Izajasza 65

Izajasza 65

Odpowiedź PANA

¹Byłem przystępny dla tych,

którzy o Mnie nie pytali,

dałem się znaleźć tym,

którzy Mnie nie szukali.

Oto jestem! Oto jestem! — wołałem

do narodu,

który nie wzywał

mego imienia.

²Przez cały dzień wyciągałem swe ręce

do ludu upartego,

który chodzi złą drogą —

za własnymi zamiarami,

³który drażni Mnie ciągle

bezczelnie,

składając w ogrodach ofiary

i kadząc na ceglanych ołtarzach.

⁴Przesiadują oni w grobowcach

i nocują w jaskiniach,

jedzą mięso wieprzowe

i nieczysty rosół w swych

naczyniach.

⁵Mówią: Trzymaj się z dala!

Nie zbliżaj się do mnie,

jestem za święty dla Ciebie!

Tacy są dymem w moich nozdrzach,

ogniem przez cały dzień płonącym.

⁶Oto pismo spisane przede Mną!

Nie zamilknę! Odpłacę!

I to odpłacę sowicie

⁷za wasze winy i winy

waszych ojców —

mówi PAN —

bo spalali kadzidła na górach

i znieważali Mnie na pagórkach.

Tak, wymierzę im słuszną zapłatę,

włożę ją w ich zanadrze.

⁸Tak mówi PAN :

Gdy znajdą moszcz

w winogronie,

mówią: Nie niszczcie go,

bo jest w nim błogosławieństwo!

Podobnie uczynię przez

wzgląd na me sługi:

nie wytępię ich wszystkich.

⁹Bo z Jakuba wywiodę potomstwo,

a z Judy dziedzica moich gór,

i posiądą ją moi wybrani,

moi słudzy tam zamieszkają.

¹⁰Szaron będzie pastwiskiem dla owiec,

dolina Achor legowiskiem dla bydła —

dla mojego ludu, który Mnie szukał.

¹¹Lecz was, którzy opuściliście PANA ,

zapomnieliście o mojej świętej górze,

zastawiacie stół bóstwu szczęścia,

mieszacie wino dla bóstwa

przeznaczenia,

¹²was przeznaczam pod miecz!

Wszyscy pochylicie swe karki na rzeź!

Bo gdy wołałem, nie odpowiadaliście,

gdy mówiłem, nie słuchaliście.

Czyniliście to, co złe w moich oczach,

i wybieraliście to, co Mi się nie podobało.

¹³Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN :

Oto moi słudzy będą jeść,

a wy będziecie głodni.

Moi słudzy będą pić,

a wy będziecie spragnieni.

Moi słudzy będą się weselić,

lecz was ogarnie wstyd.

¹⁴Moi słudzy będą wiwatować

z głębi szczęśliwego serca,

a wy będziecie krzyczeć

z bólu waszych serc,

będziecie zawodzić złamani

na duchu!

¹⁵Wasze imię stanie się przekleństwem

w ustach moich wybranych:

Niech ci Wszechmocny PAN zada śmierć!

Lecz Jego sługom dane będzie inne imię,

¹⁶tak że ten, kto w tej ziemi

zapragnie pobłogosławić,

będzie błogosławił w imieniu Boga

prawdziwego,

a kto w tej ziemi zechce złożyć przysięgę,

uczyni to w imieniu Boga prawdziwego,

gdyż dawne udręki pójdą w zapomnienie

i będą zakryte przed moimi oczyma.

Zapowiedź stworzenia nowych niebios

i nowej ziemi

¹⁷Oto Ja tworzę nowe niebo

i nową ziemię!

Nie będzie się wspominało

rzeczy dawnych,

nikomu nie przyjdą już na myśl,

¹⁸będą się bowiem radować

i weselić na zawsze

z tego, co Ja stworzę!

Bo oto stworzę Jerozolimę,

by była źródłem wesela,

a jej mieszkańcy — radością!

¹⁹I będę się radował Jerozolimą,

weselił moim ludem

i nie usłyszy się w niej już więcej

płaczu ani krzyku.

²⁰Nie będzie tam już niemowląt

umierających kilka dni

po porodzie

ani staruszków, którzy by nie dożyli

sędziwych lat,

gdyż młodzieńcem będzie ten,

kto umrze jako stuletni,

a kto nie dożyje stu lat, będzie

niczym przeklęty.

²¹Gdy pobudują domy,

będą w nich mieszkali,

gdy zasadzą winnice, będą spożywać

ich grona.

²²Nie będą budować, by zamieszkał

ktoś inny,

ani sadzić, aby ktoś inny jadł;

lata mojego ludu będą bowiem

jak lata drzewa,

moich wybranych zajmować będzie

dzieło ich rąk.

²³Nie będą się trudzić na próżno

ani rodzić na nagłe nieszczęście,

gdyż będą pokoleniem błogosławionych

przez PANA —

a ich potomkowie wraz z nimi.

²⁴I zanim zawołają, Ja im

już odpowiem,

gdy jeszcze będą mówić,

Ja ich wysłucham.

²⁵Wilk i jagnię będą pasły się razem,

lew jak bydło będzie karmił się trawą,

a wąż będzie się żywił prochem.

Nie będą już wyrządzać krzywd

ani powodować zniszczenia

na całej mej świętej górze — mówi PAN .