wodą —

w dniu wielkiej bitwy,

kiedy padną wieże.

²⁶Światło księżyca będzie

jak światło słońca,

a światło słońca siedem razy

wydajniejsze,

jak światło siedmiu dni,

w tym dniu, gdy PAN opatrzy

złamanie swego ludu,

gdy będzie leczył ranę

po zadanym mu ciosie.

²⁷Oto imię JHWH przychodzi z daleka,

płonie Jego gniew, potęga uniesienia.

Jego wargi są pełne wzburzenia,

a Jego język jak ogień palący.

²⁸Jego tchnienie, niczym[#30:28 Lub: duch .]

wezbrany potok

sięgający po szyję,

zapowie narodom przesianie

rzeszotem zniszczenia

i wetknie krępujące wędzidło

między szczęki narodów.

²⁹Będziecie śpiewać pieśń

jak w noc uroczystego święta

i nosić w sercu radość jak ten,

co przy wtórze fletu

wyrusza na górę PANA , do Skały Izraela.

³⁰I da wam PAN usłyszeć potęgę

swego głosu,

i ukaże, jak spada Jego ramię

w przypływie gniewu, w płomieniu

niszczącego ognia,

w burzy i ulewie, i w kamiennym gradzie.

³¹Bo głos PANA przerazi Asyrię,

gdy On uderzy swym berłem.

³²A każdemu przejściu przeznaczonej

mu pałki,

którą PAN spuści na niego,

towarzyszyć będzie dźwięk bębnów i cytr,

i wywijanie orężem walczącego

z nimi.

³³Gdyż od dawna gotowe jest dla niej

palenisko,

przeznaczone również dla króla,

pogłębione i poszerzone,

stos ogniowy — i wiele drewna;

tchnienie PANA zapali go

niczym strumień siarki.